هدف پيامبران از يادآورى نعمتهاى الهى در خلال بحث و گفت و گوهاى خود، علاوه بر هدايت مردم به توحيد، ايجاد روحيه خودباورى ، اعتماد به نفس ، و زنده نمودن عزت نفس ايمانى در مخاطبان بود. معلوم است خود اين حالت نيز مى تواند راه را براى پذيرش كامل دعوت هموارتر سازد.
# حضرت موسى عليه السّلام ضمن اين كه قوم را به خودش نسبت مى دهد، در بسيارى از مناظرات و گفت و گوها، مردم را نسبت به نعمتهاى الهى بى شمارى كه از آن برخوردار بودند، آگاه مى نمود. در اين بيانات ، وى بيشتر به ذكر نعمتهاى اجتماعى و معنوى ، مانند فضيلت هايى كه خداوند به بنى اسرائيل عطا فرموده بود، مى پردازد تا نعمتهاى ظاهرى و دنيوى .
و إ ذ قال موسى لقومه اذكروا نعمة اللّه عليكم إ ذ اءنجاكم من آل فرعون يسومونكم سوء العذاب و يذبّحون اءبناءكم و يستحيون نساءكم و فى ذلكم بلاء من ربّكم عظيم (252)
و چون موسى به قومش گفت : نعمت هاى الهى بر خودتان را به ياد آوريد كه شما را از آل فرعون كه عذابى سخت را به شما مى چشانيدند و پسران شما را مى كشتند و زنانتان را زنده نگاه مى داشتند (براى بردگى )، نجات داد و در آن امتحان بزرگى از سوى پروردگارتان بود.
موسى عليه السّلام خطاب به بنى اسرائيل مى فرمايد:
...يا قوم اذكروا نعمت اللّه عليكم إ ذ جعل فيكم اءنبياء و جعلكم ملوكا و آتاكم ما لم يؤ ت اءحدا من العالمين (253)
اى قوم من نعمت خداوند را بر خودتان به ياد آوريد آن هنگام كه در ميان شما پيامبرانى قرار داد و شما را پادشاه كرد و به شما چيزهايى بخشيد كه به هيچ كس از جهانيان نداده است .
يا بنى اسرائيل قد اءنجيناكم من عدوّكم و واعدناكم جانب الطّور الاءيمن و نزّلنا عليكم المنّ و السّلوى (254)
اى بنى اسرائيل به راستى شما را از دشمنانتان نجات داديم و با شما در جانب طور ايمن وعده گذارديم و براى شما منّ و سلوى فرو فرستاديم .
از سوى ديگر حضرت موسى عليه السّلام وظيفه دارد، ((ايام اللّه ))، وقايع ، و سرگذشت امتهاى پيشين را براى انذار، هشدار، و عبرت گرفتن آنان بازگو نمايد و به اين وسيله آنها را هدايت نمايد.
و لقد اءرسلنا موسى بآياتنا اءن اءخرج قومك من الظّلمات إ لى النّور و ذكّرهم باءيّام اللّه إ نّ فى ذلك لآيات لكلّ صبّار شكور(255)
و به راستى كه موسى را با معجزات خود فرستاديم كه قومت را از تاريكى ها به سوى روشنايى ببر و ايام اللّه را به آنها تذكر بده كه همانا در اين براى هر شكيباى شاكرى ، نشانه هايى است .
براى ايام اللّه مصاديق متعددى ذكر كرده اند: از جمله وقايعى كه بر امتهاى معروف و بزرگ پيشين همچون قوم نوح ، عاد، و ثمود گذشته و يا آنچه از ابن عباس نقل شده است كه گفت :
ايام اللّه عبارتند از: نعمتها و بلاهاى الهى ؛ نعمت الهى ، ابرهاى غليظى است كه باعث برف و باران مى شوند، همچنين شكافته شدن دريا براى عبور بنى اسرائيل و موارد ديگر. بلاى الهى نيز عبارت است از هلاكت برخى از امتهاى گذشته .(256)

- پاورقی -

 252- ابراهيم / 6.
253- مائده / 20.
254- طه / 80.
255- ابراهيم / 5.
256- دعوة الرسل الى اللّه ، ص 231.

نوشتن دیدگاه