بابا سرم تنم کمرم پهلوویم پرم
یکی دو تا که نیست کبودی پیکرم

بیش از همین مخواه وگرنه به جان تو
باید همین کنار تو تا صبح بشمرم

از تو چه مانده است؟ بگویم "که ای پدر"
از من چه مانده است؟ بگویی "که دخترم"

اندازه ی لب تو لبم شد ترک ترک
اندازه ی سر تو گرفتار شد سرم

از تو نمانده است به جز عکس مبهمت
از من نمانده است به جز عکس مادرم

از تو سؤال می کنم انگشترت کجاست؟
که تو سوال می کنی از حال معجرم

دیدم چگونه سرت را به طشت زد
حق میدهی بمیرم و طاقت نیاورم

مرد کنیز زاده ای از ما کنیز خواست
بیچاره خواهر تو و بیچاره خواهرم

مرهم به درد این همه زخمی نمی خورد
بابا سرم تنم کمرم پهلویم پرم

ارسالی توسط آقای سید محمد علی صمدانی

نوشتن دیدگاه