با توجه به جایگاه آسمانی «امامت» از دیدگاه فاطمه علیهاالسلام ، آن حضرت نسبت به این مقام، سخنان ارزشمندی بیان فرموده است.
فاطمه علیهاالسلام هنگام عیادت زنان مهاجر و انصار از وی، چنین فرمود:
«ویحهم انّا زحزحوها عن رواسی الرّسالة، و قواعد النبوّة، و مهبط الروح الامین، الطّبین بأمور الدّنیا و الدّین، الا ذلک هو الخسران المبین؛ (142) وای بر آنان! چرا نگذاشتند فروغ امامت از همان مطلع نور نبوّت بدرخشد؟ چرا امامت را از مهبط جبرئیل جدا کردند؟...»
و در ادامه فرمود:
«و یا لللّه لو تکافوا علی زمام نبذه رسول اللّه صلی الله علیه و آله ، لسار بهم سیرا سجحا، لا یکلّم خشاشه، و لا یتعتع راکبه، و لاوردهم منهلاً رویا فضفاضا تطفح ضفتّاه، و لا صدرهم بطانا قد تحری بهم الرّی. غیر متجلّی منهم بطائل، یعمله الباهر، و ردعة سورة السّاغب وَ لَفَتَحَتْ عَلَیهِمْ بَرَکاتٌ مِنَ السَّماءِ وَ الأرْض، وَسَیأخُذُهُمُ اللّهُ بِما کانُوا یکسِبونَ»؛ (143) (144) به خدا سوگند! اگر مسلمانان پای در میان می نهادند و علی را بر کاری که پیامبر به عهده او نهاده بود، می گذاردند، آسان آسان ایشان را به راه راست می برد و حقّ هر یک را به او می سپرد، چنان که کسی زیانی نبیند و هر کس آنچه کشته است، بچیند. تشنگان عدالت از چشمه معدلت او سیر، و زبونان در پناه صولت او دلیر می گشتند، اگر چنین می کردند، درهای برکت از آسمان و زمین به روی آنان گشوده می شد، [ولی اسفا! چنین کاری نکردند [و به زودی خدا به کیفر آنچه کرده اند، آنان را عذاب خواهد نمود».
و نیز آن حضرت در تبیین این مقام فرمود: «فجعل اللّه اطاعتنا نظاما للملّة، و امامتنا امانا من الفرقة (145)؛ خداوند اطاعت و پیروی ما را، سبب برقراری نظم در جامعه اسلامی قرار داد، و امامت و پیشوایی ما را، حافظ و نگهبان وحدت امت اسلامی و امان از تفرقه و اختلاف مقرر کرد.»
او، امام و رهبر را «پدر امت» معرّفی کرده و فرموده است:
«ابوا هذه الامّة محمّد و علی یقیمان.... (146)؛ پیامبر و علی، دو پدر امت اسلامی می باشند، کجی ها را، راست و انحرافات را، اصلاح می نمایند. اگر مردم از آن دو اطاعت کنند، آنان را از عذاب جاودان نجات دهند و اگر با ایشان همراه و همراز باشند، آنان را در نعمت های خداوند جاودان سازند.»
آن حضرت در بیانی دیگر، جایگاه «عترت» را این گونه می ستاید:
«و نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصّته و محلّ قدسه، و نحن حجّته فی غیبه و نحن ورثة أنبیائه (147)؛ ما وسیله ارتباط خدا با مخلوقاتیم، و ما برگزیدگان اوییم، و ما تجلّی گاه فروغ قدسیم، و ما چراغ های هدایت او فرا روی بندگان خداییم، و ما وارث پیامبران الهی هستیم.»

- پاورقی -

 (142) - «بلاغات النساء» ص 20.
(143) - همان.
(144) - جمله اخیر با توجه به آیه 96 سوره «اعراف» است.
(145) - ر.ک: خطبه فدکیه.
(146) - «تفسیر البرهان» ج 3، ص 245.
(147) - «نهج الحیاة» ص 36.

نوشتن دیدگاه