حضرت محمد (صلی الله علیه و آله) پیامبر مکرم اسلام، نه تنها بزرگترین مرد تاریخ است بلکه یکی از بزرگترین رهبران جهان می باشد. با این وجود در خانه ای ساده می زیسته و از همین خانه و زندگی ساده جهانی را به مسیر هدایت فراخوانده است.

به تازگی خانۀ پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) براساس احادیث و روایات رسیده از اصحاب ایشان در شهر جده بازسازی شده و برای بازدید عموم به نمایش درآمده است.
تصاویر این خانۀ شبیه سازی شده، نکات جالبی را نمایان می کند. نخست این که ورودی این خانه در نیست بلکه تنها یک پرده است و بنابر سورۀ حجرات کسی که به در منزل پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) می آمده، در نمی زده بلکه نام ایشان را صدا می زده است.
اثاثیه این خانه عبارت است از یک مشک آب که از پوست ساخته شده، تعدادی بشقاب، یک عمامه، نیزه، تیر و کمان و یک شمشیر. یک چوب دستی نیز وجود دارد که پیامبر اکرم(صلی الله علیه و آله) در زمان راه رفتن و ایراد خطابه بر آن تکیه می زده اند.
سقف این خانه از شاخه های درخت خرما ساخته شده به طوری که در صورت بارش باران، آب به داخل خانه پیامبر(صلی الله علیه و آله) نفوذ می کرده و بالشی که ایشان استفاده می نموده، از خشت بوده است.

منبع : شفقنا به نقل از "archiv islam"

نکته قابل توجه در این خبر این است که ؛ متولیان این امر به شکلی بسیار زیرکانه و برنامه ریزی شده برای خانه پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) درب چوبی در نظر نگرفته و فقط به یک پرده اکتفا نموده اند . شاید با این کار درصدد القاء این مطلب به بازدیدکنندگان بوده اند که زمان صدر اسلام تمام خانه ها درب چوبی نداشته و از پرده استفاده می نمودند. با این حساب قضیه احراق و شکستن باب و میخ و سینه و ... و شهادت صدیقه طاهره منتفی می شود.
البته بارها و بارها به این شبهه مطرح شده ، اهل فن پاسخ داده اند و جای هیچ شک و شبهه ای باقی نمانده است . در اینجا برای خالی نبودن عریضه توجه شما را به چند روایت از کتب معتبر عامه جلب می نماییم.
بخارى در ادب المفرد مى‌نويسد:
عن محمد بن هلال أنه رأى حجر أزواج النبي (صلى الله عليه وسلم) من جريد مستورة بمسوح الشعر فسألته عن بيت عائشة فقال كان بابه من وجهة الشام فقلت مصراعا كان أو مصراعين قال كان بابا واحدا قلت من أي شيء كان قال من عرعر أو ساج.
محمد بن هلال خانه‌هاى همسران پيامبر(صلی الله علیه و آله) را ديده است كه پوششى بافته شده‌ از مو بوده است. از وى در باره خانه عائشه پرسيدم، گفت: درِ خانه ‌اش به طرف شام باز مى‌شد، پرسيدم:‌ يك لنگه داشت يا دو لنگه؟ گفت: يك لنگه بيشتر نداشت، گفتم: جنسش از چه بود؟ گفت از چوب درخت عرعر يا ساج.
البخاري الجعفي، محمد بن إسماعيل أبو عبدالله (متوفاي256هـ)، الأدب المفرد، ج 1، ص 272، تحقيق: محمد فؤاد عبدالباقي، ناشر: دار البشائر الإسلامية - بيروت، الطبعة: الثالثة، 1409هـ ـ 1989م

مسلم نيشابورى در صحيحش مى‌نويسد:
قَالَ أَبُو حُمَيْدٍ إِنَّمَا أُمِرَ بِالأَسْقِيَةِ أَنْ تُوكَأَ لَيْلاً وَبِالأَبْوَابِ أَنْ تُغْلَقَ لَيْلاً.
ابو حميد مى‌گويد: پيامبر(صلی الله علیه و آله) به ما امر كرد كه شب‌ها ظروف آب را در گوشه‌اى قرار دهيم و نيز دستور داد كه شب‌هنگام درها را ببنديم.

النيسابوري، مسلم بن الحجاج أبو الحسين القشيري (متوفاي261هـ)، صحيح مسلم، ج 3، ص 1593، ح2010، كتاب الأشربة (والاطعمة)، باب فِي شُرْبِ النَّبِيذِ وَتَخْمِيرِ الإِنَاءِ، تحقيق: محمد فؤاد عبد الباقي، ناشر: دار إحياء التراث العربي - بيروت.

ابن كثير دمشقى به نقل از حسن بصرى مى‌نويسد:
وكانت حجره من شعر مربوطة بخشب من عرعر قال وفي تاريخ البخاري أن بابه عليه السلام كان يقرع بالاظافير فدل على أنه لم يكن لابوابه حلق.
اتاق‌هاى رسول خدا (صلی الله علیه و آله) از شاخه و چوب عَرعَر به وسيله مو بافته شده بود، و در تاريخ بخارى آمده است: دَرِ خانه پيامبر را با نُك انگشتان و ناخن‌ها مى‌زدند و اين دلالت بر اين دارد كه حلقه‌هايى براى كوبيدن بر در نداشته است.
القرشي الدمشقي، إسماعيل بن عمر بن كثير أبو الفداء (متوفاي774هـ)، البداية والنهاية، ج 3، ص 221، ناشر: مكتبة المعارف – بيروت.

نوشتن دیدگاه