اینجا عجیب طعم هوا فرق می کند
اصلا نبات شهرشما فرق می کند

وقتی که حج ما فقرا مشهد شماست
یعنی که قبلۀ فقرا فرق می کند

قبر شما که جای خودش بین صحن ها
حتی زیارت علما فرق می کند

دارم مریض پنجره فولاد می شوم
جنس شفای دست رضا فرق می کند

این جا دعا نکرده دعا مستجاب شد
در صحن انقلاب دلم انقلاب شد

از من مخواه صبر کنم با فراقتان
جانم فدای گنبد و صحن و رواقتان

دارد میان صحن شما دانه می خورد
در لابه لای این همه کفتر کلاغتان

مادر مرا به نوکری ات نذر کرده است
هر چند خوش نیامده ام به مذاقتان

من به امید قول و قرار تو آمدم
فرموده ای سه جای میایم سراغتان

خوب است در کنار سه دفعه مجاورت
آقا عبا صله بدهی تو به شاعرت

شاعر شدم که خاک ره دعبلم کنی
آقا خدا نکرده مبادا ولم کنی

این نوکری بدون شما نقص مطلق است
من آمدم که با نفست کاملم کنی

از دولت کرامتتان کم نمی شود
جارو به دست من بدهی ... شاغلم کنی

من کربلا ندیده نَمیرم ، خدا کند
فکری به حال کرببلای دلم کنی

یک کربلا بده تو به من جان خواهرت
نگذار تا گلایه کنم پیش مادرت

ارسالی توسط آقای علی بهزاد

نوشتن دیدگاه