خالِدِينَ فِيها أَبَداً لا يَجِدُونَ وَلِيّاً وَلا نَصِيراً
 
ترجمه :
65. مخلّد هستند كفار در آن سعير هميشه و نمى‌يابند صاحب اختيارى و نه ناصر و معينى كه آن‌ها را نجات دهد[1] .
 
تفسير :
مسئله:
]خلود، يكى از ضروريات دين[
خلود از ضروريات دين اسلام است ومنكر آن كافر است. (خالِدِينَ فِيها أَبَداً) كلمه «أبَداً» تأكيد در خلود است والّا لفظ خلود كافى است بر دلالت بر دوام وبقا كه ديگر خلاصى ندارند وتعجب است از مثل شيخ احمد[2]  رئيس شيخيه كه گفت پس از مدت كمى بدن اهل جهنم آتشى مى‌شود وديگر از آتش اذيت نمى‌بينند، بلكه اگر بيرون آيند اذيت آن‌هاست وهم چنين از كسانى كه گفتند گشنيز علف جهنم است وپس از مدتى در جهنم روييده مى‌شود واين اشاره به اين است كه آثار رحمت بر آن‌ها ظاهر مى‌شود.
(لا يَجِدُونَ وَلِيّاً) اين روسا واكابر كفار كه متابعت آن‌ها را كردند، آن‌ها هم به اشد عذاب گرفتارند (وَلا نَصِيراً) نه خداوند آن‌ها را نصرت مى‌فرمايد ونه انبيا و]نه[ ائمّه و]نه[ ساير شفعا شفاعت مى‌كنند.

[1] .  ترجمه ديگر: جاودانه در آن مى‌مانند، نه يارى مى‌يابند ونه ياورى.
[2] .  مختصرى از زندگى نامه وى در: همين تفسير: ج9، ص474، پاورقى(2) گذشت.

نوشتن دیدگاه