وَ لَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْکَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِکَ لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ
ترجمه :
65. و هرآينه به تحقيق وحى شده به سوى شما و به سوى كسانى كه از پيش از شما بودند از انبيا كه هرآينه اگر مشرك شدى، تمام عبادات و اعمال صالحه تو البته حبط مى‌شود و از بين مى‌رود و هرآينه مى‌باشى البته از زيانكاران[1] .

تفسير :
]تقاضاى مشركين از حضرت رسول  9[
نظر به اينكه مشركين اصرار بليغ داشتند به پيغمبر اكرم  9 چنانچه آيه قبل دلالت داشت، خداوند براى دفع توقع آن‌ها و معذوريت پيغمبرش اين آيه شريفه را نازل فرمود و الّا چنين توهمى در حق احدى از انبيا نمى‌شود، لمكان عصمتهم، و اولين دعوت انبيا دعوت به توحيد است، لذا مى‌فرمايد: (وَ لَقَدْ أُوحِىَ إِلَيْکَ وَ إِلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِکَ) تمام انبياى سلف كه مورد وحى بودند به فرد فرد آن‌ها (لَئِنْ أَشْرَكْتَ لَيَحْبَطَنَّ عَمَلُکَ) همين نحوى كه اسلام يَجُبُّ ما قَبْلَهُ، شرك و كفرهم حَبْطِ ما قبل مى‌كند[2] ، لذا گفتند شرط صحت كليه عبادات،  موافات است كه بقاى ايمان باشد تا آخرين نفس. (وَ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْخاسِرِينَ) چه خسرانى بالاتر از اين است كه يك عمر عبادت را از بين مى‌برد.
                                                       *    *    *
[1] .  ترجمه ديگر: وقطعاً به تو وبه كسانى كه پيش از تو بودند وحى شده است: اگر شركورزى حتماً كردارت تباه ومسلّماً از زيانكاران خواهى شد.
[2] .  به تعبير ديگر: همان‌گونه كه اسلام اعمال گذشته(پيش از مسلمان شدن) را مى‌پوشاند ومى‌بخشايد، شرك و كفر هم اعمال خوب گذشته را تباه مى‌سازد.

نوشتن دیدگاه