ابو بصیر می گوید: به امام باقر علیه السلام عرض کردم : قربانت گردم، مخالفين برای ما نامي را انتخاب كرده ‏اند، كه والیان بخاطر آن خون ما را حلال می‏ دانند و مال‏ های ما را می‏گیرند و ما را مورد عذاب و آزار قرار می‏دهند .
حضرت  فرمود: آن نام چیست؟ عرض كردم می‏گویند: رافضی = (يعني خارجي از دين عوام مردم) . امام باقر علیه السلام فرمود: هفتاد نفر از لشكریان فرعون او را ترك كردند و به طرف موسی علیه السلام آمدند . ایشان در میان یاران موسی، مجتهد تر از همه بودند و بیش از دیگران به هارون، خليفه به حق موسي، علاقه داشتند و طرفداران غير واقعي موسی به این هفتاد نفر رافضی می‏گفتند؛ در این هنگام خداوند وحی كرد : نام آنها را با لفظ (رافضي: خارج شده، و ترك كننده باطل) در تورات ثبت كن، كه من این نام را برای آنها برگزیدم. پس این نامی است که خداوند برای شما برگزیده است.

أثبت لهم هذا الاسم في التوراة فاني نحلتهم،…..  عن ابن يزيد، عن ابن محبوب، عن محمد بن سليمان، عن رجلين عن أبي بصير قال: قلت لأبي جعفر عليه السلام: جعلت فداك اسم سمينا به استحلت به الولاة دماءنا وأموالنا وعذابنا، قال: وما هو؟ قال: الرافضة، فقال أبو جعفر عليه السلام: إن سبعين رجلا من عسكر فرعون رفضوا فرعون فأتوا موسى عليه السلام فلم يكن في قوم موسى أحد أشد اجتهادا وأشد حبا لهارون منهم فسماهم قوم موسى الرافضة، فأوحى الله إلى موسى أن أثبت لهم هذا الاسم في التوراة فاني نحلتهم، وذلك اسم قد نحلكموه الله.

المحاسن ص 157. بحار الأنوار - العلامة المجلسي - ج 65 - ص 97

نوشتن دیدگاه