24 «قالَ أَ وَ لَوْ جِئْتُكُمْ بِأَهْدى مِمّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آباءَكُمْ قالُوا إِنّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ»

ترجمه:
24. فرمود آن رسول: آيا باز اقتدا مى‏كنيد به طريقؤ آباى خود وَلَو آمده باشم شما
را به طريقه‏اى كه بيشتر شما را هدايت كند از آنچه از آباى خود به دست آورده‏ايد؟
گفتند در جواب رسولان: محققاً ما به آنچه شما فرستاده شده‏ايد هرآينه كافر هستيم.
 
تفسير:
[اصرار مشركين به شرك على رغم آمدن هدايت الهى]
«قالَ» فاعل «قال» همان رسول است كه در آيؤ قبل فرمود: «وَ كَذلِكَ ما أَرْسَلْنا مِنْ
قَبْلِكَ فِى قَرْيَةٍ مِنْ نَذِيرٍ».
«أَ وَ لَوْ جِئْتُكُمْ» يعنى باز هم به طريقه آباى خود مَشْى مى‏كنيد وَلَو اينكه من
آمده باشم شما را به طريقه‏اى كه «بِأَهْدى مِمّا وَجَدْتُمْ عَلَيْهِ آباءَكُمْ» تعبير به اَهدى،
دلالت ندارد بر اينكه طريقؤ آبا هم موجب هدايت شماست و اين طريقؤ من بيشتر
هدايت مى‏كند. بلكه طريقؤ آبا، عين ضلالت است و اين، مِثلِ اين است كه بگويى
«الإيمانُ أحسنُ مِنَ الْكُفرِ، وَ الْعِبادَةُ خَيرٌ مِنَ الْمَعصِيةِ، وَ الاْءحسانُ أفضَلُ مِنَ الظُلمِ»[1] و
نحو اين‏ها.
در جواب آن رسولان «قالُوا إِنّا بِما أُرْسِلْتُمْ بِهِ كافِرُونَ» از نفى شرك و اعتقاد
به توحيد و به رسالت شما و آنچه شما بگوييد، كافر هستيم، چون شما را كذّاب و
مُفترى و ساحر و مَجنون مى‏دانيم و طريقؤ آباى خود را از دست نمى‏دهيم، به گفته‏هاى
شما[2].

[1] .  ايمان از كفر نيكوتر و عبادت از نافرمانى بهتر و نيكى از ستم برتر است.
 
[2] .  به تعبير ديگر: ما نسبت به آنچه بدان فرستاده شده‏ايد و مأموريت يافته‏ايد كافريم و از طريقه و
آيين پدرانمان دست نمى‏كشيم.

نوشتن دیدگاه