مردى از دين فروشان فرومايه، براى معاويه جاسوسى مى کرد ومسائل سياسى واجتماعى واطلاعات مربوط به اوضاع منطقه وشرايط خاص حکومت امير المؤمنين عليه السلام را به دربار شام گزارش مى داد.
هنگامى که مورد بازجويى قرار مى گرفت وامام عليه السلام مواخذه اش مى نمودند، به شدت انکار مى کرد وخود را تبرئه مى ساخت وبى ارتباط با دستگاه معاويه جلوه مى داد.
روزى حضرت على عليه السلام به او فرمودند: آيا به خداوند سوگند ياد مى کنى که هرگز جاسوسى نکرده اى؟
گفت: آرى.
سپس نام خدا را برد وقسم ياد کرد که براى معاويه به جمع آورى اطلاعات نپرداخته وگزارشى رد نکرده است.
آنگاه امام زبان به نفرينش گشوده وفرمودند: اگر دروغ گفتى وسوگند دروغ ياد کردى، خداوند چشم هايت را کور کند.
هنوز يک هفته سپرى نشده وروز جمعه نگذشته بود که جاسوس دروغگو، هر دو ديده اش را از دست داد ونابينا شد.
اين حادثه را عبيد الله حنفى در کتاب (ارجج المطالب) آورده ودر صفحه ى 739 جلد هشتم کتاب (احقاق الحق) از او نقل شده است.
دانشمندان عامه وحديث نويسان غير شيعه، کرامات زيادى از قبيل زنده ساختن مردگان، مسخ نمودن دشمنان، خبر دادن از آينده ى مردمان وساير کارهاى خارق العاده، درباره ى اهل بيت عصمت وطهارت عليهم السلام روايت کرده اند که نگارش تمام آنها از حوصله ى اين رساله خارج است ومستلزم کتاب مستقلى مى باشد.
از مجموع آنچه گذشت معلوم شد دانش وتوانائى پيامبران وامامان عليهم السلام از سنخ علم وقدرت بشرى که اکتسابى است نمى باشد، بلکه موهبتى خدادادى است که پروردگار مهربان بدون وساطت زحمت وتلاش ظاهرى به آنان عطا فرموده است.
نيز روشن شد که علم وقدرت پيامبر اسلام واهل بيتش عليهم السلام از همگان برتر است وآنان بر جميع کائنات وتمام جهان آفرينش، دانا وتوانا هستند.
بر اساس همين دو نشانه، به ضميمه ى نصوص ومعرفى هاى قطعى آسمانى که درباره ى آخرين سفير الهى، حضرت مهدى عليه السلام به طور فراوان گزارش شده، هر عاقلى مى تواند به خوبى امام زمانش را بشناسد، درجات معرفتش را نسبت به حجت خدا بالا ببرد، با وى ارتباط معنوى پيدا کند، از فيوضات ربانى والطاف کريمانه اش بهره مند گردد وخود را لايق ديدار ويارى حضرتش نمايد.
اين نوشتار، با دو ديدار که بيانگر دانش وتوانائى وهبى امام زمان عليه السلام بود آغاز گرديد وبرخى از نصوص امامت وگفتار مکتب وحى درباره ى مقام ولايت آن حضرت، ضمن مطالب گذشته بيان شد، اکنون نيز حادثه اى شگفت انگيز را که حاکى از قدرت ملکوتى ولى امر عليه السلام است خاطر نشان مى سازيم.
بايد دانست کرامات وامور خارق العاده ئى که از آن بزرگوار صادر گرديده، بيش از آن است که در کتابها نوشته شده، چون خيلى از وقايع را کتمان کرده اند وبسيارى از کسانى که مورد کرامت خاص ولطف کريمانه اش قرار گرفته اند وخدمتش شرفياب شده اند، از بيان آن خوددارى نموده وبه انگيزه ى حفظ اسرار، لب فروبسته، هيچکس را از آن مطلع نساخته اند؛ در عين حال، نگارش تمام آنچه ثبت گرديده نيز در گنجايش اين رساله نيست وخود، مستلزم تدوين چندين کتاب است. از اين رو، به نقل يک قصه بسنده مى کنيم تا نمونه ى ديگرى باشد از صدها حادثه وحديثى که دانش وتوانائى وهبى حضرتش را اثبات مى نمايد.

نوشتن دیدگاه