25     «مَنّاعٍ لِلْخَيْرِ مُعْتَدٍ مُرِيبٍ»

ترجمه:
25. آن كفارِ عنيد كسى است كه منع مى‏كند از وجوهات لازمه مثل زكات و خمس
و حقِ واجب‏النفقه و ساير خيرات[1].
 
تفسير:
[معناى «معتد» و «مريب» و شرح آن]
و «معتد» كسى است كه تعدّى و تجاوز و ظلم نسبت به بندگان الهى مى‏كند،
و «مريب» است و شك در دين دارد و ديگران را هم در شك مى‏اندازد، و بالجمله،
غير مؤن هر كه هست و هر چه هست.
اقول: در بسيارى از آيات اشاره به اين موضوع دارد كه امريه صادر مى‏شود از
مقام ربوبى به ملائكه كه اين‏ها را در عذاب بيندازيد، مثل: «خُذُوهُ فَغُلُّوهُ * ثُمَّ الْجَحِيمَ
صَلُّوهُ * ثُمَّ فِى سِلْسِلَةٍ ذَرْعُها سَبْعُونَ ذِراعاً فَاسْلُكُوهُ»[2] و مثل: «أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ
الْعَذابِ»[3] و غير اين‏ها از آيات.

[1] .  ترجمه ديگر: هر بازدارنده‏اى از خيرى، هر متجاوز شكّاكى.
 
[2] .  بگيريد او را و در غُل كشيد. آنگاه ميان آتشش اندازيد. پس در زنجيرى كه درازى آن هفتاد گز است وى را در بند كشيد. سوره حاقه: آيات 30 - 32.
 
[3] .  فرعونيان را در سخت‏ترين عذاب درآوريد. سوره غافرمؤن: آيه 46.

نوشتن دیدگاه