در كتابهاى مقدسه اى كه در ميان هنديان به عنوان كتابهاى آسمانى شناخته شده وآورندگان آنها به عنوان پيامبر شناخته مى شوند، تصريحات زيادى به مهدى موعود شده است كه قسمتى از آنها در زير از نظر خوانندگان گرامى مى گذرد. پيش از ورود به اصل موضوع، يادآورى اين نكته را لازم مى دانيم كه:
ما اين كتابها را به عنوان (كتاب آسمانى) نمى دانيم، وآورندگان آنها را به عنوان (پيامبر) نمى شناسيم، بلكه معتقديم كه آنها يا پيامبر بوده اند ويا اين مطلب را از كتابهاى پيامبران گذشته، اقتباس كرده اند زيرا اين مطالب راجع آينده است، وپيشگويى آنها منحصرا از منابع وحى مى تواند سرچشمه بگيرد. از اين رهگذر به نقل برخى از پيشگوئيهاى آنان مى پردازيم تا جهانى بودن اين ايده وعقيده روشن تر گردد.
1- در كتاب (باسك) از كتب مقدسه هنديان چنين آمده:
(دور دنيا تمام شود به پادشاه عادلى در آخرالزمان كه پيشواى ملائكه وپريان وآدميان باشد. وحق وراستى با او باشد، وآنچه در درياها وزمين ها وكوه ها، پنهان باشد همه را به دست آورد واز آسمانها وزمين آنچه باشد خبر مى دهد، واز او بزرگتر كسى به دنيا نيايد).
2- در كتاب (شاكمونى) از كتب مقدسه هنديان مى گويد:
(پادشاهى ودولت دنيا به فرزند سيد خلايق در دو جهان: (كشن)(31) تمام شود وكسى باشد كه بر كوه هاى مشرق ومغرب دنيا حكم براند وفرمان كند وبر ابرها سوار شود وفرشتگان كاركنان او باشند، وجن وانس در خدمت او شوند، وو از (سودان) كه زير خط استوار است تا سرزمين (تسعين) كه زير قطب شمال است، وماوراء بحار را صاحب شود ودين خدا زنده گردد ونام او (ايستاده) باشد وخداشناس باشد).
3- در كتاب (ريك ودا) از كتب مقدسه هند چنين آمده:
(ويشنو) در ميان مردم ظاهر مى گردد... او از همه كس قوى تر ونيرومندتر است... در يك دست (ويشنو) (نجات دهنده) شمشيرى به مانند ستاره دنباله دار ودست ديگر انگشترى درخشنده دارد، هنگام ظهور وى خورشيد وماه تاريك مى شوند وزمين خواهد لرزيد).(32)
4- در كتاب (ديد) از كتب مقدسه هنديان چنين آمده:
(پس از خرابى دنيا، پادشاهى در آخرالزمان پيدا شود كه پيشواى خلايق باشد ونام او (منصور) باشد. تمام عالم را بگيرد، وبه دين خود در آورد وهمه كس را از مؤ من وكافر بشناسد وهر چه از خدا بخواهد بياورد).(33)
5- در كتاب (وشن جوك) چنين مى خوانيم:
(سرانجام دنيا به كسى برگردد كه خدا را دوست دارد واز بندگان خاص او باشد ونام او (فرخنده) و(خجسته) باشد).(34)
6- در كتاب (دادتك) از كتب مقدسه برهمائيان هند چنين آمده است:
(بعد از آن كه مسلمانى بهم رسد، در آخرالزمان، واسلام در ميان مسلمانان از ظلم ظالمان وفسق عالمان وتعدى حاكمان ورياى زاهدان وبى ديانتى امينان وحسد حاسدان بر طرف شود وبه جز نام از آن چيزى نماند...دست حق بر آيد وجانشين آخر (ممتاطا)(35) ظهور كند ومشرق ومغرب عالم را بگيرد وبگردد همه جا... وخلايق را هدايت كند).
7- در كتاب (پاتيكل) از كتب مقدسه هنديان چنين آمده است:
(چون مدت روز تمام شود، دنياى كهنه نو شود وزنده گردد وصاحب ملك تازه پيدا شود، از فرزندان دو پيشواى جهان، يكى ناموس آخرالزمان وديگر وصى بزرگتر وى كه (پشن)(36) نام دارد، ونام ملك تازه (راهنما)(37) است، به حق پادشاه شود وخليفه (رام)(38) باشد وحكم براند، واو را معجزه بسيار باشد).
آنچه در بالا از نظر خوانندگان گرامى گذشت قسمتى از نويدهاى كتب مقدسه هنديان درباره موعود جهانى بود، همه آنها با اختلاف عباراتى كه داشتند، صريح تر از نويدهاى ديگر كتب مقدسه بودند.
8- به سال 1359 ش. توفيقى دست داد به صفحات هند سفر كرديم، در (كشمير) در مورد زبان سانسكريت جويا شدم، معلوم شد كه در دانشگاه (سرى نگر) دو تن استاد هستند، كه بر زبان سانسكريت تسلط دارند. ترتيبى داده شد كه چند ساعتى به خدمتشان رسيدم، از آنها در مورد آينده جهان پرسيدم، گفتند: آنچه در كتابهاى مذهبى ما موجود است اين است كه: (يك مرد آسمانى در آخرالزمان ظهور مى كند، ظلم وستم را از پهنه جهان ريشه كن مى سازد، حكومتى را بر اساس عدالت وآزادى در سطح جهان تاءسيس مى كند، ديگر در جهان از جهل وشر وتبهكارى اثرى نمى ماند وهمه انسانها در برابر او خضوع مى كنند وهمه جهان زير يك پرچم وتحت فرمان يك فرمانروا اداره مى شود..)..
همه اظهارات آنها دقيقا با اعتقاد ما پيرامون مصلح جهانى منطبق بود، از آنها خواستم كه كتاب بالخصوصى را كه حاوى اين مطلب باشد براى من معرفى كنند، كتاب (گرگوار نهم) را معرفى كردند ومتن سانسكريت آن را به من ارائه دادند وفرازهايى را از روى كتاب برايم خواندند وترجمه كردند.
9- در كتاب (اوپانيشاد) در تشريح واژه: (كللى) دهمين مظهر (ويشنو)(39) آمده است:
(اين مظهر ويشنو در انقضاى كلى يا عصر آهن، سوار بر اسب سفيدى، در حالى كه شمشير برهنه درخشانى به صورت ستاره دنباله دار، در دست دارد ظاهر مى شود وشريان را تماما هلاك مى سازد وخلقت را از نو، تجديد وپاكى را رجعت خواهد داد).(40)
10- در كتاب (شابوهرگان) كتاب مقدس مانويه، ترجمه (مولر) نام (خرد شهر ايزد) آمده كه بايد در آخرالزمان ظهور كند وعدالت را در جهان بگسترد. همچنين در تعاليم مانى از مرد عظيمى بحث شده كه 12 جانشين دارد وبه وسيله آنها ارواحى كه شايستگى دارند به بهشت مى روند.
پاورقی:
(31) (كشن) در لغت هندى اسم پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) مى باشد.
(32) ريك ودا، ماندالاى: 4، 16 و24.
(33) (منصور) از القاب حضرت مهدى است.
(34) (فرخنده وخجسته) در عربى به (محمد ومحمود) ترجمه مى شود.
(35) (ممتاطا) در زبان هندى به معناى (محمد) است.
(36) (پشن) نام هندى على بن ابى طالب (عليه السلام) است.
(37) (راهنما) به عربى (هادى ومهدى) مى باشد كه هر دو از القاب حضرت امام زمان (عليه السلام) است.
(38) (رام) به لغت سانسكريتى نام خدا است.
(39) (ويشنو) دومين خدا از خدايان سه گانه هندو مى باشد كه او را حافظ وحامى جهان، مقتدر وشكست ناپذير، صاحب 1000 نام و10 مظهر مى دانند، نشاط وسرور وبقاى جهان هستى را به او نسبت مى دهند.
(40) او پانيشاد: ص 737.
