22     «فِى جَنَّةٍ عالِيَةٍ»
23     «قُطُوفُها دانِيَةٌ»

ترجمه:
22. بهشتى كه در اعلا درجؤ عُلوّ است.
23. و شاخ‏هاى درختان او پر از ميوه‏ها و سر برگشته كه دسترس اهل بهشت
است[1].
 
تفسير:
[درجات مختلف بهشت و جهنم]
خداوند در بهشت براى اهل بهشت از هيچ‏گونه نعمتى و تفضّلى دريغ نداشته، فقط
تفاوت درجات در لذت‏بخشى آن‏هاست. هر چه ايمان قوى‏تر و اعمال صالحه بيشتر
و تقوا بالاتر باشد، التذاذش[2] بيشتر است و اين به نحوى است كه بالاتر درك زيادتى
التذاذ را مى‏كند ولى نازل‏تر درك نمى‏كند كه موجب غم و اندوه و حسرت او شود
و همچنين در جهنم تمام در اشد عذاب هستند، ولى تفاوت مراتب دارند در تعذيب

و هر كس خيال مى‏كند كه عذاب او اشدّ عذاب است و شديدتر از خود را درك
نمى‏كند كه باعث تسلّى او شود.
*    *    
[1].  ترجمه ديگر: در بهشتى برين22 كه ميوه‏هايش در دسترس است23.
[2] .  به تعبير ديگر: لذت‏بخشى آن؛ لذتش.

نوشتن دیدگاه