28 «ما أَغْنى عَنِّى مالِيَهْ»
ترجمه:
28. بى نياز نكرد مرا اموالى كه ذخيره كردم[1].
تفسير:
[گرفتارى صاحب مال در قيامت]
بلكه همين اموال يكى از بواعث[2] گرفتارى و عذاب شده كه در حديث است:
«يُؤى بِصاحِبِ الْمالِ يَومَ القِيامَةِ وَ يُسألُ عَنهُ: مِنْ أيْنَ اكْتَسَبْتَ؟ وَ إنْ كانَ مِنَ الْحَرامِ
يُؤَرُ بِهِ إلى النارِ، و إنْ كانَ مِنَ الْحَلالِ يُسألُ عَنهُ: فِيما انْفَقْتَ؟ فَإن أنفَقَ فِي الْحرامِ يُؤَرُ بِهِ
إلى النارِ، و إنْ أنفَقَ في الْحلالِ يُسأَل عَنهُ: هَلْ أدّيتَ شُكرَهُ؟ فَلا يَزالُ يُسألُ عَنْهُ»[3].
بلكه اگر مال دنيا را داشته باشند و دو برابر آن، نتيجه بر آنها ندارد كه مىفرمايد:
«لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِى الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لاَفْتَدَوْا بِهِ أُولئِكَ لَهُمْ سُوءُ الْحِسابِ وَ مَأْواهُمْ
جَهَنَّمُ وَ بِئْسَ الْمِهادُ»[4] و مىفرمايد: «وَ لَوْ أَنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ما فِى الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ مِثْلَهُ
مَعَهُ لاَفْتَدَوْا بِهِ مِنْ سُوءِ الْعَذابِ يَوْمَ الْقِيامَةِ وَ بَدا لَهُمْ مِنَ اللّهِ ما لَمْ يَكُونُوا يَحْتَسِبُونَ»[5].
* * *
[1]. ترجمه ديگر: مال من، مرا سودى نبخشيد.
[2] . بواعث جمع باعث: عوامل؛ اسباب.
[3]. ثروتمند را در روز قيامت حاضر مىكنند و از او مىپرسند: مالت را از چه راهى به دست آوردى؟
اگر از حرام باشد، او را به جهنم مىبرند و اگر از حلال باشد؛ از او مىپرسند كه: در چه راهى خرجش كردى؟ اگر آن را در راه حرام صرف كرده باشد، باز هم او را به جهنم مىبرند و اگر در راه حلال خرج كرده باشد، دوباره از او مىپرسند كه: آيا شكر آن را به جا آوردهاى؟ و پيوسته از او درباره مال سؤال مىشود. ر.ك: شعب الايمان: ج7، ص380؛ الدر المنثور: ج2، ص105؛ تاريخ مدينة دمشق: ج47، ص154 و كنز العمال: ج16، ص221، ح44241. با اختلاف در الفاظ.
[4]. اگر سراسر آنچه در زمين است و مانند آن را با آن داشته باشند، قطعاً آن را براى بازخريد خود خواهند داد. آنان به سختى بازخواست شوند و جايشان در دوزخ است و چه بد جايگاهى است. سوره رعد: آيؤ 18.
[5]. و اگر آنچه در زمين است، يكسره براى كسانى كه ظلم كردهاند باشد و نظيرش نيز با آن باشد، قطعاً
همه آن را براى رهايى خودشان از سختى عذاب روز قيامت خواهند داد، و آنچه تصوّرش را نمىكردند، از جانب خدا برايشان آشكار مىگردد. سوره زمر: آيه 47.
آیه 28 «ما أَغْنى عَنِّى مالِيَهْ»
- بازدید: 487