آيه (6)        
ƒإِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِىَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قِيلاً

ترجمه :
6. به درستى كه نشوه شب، اين شديدتر است در قيام و محكم‌تر است در گفتار[1] .
 
 
تفسير :
]سختى‌هاى خواندن نماز شب[
(إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ) ساعت بعد ساعت كه نشو و نما دارد و در خبر است از حضرت باقر و حضرت صادق 8 فرمودند: «هِي الْقيامُ فِي آخِرِ الليلِ إلى صَلاةِ الليلِ»[2] .
 
(هِىَ أَشَدُّ وَطْئاً) سخت‌ترين اوقات است براى قيام از فراش خواب، بالاخص در شب‌هاى كوتاه، زيرا در آن ساعت هوا بسيار لطيف و نوم بسيار عزيز، بيرون رفتن از فراش خواب و قيام براى صلات ليل (أَشَدُّ وَطْئاً) است.
(وَ أَقْوَمُ قِيلاً) و بهترين اوقات است براى عبادت و نماز و ذكر و مناجات و تلاوت آيات، بالاخص اگر متصل شود به بين الطلوعين كه هم كتبه ليل ثبت مى‌كنند و هم كتبه نهار، سپس خداوند علت «أقومُ قيلاً» را بيان مى‌فرمايد، چون در روز اشتغالات زيادى دارند، مى‌فرمايد :

[1] .  ترجمه ديگر: قطعاً برخاستن شب، رنجش بيشتر و گفتار در آن هنگام راستين‌تر است.
[2] .  همان برخاستن در آخر شب براى نماز شب است. ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص570؛ تفسيرنورالثقلين: ج5،ص 449، ح19 و بحار الأنوار: ج80، ص96.

نوشتن دیدگاه