دوازده. در حديث ديگرى، چنين آمده: [پس از امامت يافتن عمر در نماز،] هنگامى كه پيامبر (ص) صداى عمر را شنيد، از گوشۀ اتاق برخاست و سرِ مباركش را از اتاق، خارج كرد و فرمود: «نه! نه! نه! پسر ابو قحافه بايد با مردم، نماز بخواند» . پيامبر (ص) اين سخن را با حالت غضب و ناراحتى فرمود.
سيزده. در مسند ابن حنبل ، بعد از نقل اين حديث، چنين آمده است: عبد الله بن زُمعه مى‌گويد: عمر به من گفت: واى بر تو، اى پسر زُمعه! با من چه كردى؟ به خدا سوگند، هنگامى كه مرا به نماز خواندن، امر كردى، هيچ چيزى گمان نمى‌كردم، مگر اين كه پيامبر خدا، تو را [براى رساندن خبر امامت من] مأمور كرده است و اگر غير از اين بود، با مردم، نماز نمى‌خواندم. به عمر گفتم: به خدا سوگند، پيامبر خدا، مرا امر نكرد به اين كه [بگويم تا] تو با مردم، نماز بخوانى؛ ولى هنگامى كه ابو بكر را نيافتم، ديدم كه تو از همۀ كسانى كه براى نماز حاضر شده‌اند، شايسته‌ترى. 1
چهارده. در سنن ابن ماجة ، از سالم بن عبيد، روايت شده كه گفت: پيامبر خدا، روزى در ايام بيمارى وفاتش، از حال رفت. بعد از آن كه حالش بهتر شد، فرمود: «آيا وقت نماز، شده است؟» . عرض كرديم: آرى. فرمود: «به بلال، امر كنيد تا مردم را براى نماز، خبر كند و به ابو بكر، امر كنيد تا با مردم، نماز بگزارد» . عايشه گفت: پدرم، مردى رقيق القلب ودل‌نازك است و زمانى كه در جاى شما بايستد، گريه‌اش مى‌گيرد و توانايى ادامۀ نماز را ندارد. اگر به فرد ديگرى جز او براى نماز گزاردن، امر كنيد، بهتر است.
حضرت، دوباره از حال رفت. وقتى حالش بهتر شد، فرمود: «به بلال، امر كنيد تا مردم را براى نماز، باخبر كند و به ابو بكر، امر كنيد تا با مردم، نماز بگزارد. شما، همانند زنان اطراف يوسف هستيد» .
به بلال، امر شد و او، اذان گفت. سپس به ابو بكر، دستور داده شد. پس ابو بكر، با مردم، نماز خواند. 2
پانزده. در حديث ديگرى، از انس روايت شده: هنگامى كه پيامبر خدا، بيمار شد-همان بيمارى‌اى كه منجر به وفات ايشان شد-، بلال، نزد پيامبر خدا آمد و او را از وقت نماز، آگاه كرد. حضرت فرمود: «بلال! [به وقت نماز] آگاه شدم. هر كه خواست، نمازش را بخواند و هر كه خواست، آن را رها كند» .
بلال، نزد پيامبر خدا باز گشت و عرض كرد: اى پيامبر خدا! پدر و مادرم، فداى تو باد! چه كسى با مردم، نماز بخواند؟ حضرت فرمود: «به ابو بكر، امر كن تا با مردم، نماز بخواند» . زمانى كه ابو بكر، در جايگاه امامت نماز جماعت ايستاد، بيمارى پيامبر خدا، رفع شد و. . . . 3
پاورقی:
1) . مسند ابن حنبل، ج4، ص322.
2) . سنن ابن ماجة، ج1، ص390، ح 1234(كتاب إقامة الصلاة و السنة) .
3) . مسند ابن حنبل، ج3، ص202. 

نوشتن دیدگاه