بيست و چهار. از مواردى كه در اين زمينه، نقل شده و حتّى مادر فرزندْ مُرده را به هم خنده مىاندازد، حديثى است كه علماى اهل سنّت از على (ع) روايت مىكنند و در آن، حسن بصرى، از على (ع) نقل مىكند كه: «وفات پيامبر خدا، ناگهانى نبود؛ بلكه ايشان، پس از يك دورۀ بيمارى، وفات كرد. در دوران بيمارى، بلال، نزد پيامبر (ص) آمده، ايشان را از رسيدن وقت نماز، آگاه مىكرد. پيامبر (ص) نيز هر بار مىفرمود: "به ابو بكر بگوييد تا با مردم، نماز بخواند". ايشان، در حالى اين سخن را بيان مىفرمود كه مرا مىديد. هنگامى كه پيامبر خدا، وفات كرد، مسلمانان ديدند كه پيامبر خدا (ص) در امر دينشان، به ابو بكر ولايت بخشيده است. آنها هم در امر دنياى خويش، به ابو بكر، ولايت دادند» . 1
بيست و پنج. در حديث ديگرى، نقل شده كه على (ع) فرمود: «زمانى كه پيامبر خدا (ص) قبضِ روح شد، در كار خويش انديشيديم. ديديم كه پيامبر خدا، ابو بكر را در نماز، مقدّم داشته است. ما هم براى دنياى خويش، همان كسى را كه پيامبر (ص) براى دين ما پسنديده بود، انتخاب كرديم و ابو بكر را براى امامت امّت، مقدّم كرديم» . 2
انس، همچنين مىگويد: على (ع) فرمود: «پيامبر خدا، بيمار شد و ابو بكر را به نماز خواندن [با مردم]، امر كرد، در حالى كه مرا مىديد. پس هنگامى كه ايشان، وفات نمود، مسلمانان، كسى را اختيار كردند كه پيامبر خدا در امر دين مسلمانان، به او راضى بود. پس مسلمانان، ولايت ابو بكر را پذيرفتند و-به خدا سوگند-، براى ابو بكر، اهليت ولايت، وجود داشت. ديگر چه عاملى مىتوانست ابو بكر را از مقامى كه پيامبر خدا (ص) به او عطا كرده بود، بر كنار بدارد؟ !» . 3
پاورقی:
1) . أنساب الأشراف، ج1، ص558.
2) . همان، ص560.
3) . همانجا.
امامت ابو بكر در روايات مكتب خلفا
- بازدید: 543