آيه (4) و(5)
إِنْ كُلُّ نَفْسٍ لَمّا عَلَيْها حافِظٌ
ترجمه :[1]
تفسير :
جواب قسم است. «إن» نافيه است و «لَمّا» ادات استثنائيه، يعنى نيست هر نفسى مگر ]اينكه[ بر او حافظ است. حفظه بسيار هستند، من جمله كتبه اعمال رقيب و عتيد كه مىفرمايد: (إِذْ يَتَلَقَّى الْمُتَلَقِّيانِ عَنِ الْيَمِينِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعِيدٌ * ما يَلْفِظُ مِنْ قَوْلٍ إِلّا لَدَيْهِ رَقِيبٌ عَتِيدٌ)[2] ، و من جمله حفظه نفوس و ملائكه حاضره در مجالس مومنين و ملائكه
مُوَكّلين ارزاق، به علاوه وجود مقدس پيغمبر و ائمه اطهار : كه مشاهده مىكنند تمام رفتار و كردار ما را حتى خيالات قلبيه را و به همه جا احاطه دارند كه مكرر بيان شده و تمام اينها شهود يوم البعث هستند.
* * *
فَلْيَنْظُرِ الاِْنْسانُ مِمَّ خُلِقَ
ترجمه :[3]
تفسير :
پس لازم است كه انسان فكر كند و تأمل كند و نظر كند كه ابتداى امرش چه بوده كه از اميرالمومنين 7 است فرمود: «أَوَّلُهُ نُطفَةٌ قَذِرَةٌ، وَآخِرُهُ جِيفَةٌ نَتِنَةٌ، وبَيْنَهُمَا حَامِلُ الْعَذَرَةِ»[4] . سپس بيان مىفرمايد كه از چه چيز خلق شده :
[1] . آنگاه كه دو فرشته دريافتكننده از راست و از چپ، مراقب نشستهاند. هيچ سخنى را به لفظدرنمىآورد مگر اينكه مراقبى آماده نزد او ]آن را ضبط مىكند[. سوره ق: آيات 17 ـ 18.
[2] . پس انسان بايد بنگرد كه از چه آفريده شده است؟
[3] . ابتداى او آبى آلوده و نجس و پايان او لاشهاى گنديده و بد بوست و خود در اين بين حامل كثافات است. نهج البلاغة: ضمن حكمت45 و بحارالأنوار: ج7، ص294، ح28.
[4] . ترجمه ديگر: از آب جهندهاى خلق شده.
آیات 4 و 5
- بازدید: 648