جناب حجة الاسلام على مرعشى به نقل از جناب حاج جواد خليفه و ايشان نيز از پدرش شيخ صادق و او به نقل از حاج محمد دايى شان فرمود: روزى در كنار شط كوفه پس از گرفتن وضو، آماده نماز بودم، ناگهان شخصى به نزدم آمده و از من به اصرار خواست تا با او به مسجد سهله برويم، وقتى با او به مسجد سهله آمديم، در بسته بود!
آن مرد ناگهان چنين صدا زد: خضر خضر!
كسى از داخل مسجد چنين پاسخ داد: بلى مولا!
آنگاه همان مرد در بزرگ مسجد سهله را با آن كلون بزرگ باز كرد وما به اتفاق يكديگر وارد مسجد شده ونماز گذارديم. آن شب را تا به به صبح در مسجد ماندم، خسته شدم، پس با آن مرد خداحافظى كرده واز جايم برخاستم تا به خانه باز گردم.
وقتى به در مسجد رسيدم، با حيرت آن را بسته يافتم، با ناراحتى به سراغ خادم رفته و اعتراض كنان از علت بسته بودن در پرسيدم، او با تعجب گفت: من از اول شب در مسجد سهله را بسته بودم وديگر آن را باز نكرده بودم. شما در مسجد چه مى كرديد و چگونه وارد شديد؟
آن وقت بود كه فهميدم آن شب را خدمت حضرت بقية الله اعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف گذرانده ام و حضرت خضر عليه السلام را نيز ديده ام.(5)
پاورقی:
(5) در بسيارى از حوادث وتشرفات تاريخى به محضر مقدس حضرت بقية الله اعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف از خضر نبى عليه السلام ياد شده است، به راستى او كيست؟ چرا او از هزاران سال گذشته تاكنون باقى است؟ او چه نقشى در زندگى مخفيانه وعلنى امام عصر عجل الله تعالى فرجه الشريف وحوادث مربوط به قيام دارد؟ كدامين مصالح سبب بقاء او شده است؟
1 - عن كمال الدين: كان اسم الخضرويه بن قابيل بن آدم، و يقال: خضرون اءيضا؛و يقال: خلعبا، و انه انما سمى الخضر لانه جلس على اءرض بيضاء فاهتزت خضراء فسمى الخضر لذلك، وهو اءطول الادميين عمرا، والصحيح اءن اسمه الياس بن (ملكان) ابن عامر بن ارفخشد بن سام بن نوح.
كمال الدين:
نام خضر، خضرويه پسر قابيل پسر آدم وگفته مى شود: نامش خضرون يا خلعبا مى باشد ونامش را به اين دليل خضر گذاردند كه بر زمينى سفيد وبدون گياه نشست وآن زمين سبز وخرم شد وعمر او از همه آدميان بيشتر است وصحيح آن است كه اسم او الياس پسر ملكان پسر عامر پسر ارفخشد بن سام است.
فرزند عايد وزاهد پادشاهى بزرگ بوده است كه سلطنت ورياست دنيا را به دور افكند:
قال الصادق عليه السلام: ان الخضر كان من ابناء المللوك فامن بالله وتخلى فى بيت فى دار اءبيه يعبد الله.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
خضر از شاهزادگان بود كه به خدا ايمان آورده ودر اتاقى در خانه پدرش براى عبادت خدا خلوت نمود.
وعبادت وبندگى را برگزيد او پس از مراحل سخت عبوديت:
قرآن كريم: فوجدا عبدا من عبادنا اتيناه رحمة من عندنا وعلمناه من لدنا علما.
خدا در قرآن مى فرمايد:
در آنجا بنده اى از بندگان خاص ما را ( كه جوياى او بودند) يافتند كه او را رحمت ولطف خاصى عطا كرديم وهم از نزد خود وى را علم لدنى واسرار غيب الهى بياموختيم.
به مقام پيامبرى رسيد:
قال الصادق عليه السلام: ان الخضر كان نبيا مرسلا بعثه الله تبارك وتعالى الى قومه فدعاهم الى توحيده والاقرار باءنبيائه ورسله وكتبه.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
حضرت خضر پيامبر ورسولى از طرف خدا بود خداوند او را براى قومش مبعوث نمود، تا آنها را دعوت به توحيد نموده وبه پيامبران وكتابهاى آسمانى اقرار نمايند.
ودر تثبيت مقام پيامبرى از سبز شدن موجودات وزنده شدن آن ها به اعجاز مقام نبوت خود بهره گرفت آرى اعجاز او حيات دادن وحيات داشتن مادى است:
قال الصادق عليه السلام: ان الخضر كان نبيا مرسلا بعثه الله تبارك وتعالى الى قومه فدعاهم الى توحيده والاقرار باءنبيائه ورسله وكتبه، وكانت آيته اءنه كان لا يجلس على خشبة يابسة ولا اءرض ‍ بيضاء الا اءزهرت خضراء وانما سمى خضرا لذلك.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
حضرت خضر پيامبر ورسولى از طرف خدا بود خداوند او را براى قومش مبعوث نمود، تا آنها را دعوت به توحيد نموده وبه پيامبران وكتابهاى آسمانى اقرار نمايند ونشانه او سبز شدن هر چوب خشك وزمين بايرى بود كه بر آن مى نشست وبه همين دليل او را خضر ناميدند.
روزگارى را در سپاه ذوالقرنين زندگى كرد تا آنكه حكمت الهى دعاى آدم را در حقش مستجاب كرد، او روزى با اشاره آن حاكم مطلق به همراه گروهى بدنبال چشمه حيات به راه افتاد او تنها كسى بود كه توانست با زنده شدن ماهى نمك زده در دستانش، بيابد كه به چشمه حيات دست يافته است پس به داخل آن پريده واز آن سير نوشيد آرى او توانست به آب حيات وزندگى جاودانه دست يابد در حالى كه سايرين از آن محروم ماندند:
عن چ بن سليمان: وانطلق الخضر عليه السلام الى عين من تلك العيون، فلما غمس الحوت فى الماء حيى فانساب فى الماء، فلما راءى الخضر عليه السلام ذلك علم اءنه قد ظفر بماء، الحياة فرمى بثيابه وسقط فى الماء، فجعل برتمس فيه ويشرب منه.
عبدالله بن سليمان:
حضرت خضر به طرف چشمه اى از آن چشمه ها حركت نمود وهنگامى كه ماهى خود را در آن آب قرار داد زنده شد ودر آب شنا نمود وقتى حضرت خضر اين منظره را ديد متوجه شد كه اين آب، آب حيات است لباس خود را در آورده وداخل آن پريد واز آن آب نوشيد.
او زندگى مخفيانه اى دارد واز ديده ها پنهان است
عن عبدالله بن سليمان: فابشر بطول البقاء فى هذه الدنيا مع الغيبة عن الاءبصار الى النفخ فى الصور
عبدالله بن سليمان:
بشارت باد تو را بقاى طولانى با پنهان بودن از ديده ها تا روز نفخ صور.
او در طى هزاران سال زندگى، براى كمك به محرومان ومستمندان حتى به بردگى نيز فروخته شده است:
عن الخضر ما عندى من شى ء اعطيكه الا اءن تاءخذنى فتبيعنى
حضرت خضر عليه السلام مى فرمايد:
چيزى ندارم كه به تو بدهم مگر اينكه مرا بفروشى.
بارى! حكمت الهى لايق بر اين بوده وهست كه او طولانى ترين انسان خلق شده در طول تاريخ بشريت باشد، او تا روز دميده شدن صور اسرافيل زنده خواهد بود تا تاريخ گذشتگان را از براى آيندگان نقل نمايد.
او صاحب قدرتى است كه حيوانات دريائى را به تسخير دارد - الدار المنثور - وارواح را در هر صبح وشام به سان ورژه مى بيند، او تا بيش از دوران ظهور بقية الله عليه السلام يكى از چهار نبى الهى زنده است عيسى وادريس در آسمان ها به انتظار ايستاده اند وخضر والياس در زمين به امداد مشغولند. مكان زندگى او، مسجد سهله در كوفه است، اداره سهله از آن اوست:
قال الصادق عليه السلام: مسجد السهلة مناخ الراكب. قيل: ومن الراكب؟ قال: الخضر عليه السلام.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
مسجد سهله محل زندگى سواره مى باشد، گفته شد سواره كيست؟ فرمود: حضرت خضر.
2 - موسى آن رسول بزرگ الهى كه برترين عالم دوران خويش در علوم ظاهرى بود پس از رسيدن به حكومت وبيرون ريختن قبطيان از مصر ونزول تورات ومعرفت يافتنش بر تمام علوم ظاهرى، ناگهان در دل چنين گفت: گمان دارم كه خداوند بنده اى داناتر از من ندارد.
قال الصادق عليه السلام: ما اءرى اءن الله عزوجل خلق خلقا اعلم منى.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
گمان مى كنم خداوند بنده اى داناتر از من نيافريده.
خداوند به جبرئيل حكم دادند كه بنده ام موسى را قبل از به هلاكت رسيدن درياب، وبه او بگو به منطقه اى در ساحل دو درياى تلاقى كرده، به نزد عالم عابدى بشتابد واز او تبعيت كند ودانش ‍ بياندوزد:
قال النبى صلى الله وعليه وآله وسلم: ما خلق الله خلقا اعلم منى فأوحى الله الى جبرئيل: ادرك موسى فقد هلك، واءعلمه اءن عند ملتقى البحرين عند الصخرة رجل اءعلم منك فصر اليه وتعلم من علمه.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
خداوند به جبرئيل وحى نمود: موسى را درياب كه هلاك شد، وبه او بگو در محل تلاقى دو دريا ونزديك صخره مردى داناتر از تو وجود دارد نزد او برو واز او دانش بياموز.
پس او به ناچار با وصيتش به جستجوى او پرداخت واو را در حال عبادت نماز يافت:
قرآن كريم: فوجدا عبدا من عبادنا اتيناه رحمة من عندنا وعلمناه من لدنا علما.
خدا در قرآن مى فرمايد:
در آنجا بنده اى از بندگان خاص ما را( كه جوياى او بودند) يافتند كه او را رحمت ولطف خاصى عطا كرديم وهم از نزد خود وى را علم لدنى واسرار غيب الهى بياموختيم.
از او طلب دانش برتر كرد همان دانشى كه از او به عنوان باطنى وتاءويلى ياد مى شود ولى او كه به درستى مى دانست موسى توان يافت آن حقائق را ندارد به امر خداوند اندك زمانى او را به شاگردى پذيرفت ودر طول حوادث، موسى را بر ناتوانى اش هشيار ساخت.
قرآن كريم: انك لن تستطيع معى صبرا.
خدا در قرآن مى فرمايد:
آن عالم پاسخ داد كه تو (اى موسى) ظرفيت ندارى وهرگز نمى توانى كه تحمل اسرار كرده وبا من صبر پيشه كنى.
واگر حياء وشرم موسى نبود او به هفتاد حادثه عجيب ديگر نيز معرفت مى يافت:
قال النبى صلى الله عليه وآله وسلم: رحمة الله علينا وعلى موسى، لو صبر لراءى من صاحبه العجب ولكنه قال: ان ساءلتك عن شى ء بعدها فلا تصاحبنى قد بلغت من لدنى عذرا.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
رحمت خدا بر ما وبر حضرت موسى اگر صبر مى كرد عجايب زيادى مى ديد ولى او گفت: اگر بعد از اين تو سؤ الى نمودم همراهى مرا ترك كن كه دليل موجهى براى اين كار خواهى داشت.
آرى او بود كه موسى را از محورى ترين عنصر تباهى در انديشه دينى كه همان قياس در دين است نجات داد، واو را:
قال الصادق عليه السلام: ان امر الله تعالى ذكره لا يحمل على المقائيس، ومن حمل اءمر الله الى المقائيس هلك واءهلك.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
در امور دينى قياسى نيست، هر كس در دنيا قياس كند هلاك شده وهلاك مى كند.
از لجاجت بر رفتن به سراغ امور غير مورد احتياج، از خنديدن بدون تفكر وانديشه بر حذر داشت:
عن ابان بن عبدالملك عن الصادق عليه السلام: فكان مما أوصاه أن قال له اياك واللجاجة، أو ان تمشى فى غير حاجة، أو أن تضحك من غير عجب.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
از جمله سفارشات حضرت خضر به حضرت موسى اين است: از لجاجت وپافشارى در امور ورفتن به سراغ امور غير مورد احتياج وبدون دليل خنديدن بپرهيز.
3 - او از ابتداى زندگى ذاكر اهل البيت عليهم السلام ومرثيه خوان حوادث تلخ زندگى آنان بود:
عن ابى بصير: فحدثه عن آل محمد وعن بلائهم وعما يصيبهم حتى اشتد بكاؤ هما.
ابى بصير:
در مورد آل محمد وبلاها ومصايب وارده بر آنها با او سخن گفت تا اينكه هر دو شديدا گريه نمودند.
او در دوران امامت ائمه عليهم السلام گاه وبيگاه بديدارشان مى شتافت وبر هر آن كس كه يادى از او كند سلام ودرود خواهد فرستاد:
قال الرضا عليه السلام: وانه لياءتينا فيسلم علينا فنسمع صوته ولا نرى شخصه، وانه ليخضر حيث ذكر، فمن ذكره منكم فليسلم عليه.
حضرت امام رضا عليه السلام مى فرمايد:
هنگامى كه حضرت محمد وفات يافت حضرت خضر بر در خانه حضرت على وفاطمه وحسن وحسين آمد وفرمود: سلام ودرود خدا بر شما اهل بيت باد.
او اولين كسى بود كه پس از رحلت پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم بديدار اميرمؤ منان عليه السلام واهل البيت عليهم السلام شتافت وآنان بر اين مصيبت بزرگ تسليت داد:
قال الرضا عليه السلام: لما قبض رسول الله صلى الله عليه وآله وسلم جاء الخضر فوقف على باب البيت وفيه على وفاطمة والحسن والحسين عليهما السلام فقال: السلام عليكم يا اءهل البيت.
حضرت امام رضا عليه السلام مى فرمايد:
حضرت خضر نزد ما آمده سلام مى كند صدايش را شنيده او را نمى بينم او هر جا كه ياد شود حاضر مى شود پس هر كدام كه او را ياد نموديد به او سلام نماييد.
او در دوران غيبت حضرت بقية الله عليه السلام، دوست، يار وهمنشين با آن امام همام است تا او را از تنهائى به در آورد:
قال الرضا عليه السلام: وسيؤ نس الله به وحشة قائمنا فى غيبته، ويصل به وحدته
حضرت امام رضا عليه السلام مى فرمايد:
در دوران غيبت خداوند او را مونس حضرت قائم قرار مى دهد تا او را از تنهايى در آورد.
او خادم مقام امامت است چرا كه امامت مقامى برتر از مقام نبوت است وصاحبان مقام مادون خود را خادم صاحبان مقام برتر مى دانند، او هر ساله در مراسم حج حضور دارد. در صحراى عرفات در محضر حضرت بقية الله اعظم زانوى ادب به زمين زده واز براى مؤ منان شيعه دعا مى كند آرى او يار وغمخوار شيعه وصاحب شيعيان است.
4 - اگر چه در شهادت گاه به يك شاهد نيز حكم مى شود ولى در برخى از امور مهم فردى و اجتماعى به حضور شاهدان بيشترى نياز است و چون بيشترين تعداد ممكن شهادت چهار شاهد است خداوند نيز براى شهادت بر مقام امامت ورهبرى جهانى حضرت مهدى عليه السلام چهار شاهد تاريخى را نگه داشته است تا به هنگام قيام آن حضرت، آنان بر حقانيت اش شهادت دهند. و در ركابش، او را بر فتح جهان يارى بخشند، آنگاه كه او تثبيت موقعيت شد، به جز خضر همه آن شاهدان از دنيا خواهند رفت و به ملكوت اعلى خواهد پيوست. از آن روز به بعد نقش او نقش ايجاد ارتباط ميان گذشته انسان ها با آينده آنان است و اين نقشى است كه خداوند تنها روزى خضر كرده است تا ديوان نويس ‍ تاريخ بشريت باشد.

نوشتن دیدگاه