مرجع بزرگ حضرت آية الله العظمى بهجت ادام الله ظله العالى در پاسخ به سؤ ال يكى از مسئولين حزب الله در مورد چگونگى امكان تشرف به محضر مقدس ‍ حضرت بقية الله اعظم فرمود:
راه رسيدن به حضرت، ياد دائم آن بزرگوار است، ياد دائم و عدم غفلت لحظه اى از آن حضرت، آدمى را به محضر آن حضرت مى رساند. ياد دائم حضرت، كار مشكلى نيست حتى از تنفس فيزيكى بدن نيز آسانتر است. ولى همت مى خواهد. انسان عاشق حضرت، پس از توجه دائم همانند رسيدن به بلوغ، خود را طورى ديگر مى يابد.(4)
پاورقی:
(4) اگر ميان ظهور و حضور تفاوت بسيار است و اگر غيبت به معناى ظاهر نبودن است و نه حاضر نبودن، و اگر قوام توجه به حضور است و نه ظهور، پس مى توان توجه دائم داشت با اينكه او غائب است مى توان آمدنش را به انتظار نشست در حالى كه او حاضر است مى توان دلشده از برايش شد و صبح وشام او را خواند در حالى كه حضورش به نزدمان حتمى است. آرى انتظار محض، خواستارى ظهور است و نه حضور، انتظار پس از يافت حضور است كسى كه امام را غائب مى پندارد هرگز منتظر نيست كسى كه امام عليه السلام را ناظر بر اعمال خويش نمى داند او هرگز به انتظارش ننشسته است، كسى او را زلال قلب بارانى، نسيم صبا، نغمه داودى مى پندارد كه او را ناظر وحاضر بيابد، كسى در انتظارش دل از دست داده است كه تنها ظهورش را نمى يابد ونه حضورش را، او به دنبال آن است كه در پائيز زندگى هاى تلخ مادى وهياهوى وزش تندباد فتنه ها، مهدى را بر شاخسار دل اش ظاهر ببيند، او بدنبال آن است كه غبار گناه را، پرده هاى حجاب را، بدور افكند او را كه با ديده دل حاضر مى يافته، به ديده عيان نيز ببيند او براى ديدن قبله قافله ها وشعله شبروان، سرود انتظار را زمزمه مى كند.
بيا كه ز آمدن، بهار مى آيد *** وياس وسوسن ز سنبل ببار مى آيد
نسيم صبح بهارى چو مى رسد از راه *** در سپيده گشائيد يار مى آيد
شكسته شاخه صبرم ز آفت پائيز *** مرا ز آمدنت برگ وبار مى آيد
حديث عشق تو گفتم سحر به باد صبا *** شبى ز پرده غيبت نگار مى آيد
امام موسى كاظم عليه السلام مى فرمايد:
همانا فرزند من على عليه السلام مظلومانه با زهر كشته شده ودر كنار قبر هارون در طوس مدفون است هر كس او را زيارت كند به منزله آن است كه پيامبر صلى الله عليه وآله وسلم را زيارت كرده باشد.
بارى! اگر نفس انتظار فرج عبادت است.
قال أمير المؤمنين عليه السلام عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: انتظار الفرج عبادة
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
انتظار فرج عبادت است.
واگر انتظار فرج به عنوان برترين اعمال:
قال الرضا عليه السلام عن آبائه عليهم السلام عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: أفضل اءعمال امتى انتظار فرج الله عزوجل.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
بهترين اعمال امت من انتظار فرج خداوندى است.
برترين عبادت:
قال باقر عليه السلام عن آبائه عليهم السلام عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: أفضل العبادة انتظار الفرج
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
بهترين عبادتها انتظار فرج است.
محبوبترين اعمال:
قال أمير المؤمنين عليه السلام: سال عنه رجل اءى الاءعمال احب الى الله عزوجل: انتظار الفرج
مردى از اميرالمؤ منين پرسيد:
محبوبترين اعمال نزد خدا كدام است؟ فرمود: انتظار فرج.
بهترين رفتار انسان شيعى است اگر منتظران همانند حاضران در زمان ظهورند اگر منتظران حاضران در خيمه گاه حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف بوده:
عن فيض بن مختار عن الصادق عليه السلام قال: من مات منكم وهو منتظر لهذا الاءمر هو مع القائم فى فسطاطه.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
هر كس از شما در حال انتظار جان دهد مانند كسى است كه با حضرت قائم ودر خيمه گاه او باشد.
وبلكه شاهدان غوطه ور در خون خويش اند:
قال أمير المؤمنين عليه السلام: المنتظر لاءمر كالمتشحط بدمه فى سبيل الله.
حضرت اميرالمؤ منين امام على عليه السلام مى فرمايد:
كسى كه منتظر فرج ماست مانند كسى است كه در راه خدا در خون خود غوطه ور شده باشد.
پس بايد كه انتظار را، تقاضا وآن را طلب ظهور پس از يافت حضورى، دانست.
حزب اللهيان، اى صبور مردان درياى مصيبت ها، اى تقوا پيشگان اى مشى كنندگان بر معارف وحى:
عن جابر انصارى قال النبى صلى الله عليه وآله وسلم: طوبى للصابرين فى غيبته، طوبى للمقيمين على محجتهم اولئك وصفهم الله فى كتابه فقال: والذين يؤ منون بالغيب وقال: اولئك حزب الله اءلا ان حزب الله هم المفلحون.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
خوشا به حال صبر كنندگان در زمان غيبت وخوشا به حال تقوا پيشگان كسانى كه خداوند آنان را در قرآن توصيف نموده وفرمود: آنان حزب خدايند همان حزب خدا رستگارند.
اى پيروزمندان:
قال الباقر عليه السلام: ما ضر من مات منتظرا لاءمرنا الا يموت فى وسط فسطاط المهدى وعسكره.
حضرت امام محمد باقر عليه السلام مى فرمايد:
كسى كه در انتظار امر وفرج ما جان دهد هيچ ضررى نمى كند ومانند آن است كه در خيمه گاه مهدى ودر لشكر او جان داده باشد.
صبر در ظهور را پيشه كنيد وبا دعاى دلنشين خويش، دايره هاى حزن بوم پائيزى را پس بزنيد:
عن زراره عن الصادق عليه السلام قال: اللهم عرفنى نفسك، فانك ان لم تعرفنى نفسك لم اعرف نبيك، اللهم عرفنى رسولك فانك ان لم تعرفنى رسولك لم اعرف حجتك، اللهم عرفنى حجتك فانك ان لم تعرفنى حجتك ضللت عن دينى.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
خداوندا مرا با خودت آشنا كن كه اگر خودت را به من معرفى نكنى پيامبرت را نخواهخم شناخت، پروردگارا مرا با پيامبرت آشنا كن چه اگر پيامبرت را نشناسم قادر نخواهم بود حجت تو را بشناسم خدايا مرا با حجت خودت آشنا كن چه اگر حجت تو را نشناسم گمراه خواهم شد.
آرى ياد مهدى آسانتر از تنفس كردن ولى همت بلند مى طلبد اين سخن از آن بزرگ مردى است كه خود را هميشه شاهد محضر مشهود مى يابد اين كلام مردى است كه هرگز اسير خاك نبوده وبلكه اهل خاك نيز نيست، اين گفتار مجنونى است كه نعره هاى آتشين شبانه اش، خيمه هاى دل هزاران حزب اللهى را به آتش كشيده است اين حديث واقامه يى از عشق محض سردار سالار حوزه دينى است كه ما را از زندانى خاك بودن فرا مى خواند او به سادگى مى گويد اى مرواريدهائى كه خون بر قلب هايتان چكيده است، اى شفيره هاى روشن جنگل تاريك بشريت جاهل امروز كه نطفه هايتان با محبت اهل البيت عليهم السلام بسته شده است اى براده هاى فروزش نورانيت نور محض كه آماده پرواز به ملكوت اعلى براى ميهمان هستيد همت كنيد تا شايد در غروب غم گرفته غيبت مغموم اهل البيت عليهم السلام، رواق كعبه را چون در گرانبها در در آغوش بگيريد، بگذاريد باد تمام هرم نفسانيات نفستان را با خود ببرد شايد در غربتى بى پناه، نعره اى از دهليز درون زده شود تا او را بخوانيد و از برايش مويه كنيد.

نوشتن دیدگاه