جناب حجة الاسلام حسن فتح الله پور به نقل از عارف وارسته و او نيز به نقل موثق از اساتيد سابقش فرمود:
مرحوم حجة الاسلام شفتى عالم مجاهد بزرگ، روزى قصد عزيمت براى ديدار از خانه خدا نمود، عده اى از خويشان و اصحابشان نيز به همراه وى به راه افتاده، تا به حج تشرف يابند. طبق مرسوم آن دوران، مسير كاروانيان از ايران به نجف و كربلا و از آنجا به سوى مكه و مدينه بود. پس به زيارت عتبات عاليه شتافته و چند روزى را در آن شهر اقامت مى نمايند.برخى از خويشان او از اين كه پولى به همراه داشته، نگران بودند. از اين جهت به امانت پولهايشان را در كيسه اى نهادند و به مرحوم شفتى دادند، با در مواقع نياز از آن استفاده نمايند.
مرحوم شفتى نيز كيسه فوق را در گوشه اى از اتاقش مخفى، از گزند حوادث سالم بماند!
بالاخره روز حركت فرا مى رسد، او براى وداع به زيارت حضرت امير عليه السلام رفته، پس از بازگشت به خانه وجمع آورى ودسته بندى اثاثيه اش ‍ متوجه مى شود كه از كيسه پول خبرى نيست؟!
پس در كمال اضطراب ونگرانى از اتاق بيرون آمده واستغاثه جويان به حضرت ولى الله اعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف به مسجد سهله مى شتابد.
كجايى اى مرا ياد تو همدم *** به جانم گوشه چشم تو مرهم
عبورت جارى فصل گل سرخ *** حضورت جوشش صهباى زمزم(3)
او خود در مورد آن حادثه چنين مى گويد:
در آن حالت اضطرار واستغاثه، لحظاتى نگذشت كه اسب سوارى را از دور ديدم، با خود گفتم نكند كه مهاجمى باشد كه قصد بر جانم نمايد، پس با وحشت تمام به انتظار ايستادم. با نزديك شدن آن اسب سوار، در كمال تعجب از دور صدايى بلند شد كه: آقاى شفتى نگران نباش!
پس از شنيدن اين جملات، آرامش خود را بازيافتم، وقتى اسب سوار به من رسيد، فرمود: آقاى شفتى! چه مشكلى دارى، من امام زمان توام!؟
ناباورانه گفتم: اگر شما امام زمان هستيد، خود مشكل مرا بهتر مى دانيد!؟
امروز امير الامراء جز تو كسى نيست *** بر ناله دل غير تو فرياد رسى نيست
در كعبه وبتخانه ودر دير وكليسا *** جز نغمه ناقوس تو بانك جرسى نيست(4)
حضرت ديگر چيزى نفرمود، صورتشان را به سمت شهر اصفهان برگردانيدند وفرياد زدند: هالو... هالو... هالو!؟
من ناگهان متوجه شدم يكى از حمال هاى بازار اصفهان - كه مشهور به هالو!؟ بود - در نزد حضرت در كمال احترام حاضر شد. حضرت به او فرمود: مشكل آقاى شفتى را حل كن.
آنگاه در حالى كه بشارت حل شدن مشكلم را مى فرمود، خداحافظى كرده وتشريف برد، پس از رفتن حضرت عجل الله تعالى فرجه الشريف به خود آمده وبا حيرت تمام رو به هالو كرده وگفتم:
شما همان هالوى خودمان هستى؟!
با لبخند آن را تأييد كرد، پس كنجكاوانه از او پرسيدم: شما صداى حضرت را در شهر اصفهان شنيدى؟ گفت: بله شنيدم.
پرسيدم: پس چرا حضرت سه بار صدايت زدند تا خودت را به كوفه رساندى؟!
او گفت:
بار دوم وسوم به هنگام طى الارض در مسير راه صداى حضرت را شنيدم.
ديگر چيزى نگفتم، هالو مرا در يك لحظه به نجف رساند وبه من نيز توصيه اكيدا كرد كه كوچكترين سخنى از وى وحادثه مسجد سهله به كسى نگويم. آنگاه دستور داد كه بقيه اثاثيه ام را جمع كرده، تا به هنگام حركت، او بازگشته تا كيسه پول را بدهد.
او رفت ومن با خوشحالى پس از جمع كردن وسايل وآماده شدن براى حركت، دوباره او را به همراه كيسه هاى پول در نزد خويش يافتم، پول ها را به من داد وفرمود: در عرفات خودم به ديدارت آمده وخيمه هاى حضرت عليه السلام را نشانت خواهم داد، منتظر بمان!
آنگاه از نظرم ناپديد شد ورفت ومن به انتظار حسرت ديدارش باقى ماندم:
در انتظار تو شاها گذشت عمر عزيز *** نگشت حاصل من غير آه مهدى جان
من عاشقم كه ببينم جمال تو آيا *** بود به سوى جناب تو راه مهدى جان(5)
از آن روز به بعد انتظار سختى مى كشيدم، هر يك از روزها به اندازه يك ماه بر من مى گذشت، تا آن كه همراه كاروانيان به مكه تشرف يافتم، در عصر روز عرفات او به ديدارم آمد ومرا به سوى خيمه هاى حضرت در كنار جبل الرحمة برد، ولى از دور خيمه ها را نشانم داد، هر چه اصرار كردم كه مرا به درون خيمه ها ببرد، گفت اجازه ندارد، پس با افسوس خيمه ها را تماشا كردم، آنگاه به من امر فرمود كه بازگردم، شايد در منى تو را نيز ببينم، كه اتفاقا نيز نيامد!
پس از انجام مراسم حج به اصفهان بازگشتم، مردمان بسيار به ديدارم آمدند، ناگهان ديدم همان هالو نيز به ديدارم آمد، تا خواستم كه عكس ‍ العمل متناسب با شخصيت او نشان دهم، اشاره اى كرد كه آرام بگيرم، پس ‍ به ناچار چنين كردم، ولى از آن روز به بعد رابطه عجيبى ميان من واو برقرار شد:
اهل معنى پى عز وشرف وشأن همند *** بنده همت خويشند وگروگان همند
شاد در شادى يكديگر وغم خوار به غم *** يار وياور همه در ظاهر وپنهان همند(6)
روزگارى چند گذشت، تا آن كه نيمه شبى هالو به سراغم آمد وگفت: امشب وقت سير من به سوى خداوند است، زمان ما گذشت، من امشب از دنيا مى روم، لطف كن مرا كفن ودر فلان منطقه از قبرستان تخت فولاد اصفهان دفن بنما!
از او به اصرار خواستم حقايق ناگفته را بيان كند، او در جمله اى ظريف گفت:
يكى دو ساعت بيشتر باقى نمانده است، دنيا همين است كه مى بينى!؟
تو عاشقى تو رهائى تو نيك بى باكى *** سفر بخير برادر برو كه چالاكى
تو شهسوار ترينى تو چابكانه بتاز *** مجال حادثه تنگست از اين كرانه بتاز
پس خداحافظى كرد ورفت، در وقت مقرر به ديدارش شتافتم، او را مرده يافته، مردمان را خبر كردم وبه كفن ودفنش پرداختم. از آن پس به زيارت هميشگى قبرش همت گماشتم واز او نيز حاجتهاى فراوان گرفتم:
مردان خدا پرده پندار دريدند *** يعنى همه جا غير خدا هيچ نديدند
هر دست كه دادند از آن دست گرفتند *** هر نكته كه گفتند همان نكته شنيدند
يك طايفه را بهر مكافات سرشتند *** يك سلسله را بهر ملاقات گزيدند
يك فرقه به عشرت در كاشانه گشادند *** يك زمره به حسرت سرانگشت گزيدند
جمعى به در پير خرابات خرابند *** قومى به بر شيخ مناجات مريدند
يك جمعى نكوشيده رسيدند به مقصد *** يك قوم دويدند وبه مقصد نرسيدند
فرياد كه در رهگذر آدم خاكى *** بس دانه فشاندند وبسى دام تنيدند
همت طلب از باطن پيران سحر خيز *** زيرا كه يكى را ز دو عالم طلبيدند
زنهار مزن دست به دامان گروهى *** كز حق ببريدند و به باطل گرويدند
چون خلق در آريند به بازار حقيقت *** ترسم نفروشند متاعى كه خريدند
كوتاه نظر غافل از آن سرو بلند است *** كاين جامه به اندازه هر كس نبريدند
مرغان نظر باز سبك سير (فروغى) *** از دامگه خاك بر افلاك پريدند(7)،(8)
پاورقی:
(3) غلامرضا محمدى.
(4) محمد على انصارى.
(5) طاهايى.
(6) اكبر دخيلى.
(7) فروغى بسطامى.
(8) آرى! هالو وهالوها كسانى هستند كه در دنيا خوف وحزنى ندارند، آنان مؤ منانى هستند كه تقوا را پيشه خويش ساختند:
قرآن كريم: ألا ان أولياء الله لا خوف عليهم ولا هم يحزنون * الذين آمنوا وكانوا يتقون.
خدا در قرآن مى فرمايد:
آگاه باشيد كه اولياء (ودوستان) خدا نه ترسى دارند ونه غمگين مى شوند. همانا كه ايمان آوردند و( از مخالفت فرمان خدا) پرهيز نمودند.
وباطن دين را:
قال عيسى عليه السلام: الذين نظروا الى باطن الدنيا حين نظر الناس الى ظاهرها.
حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
آنگاه كه مردم به ظاهر دنيا نگاه كردند آنان به باطن آن مى نگريستند.
و نتيجه نهايى دنيا را:
قال العيسى عليه السلام: الذين نظروا الى آجل الدنيا حين نظر الناس الى عاجلها.
حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
هنگامى كه عامه مردم به زمان حال نگاه مى كنند، آنان كسانى هستند كه به عاقبت وآينده دنيا مى نگرند.
ديده، از مرگ هراس ندارند:
قال العيسى عليه السلام: واءماتوا منها ما يخشون اءن يميتهم...
حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
آنچه را كه از آن مى ترسيدند، نابود كردند.
آنان خدا را دوست دارند واز نور خداوند طلب نور كرده وبه آن نور، نورانيت بخش اند، آنان خود اخبارى عجيب دارند واز آنان نيز اخبار عجيبى است، كتاب خداوند به آنان برپاست وآنان نيز براى كتاب خدا بپا مى خيزند، آنان به كتاب خدا سخن مى گويند وكتاب خدا نيز از طريق آنان گفتار خويش را عرضه مى كند:
قال العيسى عليه السلام: يحبون الله تعالى ويستضيؤ ون بنوره، ويضيؤ ون به، لهم خبر عجيب، وعندهم الخبر العجيب، بهم قام الكتاب وبه قاموا، وبهم نطق الكتاب وبه نطقوا، وبهم علم الكتاب.
حضرت عيسى عليه السلام مى فرمايد:
كسانى هستند كه خداى تعالى را دوست دارند واز نور او روشنايى گرفته، نورافشانى مى كند، خبر عجيب براى آنها ونزد آنهاست. كتاب خدا به آنان استوار گشتند، كتاب خدا بواسطه آنان سخن گفت وآنان سخن به كتاب خدا گفتند، كتاب خدا از طريق آنان شناخته شد وآنان به واسطه كتاب خدا شناخته شدند.
آنان در عبادتشان خالص اند:
ابن عباس عن أمير المؤمنين عليه السلام: هم قوم اءخلصوا الله تعالى فى عبادته.
حضرت أمير المؤمنين امام على عليه السلام مى فرمايد:
... آنان قومى هستند كه عبادت خود را براى خدا خالص نمودند.
آنان ذكر خدايشان بيشترين وشكر گذارى شان با دوام ترين وصبرشان بر بلايا عظيم ترين است:
قال أمير المؤمنين عليه السلام: ان اءولياء الله لاكثر الناس له ذكرا واءدومهم له شكرا، واءعظمهم على بلائه صبرا.
حضرت اميرالمؤ منين امام على عليه السلام مى فرمايد:
اولياى خدا كسانى هستند كه بيشتر از همه به ياد خدا وهميشه شكرگزار او هستند وبر بلاى او صبر عظيم دارند.
آرى! آنان از اهل بيت عليهم السلام وپيروانشان مى باشند:
قال أمير المؤمنين عليه السلام:... تدرون من اءولياء الله؟ قالوا: من هم يا اءمير المؤ منين؟ فقال: هم نحن واءتباعنا...
حضرت أمير المؤمنين امام على عليه السلام فرمودند:
... آيا اولياء خدا را مى شناسيد؟ گفتند يا اميرالمؤ منين آنان چه كسانى هستند؟ فرمود: ما وپيروان ما...
آنان شيعه قائم اهل البيت عليهم السلام منتظران ظهور او، مطيعان او به هنگام ظهورند:
قال الصادق عليه السلام:... يا اءبا بصير طوبى لشيعة قائمنا المنتظرين لظهوره فى غيبته، والمطيعين له فى ظهوره، اولئك أولياء الله الذين لا خوف عليهم ولاهم يحزنون.
حضرت امام صادق عليه السلام مى فرمايد:
اى ابابصير خوشا به حال پيروان وشيعيان قائم ما كه در زمان غيبت منتظر ودر زمان ظهور مطيع او هستند آنان اولياء خدايند كه ترسى بر آنها نيست وحزن وغمى ندارند.
آنان ساكنانى هستند كه سكوت شان ذكر، بينندگانى هستند كه نگاهشان عبرت، گويندگانى هستند كه گفتارشان حكمت، روندگانى هستند كه راه رفتنشان ميان مردمان بركت است، آرى اگر مقدرات الهى نبود، ارواح آنان يك لحظه در بدنهايشان استقرار نمى يافت:
قال الصادق عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: ان اولياءالله سكتوا فكان سكوتهم ذكرا، ونظروا فكان نظرهم عبرة، ونطقوا فكان نطقهم حكمة، ومشوا فكان مشيهم بين الناس بركة لولا الاجلال التى قد كتب عليهم لم تقر اءرواحهم فى اءجسادهم خوفا من العذاب وشوقا الى الثواب.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
بدرستيكه سكوت اولياء خدا ذكر، ونگاههايشان عبرت آميز وگفتارشان حكيمانه است وگشت وگذارشان ميان مردم مايه بركت مى باشد، اگر اجلهاى آنان معين ومقرر نبود از شدت ترس از عذاب جهنم وشوق به پاداشهاى بهشتى روح در جسمشان باقى نمى ماند.
پس اى عزيز! اين چهره هاى پنهان را در ميان مردمان درياب، آنان درهاى ناپيدا خداوندند:
قال الباقر عن آبائه عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: ان الله تبارك وتعالى... اءخفى وليه فى عباده.
حضرت أمير المؤمنين امام على عليه السلام مى فرمايد:
خداوند تبارك وتعالى..ولى خود را در ميان بندگانش پنهان كرده است بنابراين هيچ گاه بنده اى از بندگان خدا را كوچك نشماريد، شايد او ولى خدا باشد وشما نمى دانيد.
كه اهانت بر آنان، محاربه با خداوند است:
انس عن النبى صلى الله عليه وآله وسلم: من اءهان لى وليا فقد بارزنى بالمحاربة.
پيامبر عظيم الشأن اسلام صلى الله عليه وآله وسلم مى فرمايد:
هر كس ولى مرا اهانت نمايد مرا به مبارزه وجنگ طلبيده است.
اشارات:
الف) لياقت فقيه دينى در يافت وديدار حضرت بقية الله اعظم عجل الله تعالى فرجه الشريف.
اين ديده نيست قابل ديدار روى تو چشمى دگر بده كه تماشا كنم تو را *** تو در ميان جمعى ومن در تفكرم كاندر كجا برآيم وپيدا كنم تو را
سيد رضا مؤيد.
ب) نقش مكانهاى مقدس مثل مسجد سهله دريافت ولى خداوند واولياء خداوندى.
ج) برخورد وپاسخ فقيهانه مرحوم شفتى نسبت به اجابت حضرت عجل الله تعالى فرجه الشريف براى يافت واقعيت پنهان.
د) تقسيم ولائى جغرافيائى سياسى جامعه مسلمين ميان صاحبان مقام اولياء خداوندى.
ه)وجود برترين هاى عالم امكان در پست ترين شغل ها واعتبارات اجتماعى ودر نتيجه لزوم تغيير در نحوه نگرش بر اعتبارات دنيايى.
و) بى معنا بودن مكان ومسافت در فرهنگ حضورى حكومت ولائى اهل البيت عليهم السلام.
ز) با قدرتهاى مافوق بشرى اداره شدن زندگى جوامع شيعى واسلامى.
ح) حاضر بودن تمام گم شده ها در محضر صاحبان ولايت جغرافيائى حكومت دينى.
ط) استعدادى بودن ميزان وتعداد تشرفات به محضر حضرت بقية الله عجل الله تعالى فرجه الشريف.
ى) عالمانه بودن زندگى ودر نتيجه دانستن زمان ومكان وكيفيت مرگ از سوى اولياء الهى.
ك) حفظ اسرار توسط اولياء خداوند حتى تا آخرين لحظات زندگى وافشا نكردن آن.
پرده درد هر كه در اين عالم است راز تو را هم دل تو محرم است *** چون دل تو بند ندارد بر آن بند چه جوئى ز دل ديگران
گر چه تنگ دل شده اى اين خطاست راز دل ار ز آنكه نگوئى رواست *** گر دل تو از تنگى راز گفت شيشه كه مى خورد چرا باز گفت
تا نشناسى گهر يار خويش طرح مكن گوهر اسرار خويش
نظامى.
ل) تأثير تكوينى نوكرى امام زمان عجل الله تعالى فرجه الشريف حتى پس از مرگ در رفع حاجات انسانهاى مؤ من.
م) خدمت به مردمان نيازمند و نيازمندان مضطر شيعى به عنوان مهمترين كار اولياء خداوند بودن.

نوشتن دیدگاه