ان قوماً من اصحاب رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ترهبوا و حرموا انفسهم من طیبات الدنیا، و حلفوا علی ذلک انهم لایرجعون الی ما کانوا علیه ابداً، و لاید خلون فیه بعد وقتهم ذلک، و منهم عثمان بن مظعون، و سلمان، و تمام عشره من المهاجرین و الانصار، فاما عثمان بن مظعون، فحرم علی نفسه النساء و الاخر حرم الافطار بالنهار الی غیر ذلک من مشاق التکلیف فجاءت امراه عثمان بن مظعون الی بیت ام سلمه و کانت امراه جمیله فنظرت الیها ام سلمه، فقالت لها: لم عطلت نفسک من الطیب و الصبغ و الخضاب و غیره؟ فقالت: لان عثمان بن مظعون زوجی ما قربنی مذ کذا و کذا، قالت ام سلمه: ولم ذا؟ قالت: لانه قد حرم علی نفسه النساء و ترهب فاخربت ام سلمه رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) بذلک و خرج الی اصحابه فقال: اترغبون عن النساء؟ انی آتی النساء و افطر بالنهار، و انام اللیل، فمن رغب عن سنتی فلیس منی، و انزل الله تعالی یا ایها الذین آمنوا لا تحرموا طیبات ما احل الله لکم ولا تعتدوا ان الله لا یحب المعتدین فقالوا: یا رسول الله انا قد حلفنا علی ذلک؟ فانزل الله عزوجل: لا یواخذکم الله باللغو فی ایمانکم - الی قوله - ذلک کفاره ایمانکم اذا حلفتم و احفظوا ایمانکم؛(1)(2)
گروهی از یاران رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) رهبانیت و گوشه نشینی گزیدند و استفاده از مواهب الهی و طیبات دنیا را بر خویش حرام کردند، و سوگند خوردند که از این موضوع برنگشته و برای همیشه از آن چه بر خود حرام کرده اند استفاده نکنند و به آن برنگردند، عثمان بن مظعون و سلمان و تمامی عشره مبشره از مهاجران و انصار در میان ایشان بودند. عثمان بن مظعون بر خویشتن زن را حرام کرده بود، و دیگری افطار در روز را بر خویشتن حرام نموده بود، و بدین سان هر یک چیزی را حرام کرده و خود را با تکلیف مشقت باری روبه رو ساخته بودند، همسر عثمان مظعون که خانمی زیبا بود به خانه ام سلمه آمد، به او نگاه کرد و گفت: چرا از بوهای خوش و رنگ و حنا و... دیگر طیبات استفاده نمی کنی و خود را نمی آرایی گفت: چون همسرم عثمان بن مظعون مدت هاست که به من نزدیک نشده است، ام سلمه پرسید، چرا؟ گفت: چون زن را بر خود حرام کرده و رهبانیت گزیده است، ام سلمه، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را از این موضوع با خبر ساخت، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نزد اصحاب و یارانش تشریف آورد و فرمود: آیا از زنان روبرگردانیده اید؟ من که پیامبر شما هستم، پیش زنان می روم، در روز غذا می خورم و در شب می خوابم و استراحت دارم، پس هر کس از سنت و روش من روی گرداند، از من نباشد، و خداوند - تعالی - نازل فرمود: ای ایمان آورندگان، چیزهای پاکیزه را که خداوند متجاوزان را دوست شما حلال کرده است، حرام نکنید و از حد تجاوز ننمایید، زیرا خداوند متجاوزان را دوست نمی دارد، و از نعمت های حلال و پاکیزه ای که خداوند به شما روزی داده است، بخورید و از مخالفت با خداوندی که به او ایمان دارید بپرهیزید پس از نزول این آیات، به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) گفتند: ای رسول خدا، ما سوگند یاد کرده ایم؟ حال چه کنیم؟ خداوند - عزوجل - این آیات را نازل فرمود: خداوند شما را به خاطر سوگندهای بیهوده (و خالی از اراده) مؤاخذه نمی کند،... این کفاره سوگندهای شماست هنگامی که سوگند می خورید (و مخالفت می کنید) و سوگندهای خود را پاس بدارید.
***********************************
1) همان، آیه 89.
2) بینات الفرید شرح النعمانی، ص 263 - 264.

نوشتن دیدگاه