دكتر توردال می گوید: در مدت زمانی طولانی راندمان كاری ما هنگامی پایین بوده است كه:
1- مجبور به انتظار كشیدن بوده ایم؛
2- كارهایی را انجام می داده ایم كه هیچ كس آنها را انجام نمی داد؛
3- كارهایی را انجام داده ایم كه نباید توسط ما انجام می شد؛
4- برنامه ریزی كاری نداشته ایم؛
5- طوری كار را انجام می داده ایم كه منابع ضایع می شدند.
به این ترتیب، تعریف بهره وری براساس بیانیه «كنفرانس جهانی علوم بهره وری» كه در مونترال تشكیل شد، به وجود آمد.
بهره وری یعنی:
1- اشتغال به كار: هنگامی كه كاری را انجام می دهیم پیوسته به آن مشغول باشیم. به عبارت دیگر، بدون اتلاف وقت و منابع و یا هدر رفتن كارگران و ماشین هایی كه بی مصرف مانده اند و انتظار ما را می كشند.
2- اثر بخشی: توجه به بازده صحیح برای جلب رضایت استفاده كننده (مصرف كننده) از سه طریق:
الف) كارگزینی: حذف آنچه نباید انجام گیرد و جایگزین نمودن كارهایی كه باید انجام شود؛
ب) تفویض: واگذاری كارها از طرف مدیر به كارگران؛
ج) برنامه ریزی: هم برای حال و هم برای آینده.
3- كارآیی: به كار بستن اعمالی كه برای انجام یك كار ضروری می باشد، نه بیشتر و نه كمتر.(1)
با استفاده از این تعریف و مراجعه به آیات و روایات متوجه خواهیم شد كه علاوه بر مطالب فوق، نكاتی در آیات و روایات وجود دارد كه در هیچ مكتب اقتصادی معاصر به آن پرداخته نشده است.
تعریف بهره وری از سه جزء تشكیل شده است. جزء اول «اشتغال به كار» است. در این باره مطالبی قابل بحث و بررسی است.
**********************************
1 ـ بهره وری (مجموعه مقالات)، ترجمه رمضانعلی رؤیایی، مركز انتشارات علمی دانشگاه آزاد اسلامی، چاپ اول، 1371، صص 28-30.

نوشتن دیدگاه