اميرالمؤمنين عليه السلام فرمود:
(اى کميل هيچ علمى نيست مگر اينکه من افتتاح او کردم وقائم عليه السلام ختم آن مى کند).(1)
ونيز فرمود:
(علم را در قلوب مؤمنين قذف مى کند (مى اندازد)، پس هيچ مؤمنى به برادر خود در هيچ علمى محتاج نيست پس در آن روز تاويل اين آيه ظاهر مى شود: (يغن الله کلا من سعته)(2) (بى نياز مى سازد خداوند هر کس را از سعت خود).(3)
وفرمود:
(در زمان او حکمت داده خواهيد شد حتى اينکه زن در خانه خود به کتاب خدا وسنت رسول قضاوت مى کند).(4)
ونيز فرمود:
(علم بيست وهفت حرف است، تمام آنچه پيغمبران آورده اند دو حرف است (يعنى بيش از اين از جهت عدم استعداد مردم نگفته اند نه اينکه نداشته اند تا بياورند) پس مردم تا امروز هنوز بيش از دو حرف نشناخته اند وچون قائم ما عليه السلام قيام کند بيست وپنج حرف ديگر را بيرون آورد، وآن دو حرف را به آنها ضميمه کند تا اينکه تمام بيست وهفت حرف را نشر دهد).(5)
وحضرت صادق عليه السلام از پدر خود فرمود:
(هر گاه قائم قيام کند در هر اقليمى از اقاليم زمين مردى را بفرستد وبگويد عهد تو در کف دست تو است، هر گاه بر تو وارد شود چيزى که نفهمى وندانى قضاوت او را به کف خود نظر کن وبه آن چه در وى است عمل کن).(6)
ودر پيش گذشت که چون اصحاب خود را به اطراف فرستد شانه وسينه هاى ايشان را دستى بکشد پس در هيچ حکمى وقضائى عاجز نمانند(7) ونيز گذشت که خداوند در گوش وچشم هاى شيعيان مدد مى دهد.(8)
واما عقل واخلاق:
حضرت باقر عليه السلام به روايت (اکمال) و(خرايج) فرمود:
(هر گاه قائم ما عليه السلام قيام کند دست خود را بر سر بندگان گذارد، پس به برکت آن عقل مردم جمع گردد وهوش ايشان کامل گردد).
ولى به روايت (خرائج) به جاى هوش، اخلاق ايشان کامل گردد وبه روايت (کافى) مطابق (اکمال) ولى فرمود: خداوند دست خود را بر سر مردم گذارد،(9) ونيز آن حضرت فرمود: مرد مى آيد ودست در کيسه ى برادر خود مى کند وبه قدر حاجت برمى گيرد واو را هيچ مانع نمى شود.(10)
**************************************
(1) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 51:3 ح 606، اثباة الهداة: 529:3 ب 32 ف 23 ح 447.
(2) نساء: 130.
(3) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 83:5 ح 1504، مختصر بصائر الدرجات: ص 201.
(4) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 324:3 ح 868، غيبت نعمانى: ص 158، بحار: 352:52 ب 27 ح 106.
(5) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 55:4 ح 1127، مختصر بصائر الدرجات: ص 117، بحار: 336:52 ب 27 ح 73، منتخب الانوار المضيئه: ص 353 ف 12.
(6) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 317:3 ح 858، غيبت نعمانى: ص 219، اثباة الهداة: 573:3 ب 32 ف 42 ح 712، الزام الناصب: 287:2، بحار: 365:52 ب 27 ح 144.
(7) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 29:5 ح 1453، بحار: 345:52 ب 27 ح 91.
(8) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 57:4 ح 1131، بحار: 336:52 ب 27 ح 72.
(9) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 325:3 ح 869، کمال الدين: 675:2 ب 58 ح 30، الخرايج والجرايح: 840:2 ب 16 ح 57، اصول کافى: 40:1 ح 21، بحار: 336:52 ب 27 ح 71، منتخب الانوار المضيئه: ص 352-351 ف 12.
(10) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 283:3 ح 819، اختصاص: ص 24، بحار: 372:52 ب 27 ح 164.

نوشتن دیدگاه