حضرت صادق عليه السلام فرمود:
پيش گذشت که باد وابرهاى سخت با رعد وبرق در تسخير او است وطى الارض مى کند وهمه جا را مى بيند وبا اصحاب خود هر کجا باشند تکلم مى کند وصداى او چنان قوى است که اگر در کوه صيحه زند از هم بپاشد واو خود چنان قوى است که درختى که از او قوى تر نباشد، از جا بکند واصحاب او از شير دليرتر باشند وبر کف جاى خود چيزى بنويسند وبر روى آب حرکت کنند، جن وملک در فرمان او است، خورشيد وماه در اختيار او است ودر رعب پيشاپيش او حرکت مى کند، مع ذلک چند حديث ذکر مى شود.
حضرت رضا عليه السلام از جدش پيغمبر صلى الله عليه واله وسلم در حديث معراج، خداوند فرمود:
(پاک مى گردانم زمين را به آخر ايشان از دشمنان خود واو را مالک شرق وغرب زمين مى گردانم وبادها را مسخر وى مى سازم وابرهاى سخت را براى او رام کنم واو را به همه اسباب ترقى دهم وبه جند خود او را نصرت کنم، وبه ملائکه خود او را مدد کنم تا دعوت مرا علنى سازد وخلق را بر توحيد من جمع کند وملک او را دائم سازم وايام دولت را در دست اولياء خود به گردش اندازم تا روز قيامت).(1)
ونيز حضرت رسول صلى الله عليه واله وسلم فرمود:
(در ميان شما کسى خواهد بود که خداوند سنت ذوالقرنين را در او جارى سازد مانند او مشرق ومغرب را طى کند تا هر کجا که او قدم نهاده قدم گذارد وهمچنان که خداوند به او از هر گونه سببى داده، چنانکه فرموده: (وآتيناه من کل شىء سببا)(2) همچنين به او کرامت کند).(3)
حضرت باقر عليه السلام فرمود:
(خداوند ذوالقرنين را مخير گردانيد بين دو نوع از ابر، پس او ابرهاى رام را اختيار کرد وبراى صاحب شما ابرهاى سخت ودشوار را که داراى رعد وبرق وصاعقه است ذخيره نموده، پس صاحب شما بر آنها سوار خواهد شد ودر اسباب، اسباب آسمانهاى هفتگانه وزمين هاى هفت گانه بالا خواهد رفت وتمکن پيدا خواهد کرد).(4)
پيش گذشت که شمشيرها براى اصحاب او از آسمان نازل خواهد شد وهم گذشت که از رحبه ى کوفه دوازده هزار شمشير وخود وزره بيرون خواهد آورد وگذشت که اگر دشمن او يا کافرى در ميان درختى يا سنگى پنهان شود آن درخت يا سنگ ندا کند: اين دشمن خدا است در من پنهان شده، پس درخت وسنگ هم در فرمان او است وگذشت که بصره را به آب غرق کند، پس آب هم در تسخير او است وگذشت که به شير امر کند ومخالف خود را بخورد، پس حيوانات نيز در فرمان او است وگذشت که عصاى موسى با او است ودر دست اژدها گردد، پس اينها همه اسلحه ى جنگى اوست. والحمد لله.
**************************************
(1) کمال الدين: 256:1 ب 23 ح 4، علل الشرايع: 7:1 ب 7 ح 1، عيون اخبار الرضا عليه السلام: 264:1 ب 26 ح 22، بحار: 312:53 ب 27 ح 5.
(2) کهف: 84.
(3) معجم احاديث الامام المهدى عليه السلام: 256:1 ح 158، اثباة الهداة: 480:3 ب 32 ف 5 ح 182، بحار: 12: 195-194 ب 8 ح 19.
(4) بحار: 321:52 ب 27 ح 27.

نوشتن دیدگاه