طبرى در تاريخ خود ، ابن اثير جزرى در كتاب الكامل فى التاريخ و نويرى در نهاية الأرب و ابن كثير دمشقى در البداية و النهاية و ابن خلدون در مقدمه خودش اين مطلب را نقل كرده‌اند كه خالد قسم خورد كه اگر به مشركين دست يابد، جوى خون راه بيندازد، به خاطر قسم خالد هفتاد هزار نفر را كشتند. متن اين روايت را از زبان ابن اثير نقل مى‌كنيم :
واقتتلوا قتالا شديدا والمشركون يزيدهم كلبا وثبوتا توقعهم قدوم بهمن جاذويه فصابروا المسلمين فقال خالد اللهم إن هزمتهم فعلي أن لا أستبقي منهم من أقدر عليه حتى أجري من دمائهم نهرهم فانهزمت فارس فنادى منادي خالد الأسراء الأسراء إلا من امتنع فاقتلوه فأقبل بهم المسلمون أسراء ووكل بهم من يضرب أعناقهم يوما وليلة.فقال له القعقاع وغيره لو قتلت أهل الأرض لم تجر دماؤهم فأرسل عليها الماء تبر يمينك ففعل وسمي نهر الدم ... وبلغ عدد القتلى سبعين ألفا.
ترجمه :
جنگ شديدى درگرفت، مشركين ايستادگى و پايدارى مى‌كردند و منتظر آمدن بهمن جاذويه بودند، مسلمانان نيز مقاومت كردند؛ پس خالد گفت: خدايا اگر آن‌ها را شكست دادم، سوگند ياد مى‌كنم هيچ يك از كسانى را كه به آن‌ها دست يافتم باقى نگذارم؛ مگر اينكه رود خون به راه بيندازم.
اهالى فارس شكست خوردند، شخصى از مأموران خالد فرياد مى‌زد: اسراء را بگيريد و هركس مقاومت كرد، بكشيد؛ پس مسلمانان آن‌ها را اسير كردند و افرادى را مأمور كردند كه شبانه روز گردن آن‌ها را بزنند.
قعقاع و ديگران به خالد گفتند: اگر تمام مردم روى زمين را نيز بكشى، جوى خون راه نخواهد افتاد، آب را بر خون‌ها جارى كنيد، تا از دست سوگندى كه ياد كرده‌ايد، آزاد شويد؛ خالد همين كار را كرد و نام آن رود را «رود خون» گذاشت. در اين روز تعداد كشته شدگان به هفتاد هزار نفر مى‌رسيد.
الكامل في التاريخ؛ ج۲، ص٢٤٢
(این واقعه درسال دوازده هجری ، زمان ابوبكر واقع شده است )
سؤال ما از اهل سنت و وهابیون اين است که: خداوند در كجاى قرآن گفته است و يا حضرت رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم) در كجای سنت خويش دستور به همچين نسل كشی‌هايی داده بودند و همچين جنگ‌های را ممدوح دانسته‌اند؟
قضاوت با عاقلان...
