نامت که می آید، فرشته ها می آیند به شاعران الهام دهند، تا از تو حرف بزنند. بَعد، شعرها را می برند به آسمان. خاک، حرفِ تو را نمیزند و خاکیان. اصلاً نمیتوانند از تو حرف بزنند. فقط میمانند چاه ها، که آنها را هم، علی علیه السلام هم رنگ آسمانها کرد. این همه، نشانِ توست، اما تو مثل اینها نیستی!
منبع : مجله اشارات ، تیر 1386 ، شماره 98