«محمد امین بغدادی» مشهور به «سویدی»، وجود حضرت امام منتظر - علیه السلام - را انکار کرده«! ولی گفته است که در آینده ولادت خواهد یافت. او می گوید: »شیعیان گمان کرده اند که او در سرداب سر من رای در سال ۲۶۲ هجری غایب شده و او صاحب شمشیر و قائم قبل از قیام ساعت است و او قبل از ظهور، دو غیبت دارد، یکی از آنها از دیگری طولانی تر است».
من می گویم از اموری که باطل می کند این را که مهدی «محمد» همان منتظر قبل از قیام ساعت است، اصولی است که شیعیان آن را برای امامت تاسیس کرده اند. اصولی که در کتابهایشان می باشد عبارتند از:
۱ - نصب امام بر خدا واجب است.
۲ - بر خدا جایز نیست که زمان را از امام خالی بگذارد.
۳ - امامت به دوازده نفر منحصر است.
۴ - عصمت همه ی اینان را واجب می دانند.
بنابراین، پس خداوند آنچه را که واجب بوده، ترک کرده است به اینکه امام مهدی را بعد از وفات امام حسن عسگری به عنوان امام نصب نکرده، بلکه امامت مهدی را به آخر الزمان انداخته است.
اگر شیعیان بگویند که مهدی همین الان امام است، جواب می گویم امام غایب چه فایده ای دارد؛ چون بر رفع ستم توانا نیست با اینکه امامان قبل از او با توجه اینکه به زمان پیغمبر نزدیک بودند، ظاهر بودند و حال آنکه این زمان که از زمان پیغمبر دورتر و ستم زیادتر است، نیاز بیشتری به امام دارد، و آنچه مورد اتفاق علماست این است که مهدی قائم در آخر الرمان است و زمین را از عدل پر می کند (1).
انکار سویدی هیچ گونه اصل و اساسی ندارد و اعتقاد شیعه به امام زمان - علیه السلام - هیچ گونه تضادی با سایر عقاید و التزامات شیعه ندارد، آنطور که سویدی توهم کرده است؛ زیرا نصب امام بر خدا عقلا از باب لطف واجب است و شیعه به آن معتقد می باشد و امام مهدی، یکی از دوازده امام است که خلیفه ی پیغمبر اسلام می باشند و از چشمها و دیده ها بر اساس حکمتی که در بحثهای سابق، بحث آن را با تفصیل توضیح دادیم - پنهان شده است و حتما ظهور خواهد کرد و حق و عدل و آرامش و رفاه بین مردم را برقرار خواهد کرد.

پاورقی :
 (1) سبائک الذهب، ص ۷۸.

نوشتن دیدگاه