خانواده

یکی از صفات مذموم، صفت حرص و آز است که آدمی را به خواری می کشاند و به گناه وامی دارد.
روایات :
(1) از علی (علیه السلام): آز کلید رنج و مرکب تعب و باعث ورود در گناهان است. آز نشانه بدبختان است. آز آدمی را خوار و بدبخت می گرداند.
«الحرص مفتاح التغب و مطیة النصب وداع الی التقحم فی الذنوب الحرص علامة الاشقیاء الحرص یذل و یشقی».
(مستدرک وسائل، ج 2، ص 336؛ به نقل از تحف العقول وغرر)
(2) از امام باقر (علیه السلام): مثل آزمند (حریص) بر دنیا، چون کرم ابریشم است که هر چه زیادتر (پیله را) بر خود بپیچد، بیرون آمدنش دورتر و مشکلتر گردد تا این که از اندوه بمیرد.
«مثل الحریص علی الدنیا مثل دودة القز کلما ازدادت علی نفسها لفاً کان ابعدلها من الخروج حتی تموت غماً».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 474)
(3) از امام صادق (علیه السلام): بی نیازترین بی نیازی برای کسی که گرفتار آز نباشد.
«اغنی الغنی من لم یکن للحرص».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 474)

نوشتن دیدگاه