خانواده

اسلام می گوید: افراد جامعه مؤمنان، برادران یکدیگرند؛ پس باید به اصلاح (صلح و سازش) بین خود بپردازد و در نیکوکاری و تقوی یکدیگر را یاری کنند بلکه نسبت به یکدیگر به منزله اعضاء یک خاندان و حتی به منزله اعضاء یک تن شوند.
قرآن کریم :
(1) جز این نیست که اشخاص با ایمان برادرانند؛ پس میان برادرانتان اصلاح کنید و از خدا بپرهیزید، باشد که رحمت کرده شوید.
«إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ فَأَصْلِحُوا بَيْنَ أَخَوَيْکُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُرْحَمُونَ».
(حجرات، 10)
(2) هیچ خیر و فایده ای در بسیاری از سخنان سری و راز گفتن مردم نیست مگر (راز گفتن) کسی که بر صدقه ای یا به کار نیکی یا به اصلاح میان مردمانی امر نماید و هر که به طلب رضای خدا چنین کند، (ما که خداوندگاریم) به زودی اجری بزرگ به او خواهیم داد.
«لا خَيْرَ في‏ کَثيرٍ مِنْ نَجْواهُمْ إِلاَّ مَنْ أَمَرَ بِصَدَقَةٍ أَوْ مَعْرُوفٍ أَوْ إِصْلاحٍ بَيْنَ النَّاسِ وَ مَنْ يَفْعَلْ ذلِکَ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ فَسَوْفَ نُؤْتيهِ أَجْراً عَظيماً».

(نساء، 114)
(3) بر نیکی و پرهیزگاری یکدیگر را یاری و کمک کنید، و بر گناه و ستم تعاون نکنید، و از (معاصی) خدا بپرهیزید که خدا در کیفر دادن سختگیر و شدید است.
«وَ تَعاوَنُوا عَلَي الْبِرِّ وَ التَّقْوي‏ وَ لا تَعاوَنُوا عَلَي الْإِثْمِ وَ الْعُدْوانِ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعِقابِ».
(مائده، 2)
روایات :
(1) از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم): کسی که برای صلح بین دو نفر می رود، فرشته های خداوند تا هنگامی که برگردد بر او صلوات می فرستند و ثواب شب قدر به او داده می شود.
«من مشی فی صلح بین اثنین صلی علیه ملائکة الله حتی یرجع و اعطی ثواب لیلة القدر».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 632)
(2) از امام زین العابدین (علیه السلام): حق هم آیینان تو بر تو، در دل گرفتن سلامت و رحمت است برای آنان (تا این که فرمود:) و این که پیش تو پیرمردان آنان به جای پدرت، و جوانانشان به جای برادران (و خواهرانت) و پیره زنانشان به جای مادرت، و کودکانشان به جای فرزندانت باشند.
«و حق اهل ملتک اضمار السلامة و الرحمة لهم (الی ان قال (علیه السلام):) و ان تکون شیوخهم بمنزلة ابیک و شبابهم بمنزلة اخوتک و عجایزهم بمنزلة امک و الصغار منهم بمنزلة اولادک».
(وسائل الشیعه، ج 2، ص 442)
(3) از امام صادق (علیه السلام): اشخاص با ایمان در نیکی نمودنشان و رحمتشان و عطوفتشان به یکدیگر مانند یک پیکرند که چون عضوی از آن به درد آید سایر اعضاء با بیداری شب و تب او را همراهی می کنند.
«المؤمنون فی تبارهم و تراحمهم و تعاطفهم کمثل الجسد اذا اشتکی تداعی له سائره بالسهر و الحمی».
(مستدرک الوسائل، ص 410؛ به نقل از حسین بن سعید الاهوازی در کتاب المؤمن)

نوشتن دیدگاه