عن نجیح قال:
رایت الحسن بن علی (علیه السلام) یاکل و بین یدیه کلب، کلما الک لقمة طرح للکلب مثلها،
فقلت له: یابن رسول الله الا ارجم هذا الکلب عن طعامک؟
قال: دعه انی لاستحیی من الله ان یکون ذو روح ینظر فی وجهی و انا آکل ثم لا اطعمه.
نجیح گوید:
دیدم امام حسن (علیه السلام) غذا می خورد و سگی مقابلش بود، هر لقمه ای که حضرت میل می فرمود لقمه ای نیز برای سگ می انداخت،
عرض کردم: ای فرزند پیامبر آیا این سگ را برانم؟
فرمود: رهایش کن، از خدا حیا دارم که طعامی بخورم و جانداری مقابلم ایستاده باشد و به آن غذا ندهم.
مسند امام مجتبی علیه السلام، ص 130
39: اطعام غذا
- بازدید: 321