از آنجا که روزی دهنده خداست و تمام عالم روزی خور اویند، و انسان نیز کامل ترین مخلوق و اشرف آنان است، انتظار می رود که حرمت ولی نعمت و روزی دهنده خویش را بیش از بقیه آفریدگان نگاه دارد. از این رو رعایت ادب و تواضع به او به ویژه هنگام خوردن روزی اش ایجاب می کند که از خوردن در برخی حالات بپرهیزد. مطالعه در سیره پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم)، همواره ما را بر رعایت ادب و تواضع در برابر خداوند رهنمون می سازد. زیرا آن حضرت، بیشتر از هر کسی حرمت خداوند و نعمتهایش را نگاه می داشت و به پیروان خود نیز این گونه سفارش می فرمود.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:
کان رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) یاکل اکل العبد و یجلس جلسه العبد و یعلم انه عبد.(106)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) همانند بندگان می خورد و همچنین بندگان می نشست و به بندگی خود آگاه بود.
سماعه گوید:
سالت ابا عبدالله (علیه السلام) عن الرجل یاکل متکئا؟ قال: لا ولا منبطحا.(107)
از امام صادق (علیه السلام) درباره مردی که در حالت تکیه دادن چیزی می خورد پرسیدم، فرمود: نباید بخورد و در حالتی که روی شکم خوابیده نیز نباید چیزی بخورد.
و نیز از آن حضرت است که:
لا تاکل وانت ماش الا آن تضطر الی ذلک.(108)
در حال راه رفتن چیزی نخور، مگر آنکه ناچار باشی.
امام علی (علیه السلام) فرمود:
نهی رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) عن الاکل علی الجنابه، وقال انه یورث الفقر.(109)
رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از خوردن در حالت جنابت نهی کرد و فرمود: این کار فقر را به دنبال می آورد.
106) الکافی: ج 6، ص 271، ح 3.
107) المحاسن: ج 2، ص 246، ح 1765.
108) همان: ص 248، ح 1772.
109) کتاب من لا یحضره الفقیه: ج 4، ص 3، ح 4968