پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود:
من اکل وذو عینین ینظر الیه و لم یواسه ابتلی بداء لا دواء له.(110)
هر کس در حالی که بیننده ای او را نگاه می کند غذا بخورد و غذای خود را با او تقسیم نکند، به مرضی مبتلا می شود که درمان ندارد.
نیز آن حضرت می فرماید:
الاکل فی السوق دناءه.(111)
خوردن در میان بازار، فرومایگی است.(112)

110) ربیع الابرار: ج 2، ص 679.
111) تحف العقول: ص 48.
112) خوردن در بازار، به دو دلیل می تواند نشانه فرومایگی باشد:
اول: کسیکه در بازار غذا می خورد، در مقابل نگاه های عموم رهگذران اقدام به این کار کرده است و چون انجام این کار نکوهیده است، خود را از فرومایگان قرار می دهد.
دوم: خوردن در بازار حکایت از آن دارد که انجام دهنده آن حاضر به ترک بازار و حضور در منزل در کنار خانواده خود نبوده و به دنبال سود و در آمد بیشتر است و این عمل دنیاطلبی بیش از حد و فرومایگی است.
البته دلیل اول قوی تر به نظر می رسد و دلیل زشتی آن نیز در ملا عام بودن است. بنابراین ظاهر این است که اگز کسی در بازار در مکانی که مقابل چشمان دیگران نیست غذا بخورد مصداق این روایت نخواهد بود.

نوشتن دیدگاه