به تنهایی غذا خوردن یکی از کارهایی است که در سیره پیامبران و امامان (علیه السلام) به هیچ وجه مطلوب نیست. این کار به اندازه ای ناپسند است که برخی از پیامبران همچون حضرت ابراهیم (علیه السلام) هرگز تنها غذا نمی خورد و همواره کسی را برای اینکه با او هم غذا شود پیدا می کرد. لذا به همین دلیل است که جابر از پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نقل می کند:
الا اخبرکم بشرار رجالکم؟ قلنا: بلی یا رسول الله فقال: آن من اشرار رجالکم... الاکل وحده و المنا(علیه السلام) رفده.(113)
آیا شما را از بدترین افرادتان با خبر سازم؟ گفتیم: آری، ای رسول خدا. فرمود: بدترین افراد شما... کسی است که تنها می خورد و از کمک و یاری دیگران دریغ می ورزد.
امام کاظم (علیه السلام) نیز فرمود:
لعن رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم) ثلاثه: الاکل زاده وحده و النائم فی بیت وحده و الراکب فی الفلاه وحده.(114)
پیامبر خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) سه گروه را لعنت کرده: کسی که غذایش را به تنهایی می خورد، کسی که به تنهایی در خانه می خوابد، و کسی که به تنهایی در بیابان سفر می کند.

نوشتن دیدگاه