ابن عباس می گوید: علی (ع) فرمود: بیا امشب با هم کنار قبر زهرا برویم.
پاسی از شب گذشته بود که ابن عباس به در خانه علی (ع) آمد و هر دو آرام آرام به سوی بقیع رفتند. هنگامی که کنار قبر زهرا رسیدیم علی خود را روی قبر انداخت و شروع به مرثیه سرایی کرد و فرمود: خانم، ای یاور علی، ای جان علی، چرا مرا تنها گذاشتی، هستی من تو بودی، پس از گفتن این سخنان، امام کنار قبر زهرا(س) خوابش برد. پس از لحظه ای از خواب برخاست و فرمود: ابن عباس برویم خانه.
گفتم: آقا، همیشه تا اذان صبح می ماندی و می فرمودی ای کاش شب طولانی تر می شد، حال چرا برگردی؟
امام فرمود: در خواب بودم که خانمم زهرا با حالت نگرانی آمد و فرمود: علی جان، تو در کنار من خوابیده ای، سری به خانه بزن که حسنین بهانه مادر را گرفتند.
ابن عباس می گوید: وقتی که وارد شدم دیدم علی (ع) در حجره نشسته، حسنین روی زانوی علی اند، بابا گریه می کند، زینب اشک پدر را پاک می کند.
237- دیدی علی (ع) تنها ماند
- بازدید: 192