شهادت جانگداز حضرت زهرا(س) و حوادث تلخ و شرایط سخت بعد از رحلت رسول خدا(ص)، برای علی (ع) بسیار جانفرسا و دشوار بود. هیچ چیزی نمی توانست امیرمؤمنان علی (ع) را در برابر آن حفظ کند جز صبر و استقامت. او در پرتو صبر و استقامت به زندگی خود ادامه داد و فرمود:
فرایت ان الصبر علی هاتا احجی، فصبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجاً
سرانجام دیدم صبر و شکیبایی به عقل و خرد نزدیکتر است از آن رو صبر کردم با اینکه (بر اثر فشار حوادث تلخ) همچون کسی بودم که خاشاک چشمش را پر کرده و استخوان، راه گلویش را گرفته است.(294)
نیز فرمود:
و صبرت من کظم الغیظ علی امر من العلقم، و الم للقلب من و خز الشفار:
و با فرو خوردن خشم، رد امری که از خنظل تلخ تر و از تیزی دم شمشیر برای قلب دردناک تر بود، صبر نمودم.(295)
294) 1.نهج البلاغه، خطبه 3.
295) 2.نهج البلاغه، خطبه 217
