الباب الخامس و التسعون أن الطین کله حرام إلا طین قبر الحسین ع فإنه شفاء
حدیث اوّل:
1 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ یَعْقُوبَ وَ جَمَاعَةُ مَشَایِخِی ره عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِی یَحْیَی الْوَاسِطِیِّ عَنْ رَجُلٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ الطِّینُ کُلُّهُ حَرَامٌ کَلَحْمِ الْخِنْزِیرِ وَ مَنْ أَکَلَهُ ثُمَّ مَاتَ مِنْهُ لَمْ أُصَلِّ عَلَیْهِ إِلَّا طِینَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ مَنْ أَکَلَهُ بِشَهْوَةٍ لَمْ یَکُنْ فِیهِ شِفَاءٌ
ترجمه:
محمد بن یعقوب، و جماعتی از اساتیدم، از محمّد بن یحیی، از احمد بن محمد بن عیسی، از ابی یحیی واسطی از مردی، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام، حضرت فرمودند:
خوردن تمام تربت ها حرام است همچون خوردن گوشت خوک و کسی که آن را بخورد و سپس از ناحیه آن بمیرد من بر او نماز نمی خوانم مگر تربت قبر
حسین علیه السّلام چه آنکه در آن شفاء از هر دردی است و کسی که آن را با میل بخورد نه به عنوان استشفاء البتّه در آن شفاء نمی باشد.
حدیث دوّم
2 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ عَبَّادِ بْنِ سُلَیْمَانَ عَنْ سَعْدِ بْنِ سَعْدٍ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا الْحَسَنِ ع عَنِ الطِّینِ- قَالَ فَقَالَ أَکْلُ الطِّینِ حَرَامٌ مِثْلُ الْمَیْتَةِ وَ الدَّمِ وَ لَحْمِ الْخِنْزِیرِ إِلَّا طِینَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ فَإِنَّ فِیهِ شِفَاءً مِنْ کُلِّ دَاءٍ وَ أَمْناً مِنْ کُلِّ خَوْفٍ
ترجمه :
محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصّفّار، از عباد بن سلیمان، از سعد ابن سعد، وی گفت: از حضرت ابی الحسن علیه السّلام راجع به خوردن تربت پرسیدم؟
حضرت فرمودند:
خوردن تربت حرام است همان طوری که خوردن میته و خون و گوشت خوک حرام است مگر تربت قبر امام حسین علیه السّلام زیرا در آن شفاء از هر دردی و امان از هر خوف و هراسی است.
حدیث سوّم
3 حَدَّثَنِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ مُحَمَّدُ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ یَعْقُوبَ عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ أَبِیهِ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحَدِهِمَا ع قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَی خَلَقَ آدَمَ ع مِنْ طِینٍ فَحَرَّمَ الطِّینَ عَلَی وُلْدِهِ قَالَ فَقُلْتُ مَا تَقُولُ فِی طِینِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ص فَقَالَ یَحْرُمُ عَلَی النَّاسِ أَکْلُ لُحُومِهِمْ وَ یَحُلُّ عَلَیْهِمْ أَکْلُ لُحُومِنَا- وَ لَکِنِ الشَّیْ ءُ الْیَسِیرُ مِنْهُ مِثْلُ الْحِمَّصَةِ
ترجمه :
ابو عبد اللَّه محمّد بن احمد بن یعقوب، از علی بن الحسن بن علی بن فضّال، از پدرش، از برخی اصحاب، از احد الصادقین علیهما السّلام، حضرت فرمودند:
خداوند تبارک و تعالی آدم علیه السّلام از تربت آفریده پس خوردن تربت را بر فرزندان آدم حرام فرمود.
راوی می گوید: محضر مبارکش عرض کردم: چه می فرمائید راجع به تربت قبر امام حسین علیه السّلام؟
حضرت فرمودند:
بر مردم خوردن گوشت های خودشان حرام است ولی خوردن گوشت ما بر ایشان حلال است منتهی قدر کمی اندازه نخود.
حدیث چهارم
4 وَ رَوَی سَمَاعَةُ بْنُ مِهْرَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ کُلُّ طِینٍ حَرَامٌ عَلَی بَنِی آدَمَ مَا خَلَا طِینَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع مَنْ أَکَلَهُ مِنْ وَجَعٍ شَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَی
ترجمه :
سماعة بن مهران روایت کرده از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام که آن جناب فرمودند:
خوردن تمام تربت ها بر بنی آدم حرام است مگر تربت قبر امام حسین علیه السّلام، زیرا کسی که درد دارد اگر آن را بخورد خداوند متعال او را شفاء می دهد.
حدیث پنجم
5 وَ وَجَدْتُ فِی حَدِیثِ الْحُسَیْنِ بْنِ مِهْرَانَ الْفَارِسِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سَیَّارٍ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ یَرْفَعُ الْحَدِیثَ إِلَی الصَّادِقِ ع قَالَ مَنْ بَاعَ طِینَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع فَإِنَّهُ یَبِیعُ لَحْمَ الْحُسَیْنِ ع وَ یَشْتَرِیهِ
ترجمه :
در حدیث حسین بن مهران فارسی یافتم از محمّد بن سیّار، از یعقوب بن یزید که حدیث را بطور مرفوعه از حضرت صادق نقل کرده، حضرت فرمودند:
کسی که تربت قبر امام حسین علیه السّلام را بفروشد پس گوشت آن حضرت را فروخته و خریده است.