الباب الثامن و التسعون أقل ما یزار فیه الحسین ع و أکثر ما یجوز تأخیر زیارته للغنی و الفقیر

 حدیث اوّل:
1 حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ [عَبْدِ اللَّهِ ]بْنِ نَهِیکٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ أَبِی أَیُّوبَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَقٌّ عَلَی الْغَنِیِّ أَنْ یَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ وَ حَقٌّ عَلَی الْفَقِیرِ أَنْ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّة
ترجمه:
جعفر بن محمّد بن ابراهیم بن عبد اللَّه الموسوی، از عبید اللَّه بن نهیک، از محمد بن ابی عمیر، از ابو ایّوب از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام، آن حضرت فرمودند:
بر عهده غنی است که در سال دو مرتبه و بر فقیر است که در سال یک مرتبه به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام بروند.
حدیث دوم
2 حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَیْرٍ وَ سَعِیدٍ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی کُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
ترجمه :
پدرم رحمة اللَّه علیه، از سعد بن عبد اللَّه، از احمد بن محمّد بن عیسی، از علی بن الحکم، از عامر بن عمیر، و سعید اعرج، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام: حضرت فرمودند:
در هر سال یک مرتبه به زیارت قبر امام حسین علیه السّلام بروید.
حدیث سوّم
3 حَدَّثَنِی أَبُو الْعَبَّاسِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَیْرٍ وَ سَعِیدٍ الْأَعْرَجِ جَمِیعاً عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی کُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
ترجمه :
ابو العبّاس، از محمّد بن الحسین، از جعفر بن بشیر، از مسلم، از عامر بن عمیر، و سعید اعرج، جملگی از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده اند که آن حضرت فرمودند:
در هر سال یک مرتبه به زیارت قبر امام حسین علیه السّلام بروید.
حدیث چهارم
4 حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْمُوسَوِیُّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ [عُبَیْدِ اللَّهِ ]بْنِ نَهِیکٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ الْحَلَبِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ص قَالَ فِی السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّی أَکْرَهُ الشُّهْرَةَ
ترجمه :
جعفر بن محمد بن عبد اللَّه الموسوی، از عبید اللَّه نهیک، از ابن ابی عمیر، از حمّاد، از حلبی، وی می گوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به زیارت قبر حسین صلوات اللَّه علیه پرسیدم؟
حضرت فرمودند:
در سال یک مرتبه، زیرا از مشهور شدن کراهت دارم.
مترجم گوید:
شاید مراد این باشد که اگر بیش از یک مرتبه در سال به زیارت آن حضرت روند این امر موجب اشتهار شخص به این عمل می شود و آن مکروه است.
حدیث پنجم:
5 حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ یَعْقُوبَ بْنِ یَزِیدَ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا عَنِ ابْنِ أَبِی نَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ حَقٌّ عَلَی الْفَقِیرِ أَنْ یَأْتِیَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی السَّنَةِ مَرَّةً وَ حَقٌّ عَلَی الْغَنِیِّ أَنْ یَأْتِیَهُ فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ
ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه، از سعد بن عبد اللَّه، از یعقوب بن یزید، از ابن ابی عمیر، از برخی اصحاب، از ابن رئاب، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده که آن حضرت فرمودند:
این حق بر عهده فقیر است که سالی یک مرتبه و بر غنی است که سالی دو مرتبه به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام بروند.
حدیث ششم
6 حَدَّثَنِی أَبِی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ فِی السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّی أَکْرَهُ الشُّهْرَةَ
ترجمه :
پدرم رحمة اللَّه علیه و محمّد بن الحسن، از حسین بن حسن بن ابان، از حسین بن سعید، از ابن ابی عمیر، از حمّاد بن عثمان، از حلبی، نقل کرده اند، که وی از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام راجع به زیارت قبر امام حسین علیه السّلام روایت کرده که آن جناب فرمودند:
در سال یک مرتبه قبر آن حضرت زیارت شود زیرا از شهرت کراهت دارم.
حدیث هفتم
7 حَدَّثَنِی أَبِی عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ الْمُغِیرَةِ عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ عَامِرٍ قَالَ قَالَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی حَمْزَةَ عَنْ أَبِی الْحَسَنِ ع قَالَ لَا تَجْفُوهُ یَأْتِیهِ الْمُوسِرُ فِی کُلِّ أَرْبَعَةِ أَشْهُرٍ وَ الْمُعْسِرُ لا یُکَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلَّا وُسْعَها قَالَ الْعَبَّاسُ لَا أَدْرِی قَالَ هَذَا لِعَلِیٍّ أَوْ لِأَبِی نَابٍ
ترجمه :
پدر رحمة اللَّه علیه، از سعد بن عبد اللَّه، از حسن بن علی بن عبد اللَّه مغیره، از عباس بن عامر نقل کرده که وی گفت:
علی بن حمزه گفت: حضرت ابو الحسن علیه السّلام فرمودند:
جفاء به آن حضرت نکنید، شخص موسر و غنی هر چهار ماه یک بار به زیارتش رود و فقیر را حق تعالی مکلّف نکرده مگر به قدر توان و قدرتش.
عباس می گوید: نمی دانم حضرت این کلام و مقاله را برای علی (علی بن ابی حمزه) فرمودند یا ابی ناب (حسن بن عطیّه).
حدیث هشتم
8 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعِیدٍ عَنِ ابْنِ أَبِی عُمَیْرٍ عَنْ حَمَّادِ بْنِ عُثْمَانَ عَنِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ ع قَالَ فِی السَّنَةِ مَرَّةً إِنِّی أَخَافُ الشُّهْرَةَ
ترجمه :
محمد بن الحسن، از محمد بن الحسن الصّفار، از احمد بن محمّد بن عیسی، از حسین بن سعید، از ابن ابی عمیر، از حمّاد بن عثمان، از حلبی، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام، وی می گوید:
راجع به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام از آن حضرت پرسیدم؟
حضرت فرمودند:
سالی یک مرتبه به زیارتش روند زیرا، در بیشتر از آن خوف شهرت دارم.
حدیث نهم
9 حَدَّثَنِی أَبُو الْعَبَّاسِ عَنِ الزَّیَّاتِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِیرٍ عَنْ حَمَّادٍ عَنِ ابْنِ مُسْلِمٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ عُمَیْرٍ وَ سَعِیدٍ الْأَعْرَجِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ ائْتُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی کُلِّ سَنَةٍ مَرَّةً
ترجمه :
ابو العبّاس، از زیّات، از جعفر بن بشیر، از حمّاد، از ابن مسلم، از عامر بن عمیر، و سعید الاعرج از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام آن حضرت فرمودند:
در سال یک مرتبه به زیارت قبر حسین علیه السّلام بروید.
حدیث دهم
10 حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِسْمَاعِیلَ بْنِ عِیسَی عَنْ صَفْوَانَ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْعِیصِ بْنِ الْقَاسِمِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع هَلْ لِزِیَارَةِ الْقَبْرِ صَلَاةٌ مَفْرُوضَةٌ قَالَ لَیْسَ لَهُ صَلَاةٌ مَفْرُوضَةٌ [شَیْ ءٌ مَفْرُوضٌ ]قَالَ وَ سَأَلْتُهُ فِی کَمْ یَوْمٍ یُزَارُ قَالَ مَا شِئْتَ
ترجمه :
پدرم رحمة اللَّه علیه، از سعد، از علی بن اسماعیل بن عیسی، از صفوان بن یحیی، از عیص بن قاسم، وی می گوید: از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام پرسیدم:
آیا برای زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام نماز واجبی هست؟
حضرت فرمودند:
برای آن نماز واجب و معیّنی نمی باشد.
راوی می گوید: پرسیدم: در هر چند روز باید به زیارتش رفت؟
حضرت فرمودند: هر چه خواستی.
حدیث یازدهم:
11 حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیِّ بِإِسْنَادِهِ رَفَعَهُ إِلَی عَلِیِّ بْنِ مَیْمُونٍ الصَّائِغِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ یَا عَلِیُّ بَلَغَنِی أَنَّ قَوْماً مِنْ شِیعَتِنَا یَمُرُّ بِأَحَدِهِمُ السَّنَةُ وَ السَّنَتَانِ لَا یَزُورُونَ الْحُسَیْنَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنِّی أَعْرِفُ أُنَاساً کَثِیرَةً بِهَذِهِ الصِّفَةِ قَالَ أَمَا وَ اللَّهِ لِحَظِّهِمْ أَخْطَئُوا وَ عَنْ ثَوَابِ اللَّهِ زَاغُوا وَ عَنْ جِوَارِ مُحَمَّدٍ ص تَبَاعَدُوا قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاکَ فِی کَمِ الزِّیَارَةُ قَالَ یَا عَلِیُّ إِنْ قَدَرْتَ أَنْ تَزُورَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ فَافْعَلْ قُلْتُ لَا أَصِلُ إِلَی ذَلِکَ لِأَنِّی أَعْمَلُ بِیَدِی وَ أُمُورُ النَّاسِ بِیَدِی وَ لَا أَقْدِرُ أَنْ أُغَیِّبَ وَجْهِی عَنْ مَکَانِی یَوْماً وَاحِداً قَالَ أَنْتَ فِی عُذْرٍ وَ مَنْ کَانَ یَعْمَلُ بِیَدِهِ وَ إِنَّمَا عَنَیْتُ مَنْ لَا یَعْمَلُ بِیَدِهِ مِمَّنْ إِنْ خَرَجَ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ هَانَ ذَلِکَ عَلَیْهِ أَمَا إِنَّهُ مَا لَهُ عِنْدَ اللَّهِ مِنْ عُذْرٍ وَ لَا عِنْدَ رَسُولِهِ مِنْ عُذْرٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ قُلْتُ فَإِنْ أَخْرَجَ عَنْهُ رَجُلًا فَیَجُوزُ ذَلِکَ قَالَ نَعَمْ وَ خُرُوجُهُ بِنَفْسِهِ أَعْظَمُ أَجْراً وَ خَیْراً لَهُ عِنْدَ رَبِّهِ یَرَاهُ رَبُّهُ سَاهِرَ اللَّیْلِ لَهُ تَعَبُ النَّهَارِ یَنْظُرُ اللَّهُ إِلَیْهِ نَظْرَةً تُوجِبُ لَهُ الْفِرْدَوْسَ الْأَعْلَی مَعَ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ فَتَنَافَسُوا فِی ذَلِکَ وَ کُونُوا مِنْ أَهْلِهِ
ترجمه:
پدرم رحمة اللَّه علیه، از عبد اللَّه بن جعفر حمیری به اسنادش که تا علی بن میمون الصّائغ مرفوعه است از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده که آن حضرت فرمودند:
ای علی خبر به من رسیده که یک سال یا دو سال بر جماعتی از شیعیان ما می گذرد و ایشان به زیارت حضرت امام حسین علیه السّلام نمی روند؟
عرض کردم: فدایت شوم: مردم زیادی را سراغ دارم که این صفت دارند.
حضرت فرمودند:
به خدا سوگند از حظّ و بهره شان بر کنار و از ثواب و اجر خدا محروم و از جوار حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم به دور مانده اند.
محضر مبارکش عرض کردم: فدایت شوم: در چه فاصله ای از مدّت به زیارت آن حضرت برویم؟
حضرت فرمودند:
ای علی اگر قدرت داری که آن جناب را در هر ماه زیارت کنی، پس این کار را بکن.
عرض کردم: نمی توانم به این امر دست یابم زیرا با دست هایم کار کرده و امور مردم نیز در دست من است و اساسا قادر نیستم یک روز از محل کارم غیبت نمایم.
حضرت فرمودند:
تو معذور هستی و کسانی هم که مثل تو کار دستی دارند در عذر می باشند و مراد من کسانی هستند که این گونه اشتغال نداشته بطوری که اگر در هر جمعه از منزل خارج شده و به زیارت بروند بر ایشان سهل و آسان باشد چه آنکه ایشان در روز قیامت نزد خدا و رسولش عذری ندارند.
محضرش عرض کردم: حال اگر این شخص خود به زیارت نرود ولی کسی را از طرف خود به آنجا بفرستد آیا جایز است؟
حضرت فرمودند:
بلی، جائز است ولی اگر خودش برود اجرش عظیم تر بوده و نزد پروردگارش بهتر و مطلوب تر است چه آنکه وقتی حق تعالی ببیند که او شب ها را به بیداری و روزها را به تعب و رنج بسر می برد به او نظر نموده آنچنان نظری که برایش فردوس اعلی و بهشت جاودان را نصیب کرده و او را با محمّد و اهل بیتش صلوات اللَّه علیهم اجمعین همراه و هم جوار و قرین می گرداند پس تمایل نشان دهید در این امر و از اهل آن گردید.
حدیث دوازدهم:
12 حَدَّثَنِی الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی عَنْ أَبِیهِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ صَبَّاحٍ الْحَذَّاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مَرْوَانَ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَمِعْتُهُ یَقُولُ زُورُوا قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع وَ لَوْ کُلَّ سَنَةٍ مَرَّةً وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ
ترجمه:
حسن بن عبد اللَّه بن محمّد بن عیسی، از پدرش، از حسن بن محبوب، از صبّاح الحذّاء، از محمد بن مروان، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام، وی گفت: از آن حضرت شنیدم که می فرمودند:
قبر حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت کنید اگر چه سالی یک بار باشد ...
حدیث سیزدهم
13 حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی عَنِ الْعَمْرَکِیِّ بْنِ عَلِیٍّ الْبُوفَکِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا یَحْیَی وَ کَانَ فِی خِدْمَةِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی ع عَنْ عَلِیٍّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ قُلْتُ لَهُ مَنْ یَأْتِیهِ زَائِراً ثُمَّ یَنْصَرِفُ مَتَی یَعُودُ إِلَیْهِ وَ فِی کَمْ یَوْمٍ یُؤْتَی وَ کَمْ یَسَعُ النَّاسَ تَرْکُهُ قَالَ لَا یَسَعُ أَکْثَرَ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِیدُ الدَّارِ فَفِی کُلِّ ثَلَاثِ سِنِینَ فَمَا جَازَ ثَلَاثَ سِنِینَ فَلَمْ یَأْتِهِ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ قَطَعَ حُرْمَتَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ
ترجمه :
پدرم رحمة اللَّه علیه، از احمد بن ادریس و محمد بن یحیی، از عمرکی بن علی بوفکی، وی گفت: یحیی که از خادمین ابو جعفر ثانی بود برای ما نقل کرد از علی و او از صفوان بن مهران جمّال و او از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام در ضمن حدیثی طولانی چنین نقل کرده:
محضر مبارکش عرض کردم: کسی که به زیارت حضرت سید الشهداء برود و سپس برگردد چند وقت بعد دو مرتبه به زیارت عود کند؟ و در چند روزی دیگر به زیارت رود و مردم تا چه مدّت می توانند زیارت حضرت را ترک کنند؟
حضرت فرمودند:
بیش از یک ماه نمی توانند آن را ترک کنند و امّا کسانی که منزلشان دور است در هر سه سال یک مرتبه باید به زیارتش بروند و اگر سه سال تجاوز نمود و به زیارت آن حضرت نروند عاق رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم واقع شده و حرمت آن جناب را قطع و هتک نموده مگر علت و سببی داشته باشد.
حدیث چهاردهم
14 حَدَّثَنِی عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ بْنِ مُوسَی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ عَلِیِّ بْنِ إِبْرَاهِیمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِیهِ عَنِ ابْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَلِیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ عُبَیْدِ اللَّهِ الْحَلَبِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ إِنَّا نَزُورُ قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع فِی السَّنَةِ مَرَّتَیْنِ أَوْ ثلاث [ثَلَاثاً فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ أَکْرَهُ أَنْ تُکْثِرُوا الْقَصْدَ إِلَیَّ زُورُوهُ فِی السَّنَةِ مَرَّةً قُلْتُ کَیْفَ أُصَلِّی عَلَیْهِ قَالَ تَقُومُ خَلْفَهُ عِنْدَ کَتِفَیْهِ ثُمَّ تُصَلِّی عَلَی النَّبِیِّ ص وَ تُصَلِّی عَلَی الْحُسَیْنِ ع
ترجمه :
علی بن الحسین بن موسی رحمة اللَّه علیه، از علی بن ابراهیم بن هاشم، از
پدرش، از ابن فضّال، از علی بن عقبه از عبید اللَّه الحلبی، از ابی عبد اللَّه علیه السّلام وی می گوید:
محضرش عرض کردم: ما در سال دو یا سه مرتبه قبر حضرت امام حسین علیه السّلام را زیارت می کنیم آیا این عمل چطور است؟
حضرت فرمودند:
من کراهت دارم زیاد آن قبر مطهّر را قصد کنید، در سال یک مرتبه به زیارت آن بروید.
عرض کردم: چگونه صلوات بر آن حضرت بفرستم؟
حضرت فرمودند:
پشت قبر در جنب کتفین و شانه های آن حضرت بایست، سپس صلوات بر پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم بفرست و بعد از آن بر حسین علیه السّلام صلوات و رحمت بفرست.
حدیث پانزدهم
15 وَ قَالَ الْعَمْرَکِیُّ بِإِسْنَادِهِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع إِنَّهُ یُصَلِّی عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع أَرْبَعَةُ آلَافِ مَلَکٍ- مِنْ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَی أَنْ تَغِیبَ الشَّمْسُ ثُمَّ یَصْعَدُونَ وَ یَنْزِلُ مِثْلُهُمْ فَیُصَلُّونَ إِلَی طُلُوعِ الْفَجْرِ فَلَا یَنْبَغِی لِلْمُسْلِمِ أَنْ یَتَخَلَّفَ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِهِ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ
ترجمه :
عمرکی به اسنادش نقل کرده و می گوید: حضرت ابو عبد اللَّه علیه السّلام فرمودند:
چهار هزار فرشته از طلوع صبح تا غروب آفتاب نزدیک قبر حضرت امام حسین علیه السّلام دعاء و طلب رحمت کرده و سپس بالا رفته و چهار هزار فرشته دیگر بجای ایشان قرار گرفته و تا طلوع صبح دعاء و طلب رحمت می کنند.
پس بر مسلمان سزاوار نیست که بیش از چهار سال به زیارت قبر آن حضرت نرفته و از آن تخلّف کند.
حدیث شانزدهم
16 وَ بِإِسْنَادِهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْفَضْلِ عَنْ أَبِی نَابٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ص قَالَ نَعَمْ تَعْدِلُ عُمْرَةً وَ لَا یَنْبَغِی التَّخَلُّفُ عَنْهُ أَکْثَرَ مِنْ أَرْبَعِ سِنِینَ
ترجمه :
عمرکی به اسنادش از محمد بن فضل، از ابی ناب، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام، وی می گوید: راجع به زیارت قبر امام حسین صلوات اللَّه علیه از آن حضرت پرسیدم؟
حضرت فرمودند:
بلی، زیارت آن جناب معادل و مساوی با یک عمره است و شایسته نیست بیش از چهار سال به زیارت قبر آن حضرت نرفته و از آن تخلف کنند.
حدیث هفدهم:
17 حَدَّثَنِی مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْیَرِیُّ عَنْ أَبِیهِ عَنْ عَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَالِمٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ حَمَّادٍ الْبَصْرِیِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ الْأَصَمِّ عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع وَ نَحْنُ فِی طَرِیقِ الْمَدِینِةِ نُرِیدُ مَکَّةَ فَقُلْتُ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا لِی أَرَاکَ کَئِیباً حَزِیناً مُنْکَسِراً فَقَالَ لِی لَوْ تَسْمَعُ مَا أَسْمَعُ لَشَغَلَکَ عَنْ مُسَاءَلَتِی قُلْتُ وَ مَا الَّذِی تَسْمَعُ قَالَ ابْتِهَالَ الْمَلَائِکَةِ إِلَی اللَّهِ عَلَی قَتَلَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ع وَ عَلَی قَتَلَةِ الْحُسَیْنِ ع وَ نَوْحَ الْجِنِّ عَلَیْهِمَا- وَ بُکَاءَ الْمَلَائِکَةِ الَّذِینَ حَوْلَهُمْ وَ شِدَّةَ حُزْنِهِمْ فَمَنْ یَتَهَنَّأُ مَعَ هَذَا بِطَعَامٍ أَوْ شَرَابٍ أَوْ نَوْمٍ قُلْتُ لَهُ فَمَنْ یَأْتِیهِ زَائِراً ثُمَّ یَنْصَرِفُ فَمَتَی یَعُودُ إِلَیْهِ وَ فِی کَمْ یَوْمٍ یُؤْتَی وَ فِی کَمْ یَسَعُ النَّاسَ تَرْکُهُ قَالَ أَمَّا الْقَرِیبُ فَلَا أَقَلَّ مِنْ شَهْرٍ وَ أَمَّا بَعِیدُ الدَّارِ فَفِی کُلِّ ثَلَاثِ سِنِینَ فَمَا جَازَ الثَّلَاثَ سِنِینَ فَقَدْ عَقَّ رَسُولَ اللَّهِ ص وَ قَطَعَ رَحِمَهُ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ وَ لَوْ یَعْلَمُ زَائِرُ الْحُسَیْنِ ع مَا یَدْخُلُ عَلَی رَسُولِ اللَّهِ وَ مَا یَصِلُ إِلَیْهِ مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَی أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَی فَاطِمَةَ وَ الْأَئِمَّةِ وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الآْجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ وَ أَنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ فَیْئُهُ عَلَی شَیْ ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّی یَرْجِعَ إِلَی الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ حَدَّثَنِی أَبِی رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ إِدْرِیسَ وَ مُحَمَّدِ بْنِ یَحْیَی جَمِیعاً عَنِ الْعَمْرَکِیِّ بْنِ عَلِیٍّ الْبُوفَکِیِّ قَالَ حَدَّثَنَا یَحْیَی وَ کَانَ فِی خِدْمَةِ أَبِی جَعْفَرٍ الثَّانِی ع عَنْ عَلِیٍّ عَنْ صَفْوَانَ بْنِ مِهْرَانَ الْجَمَّالِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ سَأَلْتُهُ فِی طَرِیقِ الْمَدِینَةِ وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ
ترجمه:
محمد بن عبد اللَّه بن جعفر حمیری، از پدرش از علی بن محمّد بن سالم، از محمّد بن خالد، از عبد اللَّه بن حمّاد بصری از عبد اللَّه بن عبد الرحمن الاصمّ، از صفوان جمّال، وی گفت: در راه مدینه قصد مکّه داشتیم.
از حضرت ابا عبد اللَّه علیه السّلام پرسیدم: ای فرزند رسول خدا چیست که شما را اندوهگین و محزون و شکسته خاطر می بینم؟
حضرت فرمودند:
آنچه را من می شنوم اگر تو می شنیدی این سؤال را از من نمی کردی.
عرض کردم: چه چیز می شنوید؟
حضرت فرمودند:
زاری کردن فرشتگان به درگاه خداوند عزّ و جلّ و اظهار بغض نمودن از کشندگان امیر المؤمنین و حضرت امام حسین علیهما السّلام و توجه نمودن جن و گریستن فرشتگانی که در اطراف قبر آن حضرت هستند و شدّت حزن ایشان، پس بر چه کسی با این حال طعام یا شراب یا خواب گوارا خواهد بود؟ عرضه داشتم: کسی که به زیارت آن حضرت بیاید و بعد برگردد چه زمانی باز برای زیارت برگردد؟ و ظرف چند روز بعد دوباره محضر امام علیه السّلام برگردد و اساسا مردم تا چند وقت می توانند زیارت حضرتش را ترک کنند؟
حضرت فرمودند:
امّا کسانی که قریب و نزدیک قبر مطهّر هستند لا اقل ماهی یک بار به زیارت روند و آنان که دور می باشند در هر سه سال یک مرتبه و اگر سه سال گذشت و به زیارت آن جناب نرفتند عاق رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم شده و قطع رحم آن حضرت را نموده اند مگر علّت و سببی داشته باشد.
و اساسا زائر حسین علیه السّلام اگر بداند که با زیارتش چه سرور و فرحی به رسول خدا صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم و امیر المؤمنین علیه السّلام و فاطمه سلام اللَّه علیها و ائمه علیهم السّلام و شهداء از ما اهل بیت وارد شده و او نیز مطّلع باشد که از ناحیه دعاء ایشان برایش چه حاصل شده و همچنین واقف باشد از اجر و ثواب دنیوی و اخروی و آنچه برای وی نزد خدا ذخیره گشته هر آینه دوست می دارد که منزلش نزد آن جناب بوده و از آنجا هیچ گاه مفارقت نکرده و پیوسته در حال زیارت حضرتش باشد.
و زائر حسین علیه السّلام وقتی به قصد زیارت از خانه اش خارج شد سایه اش به چیزی نمی افتد مگر آن چیز برایش دعا می نماید، و هنگامی که آفتاب بر او تابید گناهانش را می خورد همان طوری که آتش هیزم را می خورد، و آفتاب هیچ گناهی را بر او باقی نمی گذارد، بنا بر این از زیارت بر می گردد در حالی که هیچ گناهی بر او نیست و حق تعالی درجه اش را آن قدر مرتفع و عالی می گرداند که آنان که در راه خدا به خون خویش آغشته شده اند به آن دسترسی نداشته و مقام و منزلتشان در حدّ او نمی باشد و خداوند منّان فرشته ای را قائم مقام وی نموده که تا بار دیگر وی به زیارت حضرت می آید برایش طلب آمرزش کند یا سه سال از این زیارت بگذرد یا فوت شود.
پدرم رحمة اللَّه علیه، از احمد بن ادریس و محمّد بن یحیی جمیعا از عمرکی بن علی بوفکی، وی می گوید:
یحیی که در خدمت ابی جعفر ثانی بود از علی و او از صفوان بن مهران جمّال و او از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام نقل کرده، وی گفت:
در طریق مدینه از حضرت سؤال کردم ... و حدیث را با طول و تفصیل نقل نموده.

نوشتن دیدگاه