سید رضی در سال 380 هجری قمری توسط الطائع بالله خلیفه عباسی ریاست طالبیین، سرپرستی حاجیان (امیر الحاج) و سرپرستی دیوان مظالم را عهده دار شد، و این در حالی بود که بیش از بیست و یک سال نداشت. و در 16 محرم سال 403 به ولایت و سرپرستی طالبیین در همه بلاد منصوب گردید و به عنوان نقیب النقباء خوانده شد.
سید رضی به دلیل کفایت و شایستگی که داشت در زمان القادر بالله خلیفه عباسی، سرپرستی حرمین شریفین نیز به وی سپرده شد.
(ناگفته نماند: از آنجا که سید رضی نفوذ فوق العاده ای در میان بنی هاشم و علویین داشت و بزرگ و معتمد آنان بود، لذا دستگاه خلافت چاره ای جز این نداشت که اینگونه منصبهای اجتماعی را به اینگونه افراد بسپارد).
سبط ابن جوزی در المنتظم ج 7، ص 279 می گوید: رضی بزرگ طالبیین در بغداد بود، وی قرآن را در مدت کمی بعد از آنکه سنش از سی گذشته بود حفظ کرد، و فقه را نیز به طور دقیق و قوی شناخت و فرا گرفت، او دانشمندی فاضل، شاعری زبردست، دارای همت عالی و متدین بود، روزی مقداری پشم گوسفند از زنی خرید به پنج درهم و چون آن را به خانه برد و گشود در میان آن مقداری نوشته به خط ابی علی بن مقله یافت پس به ذلال گفت تا زن را حاضر کند، چون زن حاضر گشت به وی گفت من در میان پشمهایی که از شما خریدم، نوشته ای به خط ابن مقله یافتم، اکنون اختیار با شما است، که اگر خواهی این نوشته ها را بگیر و با قیمت آن - که پنج درهم است - دریافت کن، زن پول را گرفت و برای سید رضی دعا کرد و برگشت، و همچنین سید رضی دارای جود و سخاوت فراوان نیز بود.
و به جهت رعایت اختصار در همین جا به این مطلب خاتمه می دهیم و صلی الله علی محمد و آله الطیبین الطاهرین و آخر دعوانا ان الحمدلله رب العالمین .
سید جعفر حسینی
15/1/1380 

نوشتن دیدگاه