إِسْمَاعِیلَ الْجُعْفِیِّ قَالَ:کُنْتُ فِی الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ قَاعِداً وَ أَبُوجَعْفَرٍ فِی نَاحِیَهًْ فَرَفَعَ رَأْسَهُ فَنَظَرَ إِلَی السَّمَاءِ مَرَّهًْ وَ إِلَی الْکَعْبَهًْ مَرَّهًْ ثُمَّ قَالَ سُبْحانَ الَّذِی أَسْری بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ إِلَی الْمَسْجِدِ الْأَقْصَی وَ کَرَّرَ ذَلِکَ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَیَّ فَقَالَ أَیَّ شَیْءٍ یَقُولُ أَهْلُ الْعِرَاقِ فِی هَذِهِ الْآیَهًْ یَا عِرَاقِیُّ قُلْتُ: یَقُولُونَ أُسْرِیَ بِهِ مِنَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ إِلَی الْبَیْتِ الْمُقَدَّسِ.
فَقَالَ: لَیْسَ هُوَ کَمَا یَقُولُونَ وَ لَکِنَّهُ أُسْرِیَ بِهِ مِنْ هَذِهِ إِلَی هَذِهِ وَ أَشَارَ بِیَدِهِ إِلَی السَّمَاءِ وَ قَالَ مَا بَیْنَهُمَا حَرَمٌ.
اسماعیل جعفی گوید: در مسجد الحرام نشسته بودم و امام محمّد باقر (علیه السلام) نیز در گوشه‌ای نشسته بود، ایشان سر بلند کرد و نگاهی به آسمان و نگاهی به کعبه کرد و فرمود:
سُبْحَانَ الَّذِی أَسْرَی بِعَبْدِهِ لَیْلًا مِّنَ المَسْجِدِ الحَرَامِ إِلَی الْمسْجِدِ الأَقْصَی الَّذِی بَارَکْنَا حَوْلَهُ و این آیه را سه بار فرمود، سپس رو به سوی من کرد و فرمود:
«ای عراقی! عراقیان درباره‌ی این آیه چه میگویند»؟
عرض کردم: میگویند: ایشان را شبانگاهی از مسجد الحرام به‌سوی بیت المقدّس سیر داد.
حضرت (علیه السلام) فرمود: «چنین که میگویند نیست، بلکه ایشان را شبانگاه از اینجا ( مسجد الحرام ) به اینجا ( آسمان ) سیر داد»
و با دست خود به آسمان اشاره کرد، سپس فرمود: «بین این دو جا، حرم است»
تفسير القمی ج۲ ص۲۴۳
تفسیر البرهان ذیل آیه شریه ۱ اسراء
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۸، ص۷۴
نورالثقلین/ بحارالأنوار، ج۱۸، ص۳۷۲/ القمی، ج۲، ص۲۴۳
