اول ذیقعده/ سالمرگ اشعث بن قیس
يکي از دلايل حقانيت شيعه موضع گيري قاطبه اهل سنت در قبال معاويه می‌باشد،
شخصيتي که توسط عمر بن الخطاب بر گرده مسلمین سوار شد و در طول تاريخ بسياري از بزرگان اهل سنت به خاطر دشمنی و عداوت وی با اهل بيت علیهم‌السلام، موضع گيری های تندی بر عليه او داشته تا جایی که حتی برخی وی را خارج از اسلام، و منافق معرفی کرده اند.
يکي از نمونه های عداوت او ، فحاشی و لعن به امير المومنين و امام حسن مجتبی علیهماالسلام توسط معاويه است که در منابع روايي و تاريخي اهل سنت با سند های بسيار و صحيح وارد شده، و همچنين نقشه شهادت امام مجتبی علیه‌السلام توسط معاويه و با اجرای جعده دختر اشعث بن قیس است که علماي اهل سنت هم در کتب خود اين موارد را بيان داشته اند.
از جمله آنها يکی از محققين و علمای معاصر اهل سنت است به نام عايشه بنت الشاطي، بانوي مؤلّف و محقّق مصري در ادبيات عرب و علوم قرآنی که وی تحت نظر علمای الازهر مصر تربيت و رشد يافت و از بزرگترين مولفين زن درجهان اسلام شد.
يکی از کتب ايشان زينب بانوی قهرمان کربلا می‌باشد، ايشان در مقدمه کتاب خود تصريح ميکند به اينکه مطالب کتابش همه مستند هستند و در ادامه در مورد مظلوميت امام حسن علیه‌السلام و رفتار معاويه با ايشان و اهل‌بيت علیهم السلام و نقشه شوم شهادت ايشان چنين ميگويد:
«اين کتاب،تاريخ تنها نيست: اگر چه تمام مدارک آن از اسناد اصلي تاريخ گرفته شده است...»
«اما «معاويه» ميخواست که خلافت در خاندان اموي سلطنت موروثي باشد، و تا «حسن ع» زنده بود و نفس ميکشيد هرگز نميتوانست براي فرزندش «يزيد» بيعت بگيرد. پيماني هم که با «حسن ع» بسته بود شامل زمان بعد از او نميشد و همين امر موجب نگراني او شده و او را به خود مشغول مي داشت. البته شخصي مانند «معاويه»، پابند عهد و پيمان نبود «تا از آن هراسان باشد» بلکه چيزيکه او را نگران نموده و برايش اهميت داشت، اين بود که فکر ميکرد هرگز مسلمانان راضي نخواهند شد بجاي «حسن بن علي ع» که نواده پيغمبر(ص) بود، «يزيد بن معاويه» بر آنان حکمراني کند. و تمام اينهارا «معاويه»، همان روز (بعد از کناره گيري «حسن ع» از خلافت و واگذاري آن بمعاويه) که ميان مردم خطبه ميخواند، اظهار داشت.»
«آنگاه از «علي ع» ياد نمود و او را دشنام داد، و سپس به حسن(ع) ناسزا گفت. در اين هنگام «حسين ع» بپا خاست که جواب او را بدهد، اما «حسن ع» دست اورا بگرفت و او را بجايش نشانيد، و سپس خود برخاست و چنين فرمود ...»
(اي آنکه از «علي ع» ياد مينمائي ، من «حسن ع» هستم و پدرم علي(ع) است ، وتو «معاويه» و پدرت «صخر» ، مادرمن «فاطمه ع» و مادر تو«هند» است وجد من رسول خدا صلى الله عليه وآله ، و جد تو حربه، جد مادري من « خديجه ع» و جد مادري تو«قتيله» است اينک خدا هر يک از ما را که نامش پست‌تر، و اصلش فرو مايه تر، و خودش بدکارتر، و در کفر و نفاق پيشقدم تر است ، لعنت کند.)...
«در آن هنگام «معاويه» ميخواست براي پسرش يزيد» بيعت بگيرد و هيچ چيز براي او دشوارتر از کار «حسن بن علي ع» نبود، لذا مخفيانه او را مسموم نمود؛ و کسي که اين کار را براي « معاويه » انجام داد «جعده دختر اشعث بن قيس» زوجه «حسن ع» بود. «معاويه» باو پيامي فرستاد ، که من ترا براي فرزندم « يزيد » تزويج ميکنم. بشرط اينکه همسر خود «حسن بن علي» را مسموم نمائي، و باو وعده صدهزار در هم داد ، «جعده» نيز قبول نمود و «حسن ع» را مسموم کرد.»
زينب بانوي قهرمان کربلا صفحه 78
سوالات ما از مخالفين:
1- چگونه محب کسي هستيد وقتي که پيامبر در احاديث صحيح اهل سنت فرموده است کسي که حضرت علي(علیه السلام) را سب کند من پيامبر را سب کرده؟
2 - آيا طبق اعتقاد اهل سنت کسي که پيامبر را سب کند از دين خارج نشده است؟
3 - حکم قاتل امام حسن علیه‌السلام چيست،آيا قاتل امام حسن علیه السلام مومن و بهشتي است؟
4 - شما که مدافع معاويه هستيد،فرداي قيامت چگونه با پيامبر و اهل بيت مواجه ميشويد در حالي که محب دشمن اميرالمومنين و قاتل امام حسن مجتبي(علیه‌السلام) هستيد؟
5 - چگونه معاویه را عادل و بهشتی میدانید در صورتی که وی مورد لعن امام مجتبی علیه‌السلام قرار گرفته است؟!
حقیقت واضح و روشن است و براي رسيدن به حقيقت فقط بايد چشمانتان را بر روي تعصب ببنديد!
