عَنِ اَلْبَاقِرِ عَلَيْهِ السَّلاَمُ يُقَالُ فِي اَلصَّبَاحِ وَ اَلْمَسَاءِ سُبْحَانَ اَللَّهِ سَبْعِينَ مَرَّةً أَسْتَغْفِرُ اَللَّهَ عَشْراً سُبْحَانَ اَللَّهِ تِسْعاً ثُمَّ تَقُولُ فِي اَلْعَاشِرَةِ اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كٰانَ غَفّٰاراً `يُرْسِلِ اَلسَّمٰاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرٰاراً `وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوٰالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنّٰاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهٰاراً .
هر صبح و شب بگویید :
70 مرتبه سبحان الله
10 مرتبه استغفر الله
9 مرتبه سبحان الله و بعد از ان استغفار می کنید
سپس این ایه را تلاوت کنید
«اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كٰانَ غَفّٰاراً. `يُرْسِلِ اَلسَّمٰاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرٰاراً. `وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوٰالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنّٰاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهٰاراً »
المصباح (للکفعمی) ج۱ ص۱۶۴
عَنْ زُرَارَةَ[2] عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع أَنَّهُ وَفَدَ إِلَى هِشَامِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِكِ فَأَبْطَأَ عَلَيْهِ الْإِذْنُ حَتَّى اغْتَمَّ وَ كَانَ لَهُ حَاجِبٌ كَثِيرُ الدُّنْيَا وَ لَا يُولَدُ لَهُ فَدَنَا مِنْهُ أَبُو جَعْفَرٍ ع فَقَالَ لَهُ هَلْ لَكَ أَنْ تُوصِلَنِي إِلَى هِشَامٍ وَ أُعَلِّمَكَ دُعَاءً[3] يُولَدُ لَكَ قَالَ نَعَمْ فَأَوْصَلَهُ إِلَى هِشَامٍ وَ قَضَى لَهُ جَمِيعَ حَوَائِجِهِ قَالَ فَلَمَّا فَرَغَ قَالَ لَهُ الْحَاجِبُ جُعِلْتُ فِدَاكَ الدُّعَاءَ الَّذِي قُلْتَ لِي قَالَ لَهُ نَعَمْ
قُلْ فِي كُلِّ يَوْمٍ إِذَا أَصْبَحْتَ وَ أَمْسَيْتَ- سُبْحَانَ اللَّهِ سَبْعِينَ مَرَّةً وَ تَسْتَغْفِرُ عَشْرَ مَرَّاتٍ وَ تُسَبِّحُ تِسْعَ مَرَّاتٍ وَ تَخْتِمُ الْعَاشِرَةَ بِالاسْتِغْفَارِ
ثُمَ تَقُولُ قَوْلَ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كانَ غَفَّاراً. يُرْسِلِ السَّماءَ عَلَيْكُمْ مِدْراراً. وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهاراً[1] فَقَالَهَا الْحَاجِبُ فَرُزِقَ ذُرِّيَّةً كَثِيرَةً وَ كَانَ بَعْدَ ذَلِكَ يَصِلُ أَبَا جَعْفَرٍ وَ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَقَالَ سُلَيْمَانُ فَقُلْتُهَا وَ قَدْ تَزَوَّجْتُ ابْنَةَ عَمٍّ لِي فَأَبْطَأَ عَلَيَّ الْوَلَدُ مِنْهَا وَ عَلَّمْتُهَا أَهْلِي فَرُزِقْتُ وَلَداً وَ زَعَمَتِ الْمَرْأَةُ أَنَّهَا مَتَى تَشَاءُ أَنْ تَحْمِلَ حَمَلَتْ إِذَا قَالَتْهَا وَ عَلَّمْتُهَا غَيْرَ وَاحِدٍ مِنَ الْهَاشِمِيِّينَ مِمَّنْ لَمْ يَكُنْ يُولَدُ لَهُمْ فَوُلِدَ لَهُمْ وُلْدٌ كَثِيرٌ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ.
زراره گويد: روزى امام باقر عليه السّلام را به شام نزد هشام بن عبد الملك احضار كردند، ولى اجازه ورود به امام عليه السّلام ندادند. آن حضرت از اين امر اندوهگين شد. هشام، دربان ثروتمندى داشت امّا فرزنددار نمى‌شد.
امام عليه السّلام نزد دربان رفت و به او فرمود: آيا مى‌خواهى براى من اجازۀ ورود بگيرى و من به تو دعايى بياموزم كه فرزنددار شوى؟
گفت: آرى.
او براى امام اذن ورود گرفت و تمام امورات او را انجام داد. هنگامى كه كار امام عليه السّلام پايان يافت، دربان به حضرتش گفت: قربانت گردم! دعايى را كه مى‌خواستيد به من بياموزيد مى‌فرماييد؟)
فرمود: آرى، در هرروز هنگام صبح و شام هفتاد مرتبه «سبحان اللّه» مى‌گويى، ده مرتبه استغفار مى‌كنى، و نه مرتبه «سبحان اللّه» مى‌گويى، دهمين «سبحان اللّه» را با استغفار تمام مى‌كنى، سپس فرمودۀ خداوند را مى‌گويى: اِسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كٰانَ غَفّٰاراً يُرْسِلِ اَلسَّمٰاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرٰاراً وَ يُمْدِدْكُمْ بِأَمْوٰالٍ وَ بَنِينَ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ جَنّٰاتٍ وَ يَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهٰاراً
دربان به دستور آن حضرت عمل كرد و صاحب فرزندان بسيارى شد. از آن پس همواره خدمت امام باقر عليه السّلام و امام صادق عليه السّلام می رسید.
سليمان (يكى از راويان اين حديث) گويد: من با دختر عمويم ازدواج كرده بودم، ولى بچه‌دار نمى‌شدم. پس طبق دستور العمل امام عليه السّلام عمل كردم و آن را به همسرم آموختم و بچه‌دار شديم. همسرم گمان مى‌كرد كه اگر آن دستور را انجام دهد، هرگاه بخواهد مى‌تواند باردار شود. آن دستور را به تعدادى از زنان بنى هاشم كه فرزند نداشتند ياد دادم؛ پس فرزندان فراوانى برايشان متولّد شد «و الحمد للّه».
الكافي- ط الاسلامية نویسنده : الشيخ الكليني جلد : 6 صفحه : 9
