از خدا گر ره خدا طلبی *** مَطَلب جز محمّد عربی
زان که مطلوب اهلِ بینش اوست *** بلکه مقصود آفرینش اوست
شاه ایوان مکّه و یثرب *** ماه تابان مشرق و مغرب
شرف گوهر بنی آدم *** وز شرف، سرور همه عالم
کوی او مقصد است و او مقصود *** او محمّد مقام او محمود
پنجه آفتاب را برتافت *** به یک انگشت قرص مه بشکافت
بود برتر ز انجم و افلاک *** زان نیفتاد سایه اش بر خاک
آنکه ناخوانده علم دین داند *** لوح تعلیم پس چرا خواند؟
ذات او چیست بعد خیل رُسُل *** گل پس از برگ و میوه بعد از گُل
منبع : نشریه گنجینه ، مرداد 1382 ، شماره 29
