به نام خداوند بخشنده بخشايشگر
واى بر كمفروشان! (1)
آنان كه وقتى براى خود پيمانه مىكنند، حق خود را بطور كامل مى گيرند؛ (2)
اما هنگامى كه مى خواهند براى ديگران پيمانه يا وزن كنند، كم مى گذارند! (3)
آيا آنها گمان نمى كنند كه برانگيخته مى شوند، (4)
در روزى بزرگ؛ (5)
روزى كه مردم در پيشگاه پروردگار جهانيان مى ايستند. (6)
چنين نيست كه آنها (درباره قيامت) مى پندارند، به يقين نامه اعمال بدكاران در «سجين» است! (7)
تو چه مىدانى «سجين» چيست؟ (8)
نامهاى است رقم زده شده و سرنوشتى است حتمى! (9)
واى در آن روز بر تكذيب كنندگان! (10)
همانها كه روز جزا را انكار مىكنند. (11)
تنها كسى آن را انكار مىكند كه متجاوز و گنهكار است! (12)
(همان كسى كه) وقتى آيات ما بر او خوانده مىشود مىگويد: «اين افسانه هاى پيشينيان است!؛ (13)
چنين نيست كه آنها مىپندارند، بلكه اعمالشان چون زنگارى بر دلهايشان نشسته است! (14)
چنين نيست كه مىپندارند، بلكه آنها در آن روز از پروردگارشان محجوبند! (15)
سپس آنها به يقين وارد دوزخ مىشوند! (16)
بعد به آنها گفته مىشود: «اين همان چيزى است كه آن را انكار مى كرديد!» (17)
چنان نيست كه آنها (درباره معاد) مىپندارند، بلكه نامه اعمال نيكان در «عليين» است! (18)
و تو چه مىدانى «عليين» چيست! (19)
نامهاى است رقم خورده و سرنوشتى است قطعى، (20)
كه مقربان شاهد آنند! (21)
مسلما نيكان در انواع نعمت اند: (22)
بر تختهاى زيباى بهشتى تكيه كرده و (به زيباييهاى بهشت) مى نگرند! (23)
در چهره هايشان طراوت و نشاط نعمت را مى بينى و مى شناسى! (24)
آنها از شراب (طهور) زلال دستنخورده و سربستهاى سيراب مى شوند! (25)
مهرى كه بر آن نهاده شده از مشك است؛ و در اين نعمتهاى بهشتى راغبان بايد بر يكديگر پيشى گيرند! (26)
اين شراب (طهور) آميخته با «تسنيم» است، (27)
همان چشمهاى كه مقربان از آن مى نوشند. (28)
بدكاران (در دنيا) پيوسته به مؤمنان مى خنديدند، (29)
و هنگامى كه از كنارشان مىگذشتند آنان را با اشاره تمسخر مى كردند، (30)
و چون به سوى خانواده خود بازمىگشتند مسرور و خندان بودند، (31)
و هنگامى كه آنها را مىديدند مى گفتند: «اينها گمراه انند!» (32)
در حالى كه هرگز مامور مراقبت و متكفل آنان ( مؤمنان) نبودند! (33)
ولى امروز مؤمنان به كفار مى خندند، (34)
در حالى كه بر تخته اى آراسته بهشتى نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) مى نگرند! (35)
آيا (با اين حال) كافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟! (36)