تأکید امام هادی (علیه السلام) بر زیارت حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) همزمان با سخت گیری های متوکل و زیارت ایشان در نجف اشرف از مرقد حضرت امیرالمؤمنین (علیه السلام)

حضرت امام علی النقی علیه‏السلام در نیمه دوم ماه ذی الحجه، سال 212 ق در اطراف مدینه و در منطقه «صریا» چشم به جهان گشود. پدر گرامی‏اش حضرت جواد علیه‏السلام و مادر

صلی الله علیک یا مولای یا علی بن محمد النقي الهادیچهارده حدیث نورانی از امام هادی علیه السلام به مناسب سالروز شهادت ایشان

1. در باره‏ی خداوندبه راستی که خدا جز

1. یگانگی خدا
لَمْ یزَلَِ اللهَ وَحْدَهُ لاشیء معه ثُمَّ خَلَقَ الاشیاء بدیعاً و اختار لِنَفْسِهِ اَحْسَنَ الاَسماءِ؛[1]
خداوند از ازل تنها بود و چیزی با او نبود.

امام هادى عليه السلام:1ـ «مَنِ اتَّقىَ اللّه يُتَّقى، وَ مَن أطاعَ اللّهَ يُطاعُ، وَ مَن أطاعَ الخالِقَ لَم يُبالِ سَخَطَ المَخلُوقينَ، وَ مَن أسخَط الخالِق

امشب مدینه به جنان می ‏نازد   ***   آدم به تمام قدسیان می‏ نازد (1)
در سال 212 هجری، نیمه ذی حجّة، در اطراف مدینه، در محلی به نام "صریا" ستاره دیگری از نسل پاک رسول گرامی

حجت شناسیحجت بالغه از آن خداوند است. خداوند با اعطای عقل و بعثت انبیا و فرستادن کتاب‌های آسمانی و تعیین وصی برای انبیا، حجت را بر مردم تمام کرده است و با همین

پس از شهادت امام محمد تقى‏(ع) به سال 220 هجرى فرزند بزرگوارش امام هادى‏(ع) به امامت رسيد و انوار امامتش بر جهان اسلام پرتو افكند. زمامداران بغداد و سامرا در زمان امامت

تأسیس حوزه علميه سامرا با ورود امام هادى و امام حسن عسكرى (ع) به اين شهر آغاز مى‏ شود كه امام به صورت حضورى و مكاتبه ‏اى به نشر معارف الهى مى ‏پرداخت و تعيين وكلا و

سال 212 هجری است و «صریا» غرق نور و شادی است. تقدیر دست ‏اندرکار آفرینش معجزه خلقت است و جهان در انتظار یکی از زیباترین چهره ‏های ملکوتی بوستان محمدی(ص) شگفتن گل

متوکل،خلیفه سفاک و جبار عباسی،از توجه معنوی مردم به امام هادی علیه السلام بیمناک بود و از اینکه مردم به طیب خاطر حاضر بودند فرمان او را اطاعت کنند رنجمی‏برد.سعایت

از رسالت‌های بنیادین امامت، پاسداری از باور‌ها و ارزش‌های اسلامی است. امامان به عنوان وارثان پیامبر و حافظان قرآن و سنت، با تحریف‌ها و بدعت‌ هایی که اندیشه و

برای دیدن تصویر در اندازه بزرگتر بر روی آن کلیک کنید
راوندی می‌نویسد:جماعتی از اصفهان نقل می‌کنند مردی در اصفهان بود به اسم عبدالرحمان و بر مذهب شیعه بود. به او

 برای دیدن تصویر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
ابن صباغ مالکی از علمای اهل تسنن در مورد امام هادی علیه السلام می‌نویسد:فضل أبي الحسن عليّ بن محمّد الهادي قد ضرب

برای دیدن تصویر در اندازه اصلی روی آن کلیک کنید
ابن حجر مکی از علمای اهل تسنن، در کتابی که بر ضد شیعه نوشته است روایت کرده است:نقل بعض الحفاظ أن امرأة زعمت أنها شريفة

حضرت علی بن محمد ملقب به هادی عليه السلام دهمین امام شیعیان، در سال 212 هجری به دنیا آمد و به سال 254 هجری به شهادت رسید. آن حضرت تا سال 233 هجری در مدینه بود و از آن سال به

 
برای دیدن تصویر در اندازه اصلی اینجا کلیک کنید
فضل الله بن روزبهان خنجی اصفهانی شافعی یکی از علمای متعصب اهل تسنن و دشمنان تشیع در مورد لقب "نقی" چنین می‌نویسد:از

نخل‏ ها آغوش گشوده بودند، شب آرام بود و ماه تماشا مى‏ كرد و دهكده «صريا» كه موسى بن جعفر (عليهما‏السلام) سنگ بناى آن را گذاشته بود، گام‏ هاى پر طنين زمان را مى‏

 

امام به روایت اهل سنت

محمد محسن طبسیدودمان امام‏سمعانى (562 ق) نسب و دودمان امام را اين گونه بيان مى‏كند :ابوالحسن على‏بن محمدبن على‏بن موسى بن جعفربن محمدبن

 

امام هادی را بهتر بشناسیم

محمود مهدی پورامام هادی(ع) دهمین رهبر آسمانی است که از سوی پیامبر گرامی(ص) برای اداره امور امت اسلامی معرفی شده است. از نگاه پیروان اهل

 
در سایه هادی امت

احمدمحیطی اردکانی ءامام هادی‏علیه السلام فرزند امام جوادعلیه السلام در 15ذیحجه سال 212 ه .ق در «صریا» (1) -روستای نزدیک مدینه - به دنیا آمد. (2) و

امام قبلا امام حسن عسكرى(ع) را به عنوان وصى و امام پس از خود به خواص شيعه معرفى كرده بود ليكن در زمان بيمارى خود رسما، علنا و با صراحت ايشان را امام ، وصى ، جانشين و

تحمل امام بر معتمد عباسى روز به روز سخت تر مى شد زيرا همه جا سخن از فضل ، بزرگوارى ، تقوا و زهد ايشان بود و همگان حضرت را بر ديگر علماى مسلمين مقدم مى داشتند. همه اينها

امام هادى - عليه السلام - از سركشان بنى عباس رنج و محنت هاى زيادى كشيد و در اين ميان متوكل در ظلم و ستم به حضرت و سنگدلى گوى سبقت را از ديگران ربود و روى سلف خود را سفيد

ياوه سرايى و شوخ چشمى در بيشتر دوران حكومت بنى عباس رايج بود و نه تنها در دربار بلكه در ميان طبقات مختلف مردم هرزه گويى و هرزه سرايى پديده اى آشكار بود و شاعران

مى خوارى در آن زمان شيوع و قبولى تامّ يافت و متوكل ، وزيران و درباريان به مى خوارگى پرداخته و در زندگى خويش ‍ جاى مهمى بدان اختصاص داده بودند و كمترين توجهى به تحريم

خیزید و ببینید تجلای خدا رادر بیت ولا مشعل انوار هدا راآن عبد خدا وجهه ی معبودنما رارخسار علی ابن جواد ابن رضا رادر نیمـه ذیحجـه نـدا داد منـادیتبریك كه آمد به جهان

امشب‌ كه عالم روشن از * خورشید نیكو منظر است
در خانه‌ی ابن الرضا * ابن الرضای دیگر است
از مقدم پاك نقی * فرزند خوش ‌روی تقی
آن پیشوای متقی * گیتی بهشت عنبر است
مولود

عباس خوش‌عمل کاشانی در مثنوی‌ای که به مناسبت میلاد امام علی النّقی علیه السلام سروده، به مدح این امام همام پرداخته است.

دنیا شده غرق نور و شادیکآمد به جهان امام

شمیم عطر رحمت می وزد از کوچه ها امشبدوباره دیده شد در آینه وجه خدا امشبمیان گاهواری که ملک گهواره جنبان استبه جلوه آمده روی علیِ مرتضی امشببخوان چندین فراز از جامعه

گوهرى ارزنده از گنجینۀ جود جوادمنهمین فرزند دلبند على مرتضایممصرعى از شعر ناب عصمت کبراى حقمهشتمین پروردۀ ایمان و صبر مجتبایمپاسدار پرچم پر افتخار حق پرستىهفتمین

یَعْقوب بن اِسْحاق دورَقی اَهْوازی معروف به اِبْن سِکّیت (۱۸۶ق – ۲۴۴ق)، از بزرگان اهل لغت و ادب و از شیعیان و یاران امام جواد(ع) و امام هادی(ع).

دلیل نام‌گذاری‌اش به

درباره روش و موضوع تحقيقتعداد محدثان ، عالمان و فقهاى مذهبى در يك منطقه ، نشان ازميزان شيوع آن آيين در آنجا دارد. بدين جهت ، احصا و معرفى ‏عالمان مذهبى ، يكى از شيوه

از مهم ترين رويدادهاى تاريخ تشيّع، مهاجرت اعراب اشعرى در سال 82 هـ.ق . از كوفه به قم است.1اعراب اشعرى، طايفه اى از قبيله بنى ذخران بن وائل بن جماهر بن اشعر، از اهل يمن

عبدالله بن جعفر حمیری قمی یکی از بزرگانی است که در شما مزرداران مکتب شیعه محسوب می‏شود، و در این مقاله سعی بر آن داریم تا قدر منزلت این مرد «عظیم القدر» را برای نسل

یکی از جلوه ‏های دانش اندوزی مسلمانان، تلاش دانش پژوهان دینی بود که در مسیر گرد آوری اخبار و روایات رهبران معصوم شیعه، رنج‏ ها بردند تا بدین وسیله فرهنگ معارف

آستانه سید محمد ، مدفن ابی جعفر محمد فرزند حضرت امام علی الهادی علیه السلام که در حدود 228 قمری به دنیا آمد و در یکی از مسافرت های خویش بین سامرا و بغداد حدود 252 قمری

سيد محمد فرزند امام هادي عليه السلام شخصيت بلند مرتبه اي است كه در زمان حياتش اميد مي رفت جانشين پدرش باشد و امامت به ايشان برسد ولي تقدير الهي بر اين قرار گرفته بود

حضرت امام هادی(ع) دارای پنج فرزند بود: امام حسن عسگری، حسین، جعفر، عائشه، یا علیه و محمد. (بحارالانوار، ج 50، ص 231، ح 6و 7 برای مطالعه حالات او به کتاب منتهی الامال شیخ