آيه (1)        
بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
ƒ(لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيامَةِ)


ترجمه :[1]
 
تفسير :
]قيامت، امرى آشكار و معلوم[
(لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيامَةِ) بعضى گفتند: «لا» جمله مستقله است[2]  يعنى نه چنين
است كه كفار مى‌گويند من قسم مى‌خورم به روز قيامت و جواب قسم مى‌آيد، بعضى گفتند: «لا» تأكيد است و معنى «اقسم بيوم القيامة» است و به عبارت ديگر زائده[3] ، لكن  
مراد اين است كه امر قيامت از شدت وضوحش احتياج به قسم ندارد. قسم را براى امرى كه اثباتش مشكل باشد بايد ياد كرد، زيرا اگر قيامت در بين نباشد به كلى دستگاه خلقت لغو مى‌شود، بلكه قبيح كه يك دسته را به هم بريزد، خون يكديگر را بريزند و در حق يكديگر ظلم كنند و فساد در آن‌ها باشد و هيچ دار جزائى نباشد - جَلَّ الْخالق.
*    *    *

[1] .  نه! سوگند به روز رستاخيز.
[2] .  ر.ك: تفسير ابن زمنين: ج5، ص63، تفسير بغوى: ج4، ص420 و مجمع البيان: ج10، ص596.
[3] .  ر.ك: مجمع البيان: ج10، ص596؛ البرهان«زركشى»: ج4، ص360 و الإتقان فى علوم القرآن: ج1،ص501

نوشتن دیدگاه