دكتر مجید ملك محمدی
در اصطلاح لغوی مردم كرمان (به ویژه در گویش سیرجانی)، از بیماری گواتر تیروئید باعنوان "غمباد"(غم + باد) نام برده می شود. چرا كه تجربه به آنها نشان داده است
این بیماری كه تظاهر عمده ی آن به صورت بزرگی منتشر غده تیرویید است، بیشتر در اشخاصی بروز می كند كه در معرض غم و غصه و ناراحتی بیشتری در طول زندگی خود بوده اند!
این باور قدیمی كرمانیان، توسط منابع علمی جدید نیز تا حدودی تأیید می شود. چرا كه" طی سالیان دراز، پزشكان بروز پُركاری تیرویید را متعاقب ناراحتی های هیجانی، استرس و شوك های مختلف، گزارش كرده اند؛ مثل داغدیدگی، گرفتاری ها و بحران های زناشویی، نگرانی های خانوادگی و مالی، تصادف و ... . (1)
هر چند كه عوامل مختلفی، بصورت پدیده های زنجیره ای و پی درپی، در تیرویید، بیماری ایجاد می كنند، ولی شواهد محکم نشان می دهد كه استرس های روانی ـ اجتماعی و گرفتاری های هیجانی می تواند اثر آشكاری در شروع بیماری داشته باشد.
بنابراین هر عاملی كه سبب تخفیف و كاهش استرس ها شود، می تواند به عنوان پیشگیری كننده از برخی بیماری های غده تیرویید مطرح گردد.
تلقین های امید بخش و زندگی ساز توام با نماز كه در صورت حضور قلب و توجه به مفاهیم نماز تجلی می كنند، به نمازگزار حس همه جانبه امنیت روانی را هدیه می دهد كه در مطلب قبلی به اختصار پیرامون، آن سخن گفته ایم.
در اینجا نیز بد نیست اشاره كنیم، در پاییز 1994 یك پزشك محقق آمریكایی به نام"ارنست - لی ـ رسی" پس از سال ها تحقیق، مقوله ای به نام "پزشكی انسانی" را پیشنهاد داد كه در آن "احساس" به عنوان پل ارتباطی میان "جسم و روح" معرفی شده است. بدین معنا كه این محقق آمریكایی و همكارانش به اثبات رسانده اند كه روان از طریق تصورات و احساسات انسان بر "ژن ها" تاثیر می گذارد و انقلاب نوین كه متحول كننده عرصه علم خواهد بود، ورود احساس و روان در دنیای پزشكی است. (2)
بدین ترتیب روح و روان قدرتمند نمازگزار می تواند پیشگیری كننده و حتی درمانگر بسیاری از بیماری های جسمی(از جمله بیماری های تیروئید) باشد.
__________________________
(1) روانپزشكی لینفورد ـ ریس(ویراستار:دكترعظیم وهابزاده) ـ ص 172
(2) شرح تحقیقات این پزشك و همكارانش در سال های اخیر در ماهنامه ای موسوم به "پیشنهاد" به چاپ می رسید. هر چند كه نتایج او با امكانات امروزی علم بشر كمی غلو آمیز به نظر می رسد و شاید به همین دلیل نتایج او هنوز در منابع معتبرتر علمی، به چاپ نرسیده اند.
