سرودهاى ولادت حضرت زهرا
گل گلزار باغ ولايت گل خوشبوى باغ رسالت
شمع و چراغ شهر ولايت
حضرت زهرا آمد، ام ابيها آمد
شهر مكه صفائى دگر دارد
از در و ديوار او گل ميبارد
مام عاشورا آمد، كعبه دلها آمد
ميخواهم از خوشحالى بميرم
آمدم اينجا عيدى بگيرم
نور مهر زهرا در سينه درام
در دل عقيده مدينه دارم
نور ديده ها آمد، بضعه طاها آمد
خديجه امشب دسته گل دارد
بوسه از رخسار او بر دارد
جآنان مصطفى آمد، همسر مرتضى آمد
سرود دوم
بيستم ماه جمادى آمد
موسم عشرت و شادى آمد
فاطمه بضعه احد آمد
گل گلزار محمد (ص) آمد
گل گلزار محمد آمد (4)
گشته هستى لاله باران امشب
سر زد از يك گل بهاران امشب
با صفا شد بزم ياران امشب
بضعه پاك محمد(ص) آمد
گل گلزار محمد آمد (4)
طاهره انسيه حورا
راضيه، مرضيه زهرا
عالمه - فاطمه كبرى
گل خوشبوى پيمبر آمد
گل گلزار محمد آمد (4)
روح و ريحان پيمبر آمد
جان و جآنان پيمبر آمد
همسر ساقى كوثر آمد
حضرت زهراى اطهر آمد
مقاله اى به مناسبت روز زن
زن كيست؟ بودنش به چيست؟ الگويش كيست؟ و كه بايد باشد.
زن كيست؟ آيا اين موجود لطيف خلقت، اين سرشت پاك همان است كه امروز ملبعه لاعين شده؟
آيا همان است كه بجاى ساتر عفت، عريان ذلت بر اندامش نمايان شده؟؛ همان است كه صورتش در رنگهاى تند و زننده، در دنيا مسخ شده، و به عطرهاى گنداب ماندن، الوده شده و محرك انسانهاى پست و شكمم به جلو آمده و دلارهايشان به حساب نيآمده گشته است؟
آيا زن همان است كه تنها نقطه اشتراك بازماندگان، در نفسهاى آخرينش هويدا است و نى لبك هوس اواى مردان است و طرب عشرتهاى بى خدايان است؟
آيا همان است كه امروز بحكم دموكراسى در كشورهاى متجدد در اصل عقب مانده، ارضاى كاذبش ميكند و حكومت و وزارتش ميدهند؟
آيا همان است كه لباس ذلتش مى پوشانند و سيگار بر لبانش روشن ميكنند و اهسته اهسته وجودش را خاكستر ميكنند و حقيقت بودنش را دود مينمايد؟
آيا زن ان است كه در ظلمتهاى فراموشى، قد و قامتش را بنمايش ميگذارند و يا در پرده هاى سينما و تئاتر او را در پرده هاى سياه جهل تا ابدى مشهور ميكنند و هزاران نمونه هاى ديگر، كه اگر بخواهيم به ديده بصيرت نظاره كنيم، فراوان است و فراوان است و ارزان!!!
و نه؟ يا اينكه زن ان است كه امروز به نامش جشن بر پا ميكنند و نامش را به افتخار بر زبان مى اورند؟
ان است كه نه مژده نزول مرد! بلكه دامانش تضمن عروج اوست.
نه محركش به سوى هيچ! بلكه محرك او به سوى بينهايت هستى است.
اين موجود عزيز پروردگار، همان يكتا موجودى است كه ميتواند از دامن خود افرادى به جامعه تحويل دهد كه از بركاتشان يك جامعه، بلكه جامعه ها به استقامت و ارزش هاى والاى انسانى كشيده شوند.
همان است كه بعنوان اولين معلم و مربى جامعه، در تربيت انسانها همت ميگمارد و مبدا همه سعادتها از دامنش بلند ميشود.
و اين همان است كه از زنان صدر اسلام درس گرفته و به نيروى خدا مقاومت ميكند و با چادر سياهتش برق كورى بر چشمان طمع ابر قدرتها ميزند و با استدلال و برهان قاطع و علم و حلمش، آنان را خفه مينمايد.
و اين زن همان است كه بايد باشد و الگويش كسى جز فاطمه عليه السلام نيست. به عالم تكوين، آخرين نبى پيامبر است كه قلب هميشه تپيده ان است و همه كائنات، طفيلى وجود پاك محمد(ص) است.
و زهرا عليها سلام اين خود بس كه عطا شده به وجود پاك محمد(ص) است. زهرا عليها سلام همان است كه زن با او معنا ميگيرد و بى او بى معناترين حريف.
او بهترين هديه از جانب خدا و عطا كرده به نبى خداست.
زهرا عليها سلام همان است كه كوثر زاينده حيات است.
زهرايى كه آغوش مباركش، گرمى به بابش رسول عالمين ميدهد و خود نساء عالمين است و در خانه بهترين يارو ياور على عليه السلام است.
ام حسن است، ام حسين است، ام زينب است، ام كلثوم است، و ام صاحب زمان است.
فاطمه اى كه در احقاق حق، قامتش نميلرزد و با هزاران مصائب و مشكلات مبارزه ميكند، فاطمه اى كه خانه حقير و گلى اش، سفره كوچكش، اولاد طاهرينش، علمش، حلمش، كلامش، بودنش، حيايش، عفتش، كوثر زاينده حيات است.
اى فاطمه بين شيعيان و آتش غضب، اى همراز ملائك، اى فاطمه مطهر، اى پاره تن رسول، اى كف على عليه السلام، اى اعز الناس، اى عزيزترين گراميترين خلائق در نزد عزيزترين و گراميترين خلائق خدا يعنى محمد مصطفى (ص). اى كوثر زآينده حيات، تو خود بر شريان هستى ما جارى شو كه ما را يارى بى تو بودن و بى تو در طريق تو گام نهادن نيست!
ترا ارام چشمان محمد(ص)، تمام زيبت و حب محمد(ص) سراسر عالم حد تقدس، تمام عفت و نوران انفس، شفاى ما، حياى ما، كمال ما، مثال ما، بتول ما، صبور ما، شهود ما، دل مرضى، شفيع ما، گل راضى، هدى و كوثر حسنين، زنان عالمين را تو، حقيقت داده اى از نو، مبارك باد مبارك باد، كه اين روزت هدايت باد.
رايحه دل انگيز وجودت مرا تا عمق حيات به سرزمين نور، به وادى سحر، به ديار شكفتن و بلوغ، ديار حضور و سرور، به پيش مى برد.
بانيم نگاهى به گذشته، منزل منزل عمرم را كه به خاطر مى اورم تو را مى بينم كه كردارت همه مزين به مضامين هستى بخش است، زين روست كه شيفته تو هستم.
هر بار بزرگترين سوال زندگيم كه چگونه مى توانى چنين باشى، از كجا اموخته اى؟ را با تبسم پاسخ مى دهى و همين امر دوباره مرا به نظاره اعمالت دعوت مى كند...
كوچه هاى عمرت به كوى خدا مى رسد، هياهوى پر طمطراق زندگى در تو خاموش است، سينه ات، جاى دل آينه مى تپد و دو دست دعايت دو بال سفر و پرواز است.
با گذشت زمان روز به روز بيشتر بوى بهار مى دهى، زنده اى به اعتقادت، وجودت همه ذكر است و رحمت و همين مرا دعوت به اعمال صالح مى نمايد.
شايد در ظاهر سادگى كردارت بزرگ به نظر نيايد، ولى هر ذره اى از ان سازنده است. نمى دانى چه لحظاتى به تحسينت نشسته ام و با تعجب تو را با اموخته هاى خود مقايسه كرده ام انگاه كه گفتم: اين امورى را كه شما در مراحل رشد من رعايت كرديد دانشمندان علوم تربيتى، روانشناسى سفارش نموده اند. بى ان كه تمسخر كنى فرمودى: با استعانت از خداى سبحان از برترين مكتب و والاترين انسانها، برگزيدگان خدا كه پاسخ همه ناشناخته ها را مى دانند و دعوت به سعادت مى كنند مدد جو تا در نمانى، مسلما اگر انسانهاى روشن ضمير بشر را بدين راه سوق دهند كلامشان جاذبه دارد، هرگز نبايد علم خود را بى احكام الهى عرضه داشت كه به ثبوت نمى رسد.
از اندوخته هاى زندگيت جهت تذكر ايام الله بهره مى گيرى و چه توشه اى عظيم جهت فرداى ما و خودت پس انداز مى نمايى.
انگاه كه هر ساله گلدانهاى مخصوص جهت جشن ميلاد مهدى (عج) پرورش ‍ مى دهى تا به بچه هاى محله بدهى تا كوچه ها را زينب دهند و به نجوا با خداى رحمان مى گويى تعجيل در فرج امام زمان (عج) بفرما او محرم مادرش ‍ مى باشد كاش بيايد و از قبر گمشده گل سر سبد آفرينش زهراى مرضيه عليها سلام خبر دهد بيش از هر چيزى مرا وامى دارد گرچه پيوسته آيام متعلق به توست، زيرا هر روز، وقت تقوا و تلاش و ايثار و سازندگى است، ليك زبان و قلم از انتقال صميمانه ترين تشكرات قاصر است به يمن ميلاد سرور زنان فاطمه اطهر عليها سلام برترين مادر، مى گويم:
مادر روزت مبارك، دعايم كن كه چون تو باشم و تلاشت را به هدر ندهم.
-------------------
محمد عسكرى