عن بشیر الدهان، عن أبی عبدالله الامام جعفر الصادق (علیه السلام) قال: ان الرجل لیخرج الی قبر الحسین (علیه السلام)، فله اذا خرج من اهله بأول خطوه مغفره ذنوبه، ثم لم یزل یقدس بکل خطوه حتی یأتیه، فاذا اتاه ناجاه الله تعالی فقال: عبدی سلنی اعطک، ادعنی اجبک، اطلب منی اعطک سلنی حاجه اقضیها لک.
قال: و قال ابو عبدالله (علیه السلام): و حق علی الله ان یعطی ما بذل(1).
بشیر دهان گفت: امام صادق (علیه السلام) فرمود: هر گاه شخصی برای زیارت قبر امام حسین (علیه السلام) خارج شود. هرگامی که از نزد خاندان خود برخواهد داشت گناهان او آمرزیده می شوند، هرگامی که را ادامه دهد، او تقدس می یابد و هرگاه به مقصد برسد خداوند متعال او را آزاد می گرداند و به او می فرماید: بنده من از من بخواه تا بر آورده سازم، دعا کن تا اجابت نمایم، حاجت خود را بگو تا آن را برای تو برآورده کنم.
امام صادق (علیه السلام) در ادامه فرمود: و این پیمان خداوند است که به آن چه عطای اوست می بخشد.
*******************************
1) کامل الزیارات لابن قولویه، ص 132، باب 49 ثواب من زار الحسین (علیه السلام) راکباً او ماشیاً و مناجاه الله لزائره.

نوشتن دیدگاه