یکی دیگر از مواریث پیامبران که شکوه آن چشم تاریخ را خیره ساخت عصای موسی علیه السلام است که بسیاری از مشکلات خود را با آن می گشود. عصای موسی در یک جا اژدها می شد و کید ساحران را از بین می برد، در جایی آنرا به سنگ می زد و چشمه های آب جاری می شد و در جایی به دریا می زد و شکافته می شد و راه عبور برای او و یارانش باز می شد. شاید عصای موسی علیه السلام ظرفیت بیشتر و موارد استفاده دیگری هم داشته باشد که ما از آن اطلاع نداریم و کشش و کارایی فوق العاده متناسب با زمان ما را هم داشته باشد و همان گونه که موسی علیه السلام سحر پیچیده ساحران را بی اثر می کرد امام مهدی علیه السلام هم دستگاه های پیچیده دشمن را از کار بیندازد و تولید نیرویی کند که قدرت و حرکت های دشمن را خنثی نماید. قرآن کریم درباره عصای موسی علیه السلام می فرماید:
به موسی وحی کردیم که عصای خود را بینداز، پس ناگاه دیدند همه جادوهایشان رامی بلعد.(264)
و در ایه ای دیگر می فرماید:
پس به موسی وحی کردیم با عصای خود بر این دریا بزن تا این که از هم شکافته شد و هر پاره ای چون کوهی بزرگ بود.(265)
امام صادق علیه السلام درباره عصای موسی فرمود:
عصای موسی از چوب است و از درخت بهشتی بوده است که جبرئیل برای او آورد.
هم چنین موسی علیه السلام دارای سنگ گرانقدر و شگفت انگیزی بود که با ضربه زدن عصا به آن، چشمه های آب از آن فوران می کرد.
قرآن در این باره می فرماید:
وقتی موسی برای قوم خود آب خواست گفتیم با عصا به سنگ بزن آنگاه دوازده چشمه آب از آن سنگ جوشید و هر گروهی محل آب خوردن خود را می دانست.(266)
بنا بر روایات، اکنون این سنگ نزد امام مهدی علیه السلام است و به هنگام حرکت از مکّه آن را با خود دارد و یاران خود را به موقع از آن سیراب می کند.از اینرو نیازی به وسایل آب رسانی نخواهد بود و بنا بر بعضی روایات غذای آنها را هم تأمین می کند.(267)
264) سوره اعراف، آیه 117.
265) سوره شعراء، آیه 63.
266) سوره بقره، آیه 60.
267) کمال الدین، ص 670.
